Znaczenie maskotek Domów Hogwartu w „Harrym Potterze”

Bryony jest Slytherclawem i lubi wyrażać swoją miłość do Harry’ego Pottera poprzez różne kreatywne media i dyskusje fanów.

Dlaczego Lew ryczy dla Gryffindoru?

Zwierzęta odgrywają ważną rolę w serii J.K. Rowling o Harrym Potterze. Pojawiają się w wielu postaciach, od animagów, przez mityczne bestie, po patronusa. Są symbolami ochrony, strachu, a przede wszystkim symbolami magii.

To właśnie profesor McGonagall, pod postacią kota, po raz pierwszy wprowadza nas w świat magii. Kiedy wujek Vernon jest w drodze do pracy „zauważył pierwszą oznakę czegoś osobliwego – kota czytającego mapę”.1

Zwierzęta reprezentują również cztery domy Hogwartu: Gryffindor, Hufflepuff, Ravenclaw i Slytherin. Rowling nie wybrała po prostu dowolnego zwierzęcia na maskotkę tych domów; każde z nich zostało wybrane z uwagą, aby odzwierciedlić uczniów, którzy w nich mieszkają. Co więc sprawia, że lew ryczy dla Gryffindoru, a borsuk kocha Hufflepuff? Why does the eagle soar for Ravenclaw, and the snake sing for Slytherin? In this article, I go over why Rowling felt these animals were the perfect match for their houses by investigating the mythologies behind them.

To understand why these animals were chosen, we must first identify the traits of each house. When Harry first arrives at Hogwarts, the sorting hat bursts into song:

You might belong in Gryffindor,

Where dwell the brave of heart,

Their daring, nerve, and chivalry

Set Gryffindors apart;2

Bravery is the standout trait of a Gryffindor, as can be seen by Harry’s willingness to fight Voldemort, even though Harry is just a little boy. Ron również wykazuje się odwagą w szachowej rozgrywce czarodziejów; rozumie, że muszą „ponieść pewne ofiary „3 i pozwala się porwać królowej.

Gryffindorów można porównać do Ryszarda Lwie Serce. Jak sugeruje tytuł, lwy są nie tylko uważane za odważne, ale także za postać królewską. Lwy są znane jako „król bestii”, a Gryffindor, którego kolory czerwony i złoty oznaczają królewskość, jest przedstawiony jako dom rządzący, ponieważ jest to dom trzech głównych bohaterów. Słynna dziecięca rymowanka Lew i Jednorożec jest alegorią walki królów Anglii i Szkocji o koronę, którą można bezpośrednio porównać do rywalizacji w Hogwarcie o puchar domu: ten, kto wygra, zostaje domem panującym. Rymowanka głosi, że „lew pokonał jednorożca”, i rzeczywiście, od pierwszej książki serii, Gryffindor zdobywa puchar.

Gryffindor znany jest również z rycerskości i stania na straży tego, co słuszne. W mitologii, lew ma „reputację nie znoszącego zła „4, co można zobaczyć w mitach hinduskich. Bogini Durga jeździ na grzbiecie lwa i pokonuje demonicznego bawoła mieczem, takim samym jak ten, którym włada założyciel domu, Godryk Gryffindor; Harry później zabił nim bazyliszka. Jak każda broń, miecze oznaczają przemoc, i chociaż lwy są uważane za rycerskie, są również znane z „wojowniczej natury „5 ze względu na ich dzikość. Mają krótki temperament, co można również zauważyć u Harry’ego, który często wybucha na swoich przyjaciół i nauczycieli, gdy jest zły. Nie jest to niespodzianką, biorąc pod uwagę wszystkie zamieszania, z którymi musi sobie radzić, ale to pokazuje, podobnie jak lew, Gryffindorom nie wolno z nim zadzierać. Peter Pettigrew, na przykład, miał być przyjacielem Jamesa Pottera, a jednak, ponieważ był słaby, Peter zdradził Jamesa, stając po stronie Voldemorta, aby mógł stać się silniejszy.

Siła jest ważna dla Gryffindorów, ponieważ mają dużo dumy; Ron Weasley, na przykład, jest zakłopotany byciem biednym i nie chce pomocy charytatywnej, ponieważ uważa ją za poniżającą. Intrygujące jest więc to, że lwy żyją w dumie, gdyż słowo to odzwierciedla ich naturę.

