-
Grote tekstgrootteGrote tekstgrootteReguliere tekstgrootte
Hoe test een arts of je SOA’s hebt?
– Perry*
Er zijn verschillende tests voor verschillende seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA’s). Het soort test dat iemand krijgt, hangt af van het type SOA, de symptomen (zoals zweertjes, afscheiding of pijn), en zijn of haar medische en seksuele voorgeschiedenis.
Om deze voorgeschiedenis te weten te komen, zal een arts of nurse practitioner (NP) vragen naar zaken als het aantal partners dat de persoon heeft gehad. Daarna zal de arts of verpleegkundige de geslachtsdelen van de betrokkene onderzoeken. Bij meisjes die symptomen van SOA’s hebben, kan dit een bekkenonderzoek inhouden. Meisjes die geen symptomen hebben en alleen worden gescreend op SOA’s als onderdeel van een routinecontrole, hebben waarschijnlijk geen bekkenonderzoek nodig.
Op basis van wat er uit het interview en het onderzoek naar voren komt, kan de arts of NP een of meer van deze monsters nemen:
- een bloedmonster (bloedafname of vingerprik)
- een urinemonster
- een uitstrijkje van de binnenkant van de mond
- een uitstrijkje van de geslachtsorganen, zoals de urinebuis bij jongens of de baarmoederhals bij meisjes
- een uitstrijkje van afscheiding of zweertjes
Soms kan het monster meteen in de spreekkamer van de zorgverlener worden getest. Andere keren wordt het monster naar een laboratorium gestuurd en komen de resultaten later. Het hangt af van het kantoor en het type infectie waar artsen op testen.
STD’s kunnen sluipend zijn. Vaak zijn er geen tekenen dat iemand er een heeft. Dat is niet noodzakelijkerwijs een goede zaak. Deze “verborgen” SOA’s kunnen mensen nog steeds in gevaar brengen voor gezondheidsproblemen. Iedereen die seks heeft (of in het verleden heeft gehad) zou zich moeten laten testen.
*Namen zijn veranderd om de privacy van gebruikers te beschermen.