Tien jaar geleden verscheen Spider-Man 3 op grote schaal. Sommigen zouden zeggen dat 2007 het jaar van de iPhone of Kid Nation was. Ik beweer dat het het jaar van de Emo Spider-Man is – en altijd zal blijven.
Het derde deel in Sam Raimi’s Spider-Man-trilogie ontspoorde op verschillende manieren, waarvan de meest voor de hand liggende was dat de beweegredenen van de twee centrale personages, Peter Parker (Tobey MaGuire) en Harry Osbourne (James Franco), geen greintje hout sneden. De hele film draait om Harry die Peter wil vermoorden omdat hij zijn vader heeft vermoord, een man die supergek en een terrorist was. Naar mijn mening moeten vrienden hun vrienden zichzelf en anderen laten beschermen tegen moordenaars. En praat niet met geesten!
Maar de beste manier waarop het helemaal te gek werd, was de introductie van de pick-up-artiest versie van Peter Parker. Als Spider-Man een beetje slecht wordt, dankzij een vreemd buitenaards wezen dat zich in de vezels van zijn pak nestelt, geeft hij niet meer om altruïsme en begint hij om coole dingen te geven: met zijn vingers knippen, boogieën, kragen openknijpen, collega’s versieren, in iemand anders stoel gaan zitten, zijn pony opzij slaan. Dit wordt allemaal onthuld in een montage. De keuze is gestoord, maar zo leuk.
Let op de cameo van Elizabeth Banks en een pruik die in een bob is geknipt en let ook op Academy Award-winnaar J.K. Simmons die een strak gezicht houdt. Hier, ik zal het nog eens insluiten, het is door tientallen verschillende mensen op YouTube gezet:
Jarenlang leken studio’s te overcompenseren voor Spider-Man 3’s goofiness, door een vloedgolf van stemmige superheldenfilms te produceren. Maar Marvel strooit royaal met komedie in zijn recente films – met name Guardians of the Galaxy en Ant-Man – en afgaande op het weinige dat we van Spider-Man: Homecoming hebben gezien, zal die trend zich voortzetten.
Misschien heeft Marvel zich gerealiseerd dat superhelden zijn leuk en cool is en dat kostuums maf zijn en dat dat oké is. Of misschien zagen ze gewoon DC’s kijk op Superman maar grimmig, en besloten, weet je, misschien houden we het bij vreugde.
Hoe dan ook, gelukkige verjaardag aan de reeks die kortstondig elke 13-jarige in Amerika overtuigde om film te studeren.
Correctie: In een eerdere versie van dit artikel was Elizabeth Banks verkeerd geïdentificeerd.