Wracając aż do starożytnej Grecji, lwy są symbolem siły. Według Matthewsa, „Siła lwa jest tą, którą ludzie nieustannie próbują zdobyć dla siebie, począwszy od wyczynów Herkulesa i Lwa Nemeańskiego. „6 Wielka siła i temperament Herkulesa wielokrotnie wpędzały go w kłopoty; doprowadzony do szału przez Herę, zabił własne dzieci, a jako formę odkupienia podjął się dwunastu prac, do których należało pokonanie potężnego Lwa Nemeańskiego. Robiąc to, zyskuje siłę i dodatkowy szacunek.

Zarówno Harry Potter, jak i Neville Longbottom są podobni do Herkulesa przedstawionego w filmie Disneya, Herkulesa (Musker & Clements 1997), ponieważ ich rodzice są również zabrani od nich w bardzo młodym wieku. W rezultacie, są one pozbawione magii. Podczas gdy Neville jest magicznie kwestionowane, Harry dorasta nie wiedząc, że jest czarodziejem w ogóle, tak jak Disney Herkules nie wie, że jest bogiem. Herkules odzyskuje swój status, pokonując Hadesa, tak jak Harry i Neville udowadniają swoją siłę jako czarodzieje, walcząc z Voldemortem.

Samas, akadyjski bóg „prawdy, sprawiedliwości i prostolinijności „7 jest ucieleśniony jako Człowiek Lew. Nawet dziś lew jest symbolem sprawiedliwości, o czym świadczy jego obecność na godle Trybunału Koronnego. W mitologii Samas umożliwia królowi Etny uwolnienie orła, który został uwięziony przez węża. Nawet przed Harrym Potterem, lew, orzeł i wąż – wszystkie zwierzęta reprezentujące domy w Hogwarcie – mają wspólną historię. I tak jak lew i wąż są w opozycji w opowieści o królu Etnie, tak Gryffindor i Slytherin są stałymi rywalami.

Jakkolwiek lwy i Gryffindorzy mają godne podziwu cechy, jest jedna wspólna im wada: lenistwo. Lwy śpią do osiemnastu godzin na dobę; ta niechęć do wysiłku jest również widoczna u Freda, George’a i Rona Weasleya, którzy wolą się obijać lub spać, niż odrabiać lekcje. Of course, there is the studious Hermione Granger, but she is just like a mother lioness that goes out hunting and looking after her cubs, while the males sleep, eat, and show off male bravado.

Hufflepuff is similar to Gryffindor in that they value justice, but they hold up this principle mainly through loyalty, as can be seen in the sorting hat’s song:

You might belong in Hufflepuff,

Where they are just and loyal,

Those patient Hufflepuffs are true

And unafraid of toil;8

Although the badger does not have such a widely reported history as the lion, there are still many examples of how they fit the Hufflepuff mentality. Borsuki są najbardziej widoczne w literaturze dziecięcej; najbardziej znany jest prawdopodobnie „Wiatr w wierzbach” Kennetha Grahame’a (1908). Możemy wyraźnie zobaczyć, jak lojalny jest Borsuk wobec swoich przyjaciół; bez względu na to, jak bardzo Toad testuje jego cierpliwość, Borsuk nigdy nie przestaje próbować pozbyć się motormanii. Badger pozostaje przez całą noc, aby utrzymać straż na Toad i ryzykuje życie, kiedy konfrontuje łasic, którzy przejęli Toad Hall. Cedric Diggory również pomaga swoim przyjaciołom, w Harry Potter i Goblet of Fire, mimo że są konkurenci, Cedric pomaga Harry’emu w drugim zadaniu Turnieju Trójmagicznego, a później, nawet oferuje mu trofeum. Cedric nie jest zainteresowany własną chwałą, ale pozostaniem lojalnym, nie tylko wobec swojego domu, ale wobec całej szkoły.

Hufflepuffy są również uważane za miłe i opiekuńcze; to dlatego, że ich założycielka, Helga Hufflepuff, była wszechstronna. Podczas gdy inne domy szukały specyficznych cnót, ona stwierdziła, że będzie „uczyć wszystkich/ i traktować ich wszystkich tak samo. „9 W The Animals of Farthing Wood (Dann, 1979), Badger ma mentalność „wszyscy za jednego, a jeden za wszystkich”, a nawet wzywa do „Przysięgi Wzajemnej Ochrony.”10 Borsuk jest szczególnie opiekuńczy w stosunku do ślepego Krecika, więc tak jak Hufflepuffy, opiekuje się wrażliwymi.

