John Adams was een Founding Father van de Verenigde Staten die een leidende rol speelde in de Amerikaanse Revolutie; door zich te verzetten tegen de Stamp Act van 1765, te pleiten voor volledige afscheiding van Groot-Brittannië, deel uit te maken van het Continental Congress en het comité dat verantwoordelijk was voor de Declaration of Independence (Onafhankelijkheidsverklaring), de Amerikaanse oorlogsinspanningen tijdens de Revolutionaire Oorlog te leiden en te onderhandelen over vrede via het Verdrag van Parijs van 1783. John Adams was de eerste vicepresident (1789 – 1797) en tweede president (1797 – 1801) van de Verenigde Staten en leidde zijn land door de quasi-oorlog met Frankrijk. Lees meer over de bijdragen van John Adams aan de hand van zijn 10 belangrijkste prestaties.
- #1 Hij verdedigde met succes Britse soldaten die betrokken waren bij het bloedbad in Boston
- #2 Hij speelde een prominente rol bij het ontketenen van de Amerikaanse Revolutie
- #3 Hij was een vooraanstaand lid van het Continentaal Congres
- #4 Adams speelde een hoofdrol in het bestuur van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog
- #5 Adams hielp bij de onderhandelingen over het Verdrag van Parijs van 1783
- #6 Hij diende als U.S. ambassadeur in Groot-Brittannië en Nederland
- #7 John Adams werd de tweede president van de VS in 1797
- #8 Hij maakte een vreedzaam einde aan de quasi-oorlog
- #9 Hij benoemde John Marshall tot opperrechter van de U.S.
- #10 Adams was een vooraanstaand politiek auteur
#1 Hij verdedigde met succes Britse soldaten die betrokken waren bij het bloedbad in Boston
Adams behaalde zijn bachelor- en masterdiploma aan Harvard in respectievelijk 1755 en 1758; en begon in 1758 met het beoefenen van de advocatuur. Zijn beroemdste zaak hield verband met de Boston Massacre, waarbij soldaten van het Britse leger op 5 maart 1770 op een menigte in Boston schoten, waarbij vijf burgers om het leven kwamen en zes anderen gewond raakten. Ondanks zijn vijandigheid tegenover de Britse regering, vond Adams dat de soldaten een eerlijk proces moesten krijgen. Hij verdedigde de Britse soldaten met succes: zes van hen werden vrijgesproken en de andere twee kregen strafvermindering. Hoewel het Amerikaanse publiek in eerste instantie vijandig reageerde op zijn actie, werd Adams’ reputatie later versterkt door mensen die hem prezen als een moedig en eerlijk man.
#2 Hij speelde een prominente rol bij het ontketenen van de Amerikaanse Revolutie
De Stamp Act van 1765 was een wet van het parlement van Groot-Brittannië waarmee voor het eerst directe belasting werd geheven op alle koloniale handels- en juridische papieren, kranten, pamfletten enz. John Adams verzette zich hier heftig tegen in toespraken en schreef er ook een serie van vier artikelen tegen. De wet werd in 1766 ingetrokken. Hij was ook een leidende figuur in het verzet tegen de Townshend Acts van 1767, die tarieven hieven op ingevoerde goederen zoals papier, glas en thee.
#3 Hij was een vooraanstaand lid van het Continentaal Congres
In 1774, werd John Adams gekozen als vertegenwoordiger van Massachusetts in het Eerste Continentale Congres. Het Continentaal Congres was een conventie van afgevaardigden uit de Dertien Koloniën die tijdens de Amerikaanse Revolutie het bestuursorgaan van de V.S. werd. Adams was een invloedrijk lid van het congres en pleitte voor een permanente afscheiding van Groot-Brittannië. In 1775 droeg hij George Washington voor als bevelhebber van het Continentale Leger in de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog.
#4 Adams speelde een hoofdrol in het bestuur van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog
John Adams maakte deel uit van het Comité van Vijf dat werd gevraagd de Onafhankelijkheidsverklaring op te stellen. In 1777 werd Adams hoofd van de Board of War, een speciale commissie die het Continentale Leger moest besturen. Hij was dus verantwoordelijk voor het oprichten en uitrusten van het Amerikaanse leger en het van de grond af aan opbouwen van een Amerikaanse marine. Hij zetelde in minstens negentig comités en was voorzitter van vijfentwintig ervan. Hij werd “de eerste man in het Huis” en “één man oorlogsdepartement” genoemd.
