Definitie
naamwoord, meervoud: cofactoren
(biochemie) Een anorganisch complement van een enzymreactie
Aanvulling
Cofactoren hebben betrekking op de anorganische stoffen die bepaalde enzymen nodig hebben om de katalyse van een bepaalde chemische reactie uit te voeren. Cofactoren zijn niet-eiwitverbindingen. Zij zijn echter betrokken bij de katalyse doordat zij zich aan enzymen binden op hun specifieke bindingsplaatsen om deze te activeren. Voorbeelden van cofactoren zijn Zn++ (bindt aan koolzuuranhydrase of alcoholdehydrogenase), Fe+++ of Fe++ (reageert met cytochromen, hemoglobine en ferredoxine), Cu++ of Cu+ (bindt aan cytochroomoxidase), en K+ en Mg++ (binden aan pyruvaatfosfokinase). Cofactoren worden beschouwd als hulpmoleculen, omdat zij helpen bij biochemische omzettingen.
In bepaalde literatuur worden onder cofactoren ook de co-enzymen verstaan, die eveneens niet-eiwitverbindingen zijn, maar organische stoffen zijn. Examples of coenzymes are nicotineamide adenine dinucleotide (NAD), nicotineamide adenine dinucelotide phosphate (NADP), and flavin adenine dinucleotide (FAD) involved in oxidation or hydrogen transfer. Coenzyme A (CoA) is another coenzyme involved in the transfer of acyl groups.
Compare:
- coenzyme
See also:
- enzyme
- inorganic
Mentioned in:
- Tripartite
- D-octopine dehydrogenase
- Nucleotide
- Ligand
- Ternary complex
- Molybdopterin
- Kininogen high-molecular-weight
- S-sulfocysteine
- Transaminase
- Nuclease S1
- Cytokinin oxidase
- Protein s deficiency
- Thromboxane dehydrogenase
- Monoamine Oxidase B