Badger jest obrońcą również w tradycji Navajo. Legenda mówi, że borsuk zawędrował do „żółtego świata ludzi pasikoników „11 , gdzie uwolnił Navajo z trzcin, w których byli uwięzieni. Widzimy tu, jak kolor żółty – kolor domu Hufflepuffu – jest związany z borsukiem od samego początku jego istnienia; pasuje również, że pokój wspólny Hufflepuffu znajduje się w piwnicy, ponieważ ich maskotka jest zwierzęciem grzebiącym.

Nawajowie jeszcze bardziej przyswoili sobie opiekuńczą naturę borsuka, wyznaczając go na swojego ducha medycyny. Borsuki kopią korzenie i rośliny, które mają właściwości lecznicze, więc można je porównać do profesor Sprout, nauczycielki zielarstwa i głowy domu Hufflepuffu. Wie ona wszystko o magicznych dolegliwościach, a w Harrym Potterze i Komnacie Tajemnic uprawia korzeń mandragory, aby przywrócić do zdrowia skamieniałe ofiary.

Hufflepuffy są również bardzo pracowite. W przeciwieństwie do Gryffindorów, którzy mają talent do prokrastynacji, ci z Hufflepuffu są oddani i sumienni, pracując najciężej jak potrafią, aby zrobić wszystko najlepiej jak potrafią. Just like any hibernating animal, they must make sure they have enough provisions to get through winter, which means foraging all autumn, scrounging for all the food they can find. It is probably why, in Celtic myth, they are considered an „animal of great resource.”12

Rowling emphasizes that Ravenclaw is a house for those with „a ready mind,” and it is a place „Where those of wit and learning/ Will always find their kind.”W mezopotamskim micie orzeł jest „dwugłowy, co reprezentuje jego zdolność widzenia w obu kierunkach w tym samym czasie i podkreśla jego związek z mądrością. „14 Praktycznie w każdej kulturze orzeł jest uważany za wysoce inteligentnego; jego wizerunek został nawet wyryty na grobowcu Platona, aby reprezentować jego „aspirującego ducha. „15 Platon był znanym filozofem, a jego idee są nadal szeroko dyskutowane do dziś. Był częścią szkoły myślenia, która wierzy w dążenie do wiedzy dla samej wiedzy.

Ravenclaws są również przeznaczone do bycia bardzo twórczym, a orzeł jest związany ze sztuką w mitologii nordyckiej. Kiedy „wiecznie mądry „15 Kvasir został zamordowany przez krasnoludy, jego krew została zamieniona w miód pitny; każdy, kto go wypije, zostanie poetą. Bóg Odyn „wyruszył, by wykraść ten magiczny napar „16 i oszukał olbrzymów, by móc go wypić. Rozzłoszczeni giganci ścigali go, więc aby uciec, Odyn zmienił się w orła; podczas lotu wypuścił kilka kropel miodu pitnego, które spadły na ziemię i stały się „dostępne dla wszystkich poetów.”17

Uważa się, że orzeł przynosi oświecenie, podobnie jak oświecenie przyszło do Wielkiej Brytanii – wraz ze wzrostem zainteresowania sztuką i nowymi wynalazkami. Majowie wierzyli, że orzeł przyniósł światu światło, pożerając węża ciemności. Tak jak Gryffindor, Ravenclaw jest przeciwnikiem Slytherinu. Jednak zbyt często Slytherin jest źle rozumiany. Chociaż w opowieści o królu Etnie, wąż uwięził orła w dole, ważne jest, aby wiedzieć dlaczego. Orzeł zaatakował jej jaja. Wąż chronił swoją rodzinę, tak jak robią to wszyscy dobrzy Slytherinowie. Przykładem jest rodzina Malfoyów; Narcissa kazała Snape’owi złożyć niezłomną przysięgę, że będzie chronił jej syna bez względu na wszystko.

While Hufflepuffy są lojalne wobec wszystkich, Slytherini chronią swoich, tak jak wąż w opowieści o królu Etnie. Być może dlatego założyciel Slytherinu, Salazar Slytherin, chciał mieć w swoim domu tylko czystokrwistych; wierzy, że „w Slytherinie poznasz prawdziwych przyjaciół „18 , w których możesz pokładać zaufanie i lojalność. Kapelusz sortowania opisuje Slytherinów jako „sprytnych ludzi”, a w książce Harry Potter i Czara Ognia nazywa ich ludźmi o „wielkich ambicjach „19 . Cechy te można wyraźnie dostrzec w maskotce ich domu, wężu. Węże muszą być ambitne, aby zmierzyć się z ofiarą trzy razy większą od siebie; używają swojej przebiegłości, aby złapać ofiarę poprzez cierpliwe czekanie i utrzymywanie kamuflażu.