#5 Adams hielp bij de onderhandelingen over het Verdrag van Parijs van 1783
Samen met John Jay en Benjamin Franklin speelde Adams een sleutelrol bij de onderhandelingen over het Verdrag van Parijs van 1783, dat officieel een einde maakte aan de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog. De Britten erkenden de VS als een vrije, soevereine en onafhankelijke staat; en ook de andere voorwaarden van het verdrag waren buitengewoon in het voordeel van Amerika. Hoewel Franklin de belangrijkste rol speelde in de onderhandelingen, was ook Adams’ koppige temperament belangrijk voor het bereiken van gunstige voorwaarden.
#6 Hij diende als U.S. ambassadeur in Groot-Brittannië en Nederland
John Adams trad op als de VS-ambassadeur in de Nederlandse Republiek
John Adams trad op als de VS-ambassadeur in de Nederlandse Republiek.S. ambassadeur in de Nederlandse Republiek van 1780 tot 1788, waar hij onder meer onderhandelde over leningen ter waarde van 29 miljoen gulden. Hij bleef na de revolutie in Europa en regelde tussen 1784 en 1785 handelsverdragen met verschillende Europese naties, waardoor uitgebreide handelsbetrekkingen tussen Europa en de Verenigde Staten tot stand kwamen. Hij was ook de eerste Amerikaanse ambassadeur in Groot-Brittannië van 1785 tot 1788.
#7 John Adams werd de tweede president van de VS in 1797
John Adams was acht jaar lang de eerste vicepresident van de Verenigde Staten, van 1789 tot 1797, tijdens de twee termijnen van George Washingtons presidentschap. Bij de presidentsverkiezingen van 1796, de eerste betwiste Amerikaanse presidentsverkiezingen, versloeg John Adams Thomas Jefferson met een nipte electorale meerderheid (71-68). Hij werd daarmee de tweede president van de Verenigde Staten en diende een termijn van 1797 tot 1801.
#8 Hij maakte een vreedzaam einde aan de quasi-oorlog
Toen Adams president werd, was er een oorlog aan de gang tussen Groot-Brittannië en Frankrijk. Hoewel Washington zich neutraal had opgesteld in het conflict, begon de Franse marine grote verliezen toe te brengen aan de Amerikaanse scheepvaart. In 1797 stuurde Adams een delegatie naar Frankrijk om te onderhandelen over het beëindigen van de vijandelijkheden, maar in wat bekend staat als de XYZ-affaire eisten de Fransen grote steekpenningen alvorens te onderhandelen. Hierdoor begon een niet-aangekondigde oorlog tussen de VS en Frankrijk, bekend als Quasi-oorlog. Adams versterkte de Amerikaanse strijdkrachten maar zag ervan af de oorlog te verklaren. Toen de Amerikaanse marine de Fransen schade toebracht, namen de vijandelijkheden af en in 1800 stuurde Adams tegen het advies van het kabinet in nog een vredesdelegatie naar Frankrijk. De Conventie van 1800, ondertekend op 30 september, maakte een einde aan de Quasi-Oorlog. Het vreedzaam beëindigen van de Quasi-Oorlog wordt beschouwd als Adams’ belangrijkste verwezenlijking op het gebied van de buitenlandse politiek.
#9 Hij benoemde John Marshall tot opperrechter van de U.S.
Nadams benoemde John Marshall, die zijn minister van Buitenlandse Zaken was, tot vierde opperrechter van de Verenigde Staten vlak voordat hij het presidentschap neerlegde. Dit wordt beschouwd als een belangrijke benoeming omdat Marshall een belangrijke rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van het Amerikaanse rechtssysteem en de positie van de Amerikaanse rechterlijke macht als onafhankelijke en invloedrijke tak van de regering heeft verstevigd. Met een ambtstermijn van 12.570 dagen blijft Marshall de langstzittende opperrechter van de VS.
#10 Adams was een vooraanstaand politiek auteur
John Adams schreef tijdens zijn leven verschillende vooraanstaande werken, waaronder A Defence of the Constitutions of Government of the United States of America (1787) en Discourses on Davila (1790). Na zijn pensionering besteedde Adams het grootste deel van zijn tijd aan het schrijven van columns, boeken en brieven, waaronder een beroemde briefwisseling met Thomas Jefferson. Adams was ook een van de oprichters van de American Academy of Arts and Sciences, nog steeds een van de meest prestigieuze ereverenigingen en een toonaangevend centrum voor beleidsonderzoek in de V.S.