Dla starożytnych Egipcjan węże reprezentują ciemność i niewidzialność; tak jak węże potrafią się kamuflować, tak Slytherini ukrywają się na widoku. W Harrym Potterze i Księciu Półkrwi, na przykład, Crabbe i Goyle oszukują Harry’ego, używając eliksiru polyjuice, aby przebrać się za dziewczyny. Tymczasem Draco pozostaje niewidzialny w Pokoju Życzeń, gdzie całkiem trafnie wykorzystuje swoją cierpliwość i spryt, by naprawić szafę niewidzialności.

Wtedy, oczywiście jest Severus Snape, podwójny agent. Używa całej swojej przebiegłości, aby oszukać Voldemorta, udając jego sprzymierzeńca, podczas gdy w rzeczywistości zbiera informacje wywiadowcze.

Może powodem, dla którego węże mają tak złą prasę, jest ich postrzegana przebiegłość; Slytheriny mają pewien urok, który daje im zdolność do manipulacji, więc ludzie zastanawiają się, czy można im ufać. Najsłynniejsza historia o wężu znajduje się w Biblii. W Księdze Rodzaju, wąż kusi Ewę zakazanym jabłkiem; wąż jednak nigdy nie oszukuje Ewy. Nie kłamie, a jedynie oferuje kawałek owocu. Wąż testuje zdolność Ewy do oparcia się pokusie, aby sprawdzić, czy jest godna żyć w Edenie.

Slytherini potraktowaliby kapelusz do sortowania jako rodzaj testu; tylko najgodniejsi trafiają do Slytherinu, który dla nich jest rajem. Niektórzy uważają również, że wąż wyświadczył ludzkości przysługę, ponieważ w raju nie można się rozwijać. Aby doświadczyć prawdziwego życia, trzeba się zmienić, a żeby się zmienić, trzeba mieć wady, które można poprawić. Slytherin może reprezentować potrzebę wzrostu i rozwoju; mając coś lub kogoś do walki, zapewnia cel, który sprawia, że życie jest warte życia.

Innym powodem, dla którego obawiamy się węży, może być ich związek z ciemnością; ukryte w cieniu, są nieznane, a ludzie boją się nieznanego.

Jung powiedział, że węże reprezentują świat podziemny, ostateczną niewiadomą. Ale ich bliski związek ze śmiercią sprawia, że węże tym bardziej kwalifikują się na maskotkę Slytherinu, ponieważ Tom Riddle, ich najbardziej niesławny członek, ma obsesję na punkcie nieśmiertelności. W hinduskim micie węże były splamione eliksirem życia, a ich zdolność do zrzucania skóry jest postrzegana jako metafora odnowy i odrodzenia. Być może właśnie dlatego Riddle zamienił swojego węża, Nagini, w horkruksa. Jeśli zwierzę o takim związku z życiem i śmiercią miałoby nosić część jego duszy, z pewnością zwiększa to jego szanse na nieśmiertelność.

Wszyscy Slytherinowie wydają się mieć silny związek z wężami; w pojedynku czarodziejów Draco rzuca serpensortię, a „długi czarny wąż „20 wystrzeliwuje z jego różdżki. A sam Salazar Slytherin był Parselmouth. Jego zdolność do rozmawiania z wężami uczyniła go idealnym kandydatem do reprezentowania swojego domu. Wszystkie one mają głęboko zakorzenioną historię w mitologii wielu kultur, a z czasem pewne cechy stały się synonimami samych zwierząt. Seria o Harrym Potterze stała się częścią tej mitologii i jeszcze mocniej ugruntowała te powiązania w naszym społeczeństwie. Lew, borsuk, orzeł i wąż wszystkie pasują do ich domów do tee.

1Rowling, J.K, Harry Potter i kamień filozoficzny, 1997, str. 8
2Ibid, 88.
3Ibid, 205.
4Matthews, Encyklopedia Elementów, 367.
5Ibid.
6Ibid.
7Ibid, 369.
8Rowling, J.K. Harry Potter i Kamień Filozoficzny, 1997, str. 88
9Rowling, J.K. Harry Potter i Zakon Feniksa, Reprint, 2004, str. 185
10Dann, Colin, Zwierzęta z Farthing Wood, Reprint, 1989, str. 30
11Matthews, John, Element Encyclopedia, 2005, pg. 53
12Ibid.
13Rowling, J.K. Harry Potter i kamień filozoficzny, 1997, pg. 88
14Mathews, John Element Encyclopedia, 2005, pg. 189
15Ibid.
16Ibid, pg. 191
17Ibid.
18Rowling, J.K. Harry Potter i Kamień Filozoficzny, 1997, str. 88
19Ibid, Rowling, J.K. Harry Potter i Czara Ognia, 2000, str. 157
20Ibid, Rowling, J.K. Harry Potter i Komnata Tajemnic, 1998, str. 145

Bibliografia

Dann, Colin. The Animals of Farthing Wood. 1979. WIELKA BRYTANIA: Mammoth, 1989

Grahame, Kenneth. The Wind and The Willow. 1908, US: Modern Library Classics, 2005

Illes, Judika. The Element Encyclopedia Of Witch Craft. Niemcy: HarperCollins Publishers Ltd, 2002

Mathews, John, and Caitlin Matthews. The Element Encyclopedia Of Magical Creatures. Germany: HarperCollins Publishers Ltd, 2005

Rowling, J.K. Harry Potter i kamień filozoficzny. UK: Bloomsbury Publishing Plc, 1997

___________, Harry Potter i Komnata Tajemnic. UK: Bloomsbury Publishing Plc, 1998

___________, Harry Potter and the Prisoner of Azkaban. UK: Bloomsbury Publishing Plc, 1999

___________, Harry Potter i Czara Ognia. UK: Bloomsbury Publishing Plc, 2000

___________, Harry Potter and the Order of The Phoenix. UK: Bloomsbury Publishing Plc, 2003, Reprint 2004

___________, Harry Potter i Książę Półkrwi. UK: Bloomsbury Publishing Plc, 2005

___________, Harry Potter and the Deathly Hallows. UK: Bloomsbury Publishing Plc, 2007

Filmografia

Herkules. Directed by John Musker & Ron Clements. 1997. USA, Walt Disney Studios, 2002. DVD

© 2012 Bryony Harrison

Bryony Harrison (autor) z Wielkiej Brytanii 07 sierpnia 2013:

Tak, to ciekawe; co uważam za jeszcze bardziej interesujące, to fakt, że bardzo niewielu głosowało na Gryffindor. Większość miejsc, do których chodzę pokazuje ten dom jako najpopularniejszy.

Michelle Widmann on August 07, 2013:

Ten hub był naprawdę interesujący. Uważam się za wielkiego fana Harry’ego Pottera, więc to było odświeżające, aby uzyskać nowy wgląd w niektóre z symboliki! Uważam również za interesujące, że większość osób, które odpowiedziały na Twoją ankietę, stwierdziły, że należą do Ravenclawu – prawdopodobnie dlatego, że wszyscy jesteśmy bardzo kreatywni i dowcipni jako pisarze!

Bryony Harrison (autorka) z Wielkiej Brytanii 11 lipca 2012:

Rowling w pewien sposób wyjaśnił węża Slytherinu z powiązaniem z parselmouths, ale inne nie zostały wyjaśnione, nie.

Miło, że podobał Ci się esej.

diplorging z Serbii 10 lipca 2012:

Wow, zrobiłeś świetny research. Kiedy po raz pierwszy przeczytałem niektóre z książek o Harrym Potterze, wierzyłem, że te symbole zostaną wyjaśnione w przyszłości. Do tej pory nie zdawałem sobie sprawy, że nie stało się. Dzięki za wyjaśnienie

Bryony Harrison (autor) z Wielkiej Brytanii 29 czerwca 2012:

Byłem zawsze ciekawy znaczenia borsuka i orła, dopóki nie przeprowadziłem badań. To całkiem interesujące, jak wiele myśli musiała włożyć w podjęcie każdej decyzji.

Jade Gracie from United Kingdom on June 28, 2012:

Zawsze zastanawiałam się, dlaczego borsuk i orzeł. Zawsze byłem świadomy wspólnych mitycznych koncepcji lwa i węża, ale nie tych dwóch, więc dzięki, bardzo interesujące.