The Lancet heeft in verschillende belangrijke medische en niet-medische kwesties een politiek standpunt ingenomen. Recente voorbeelden zijn kritiek op de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO), afwijzing van de beweringen van de WHO over de werkzaamheid van homoeopathie als therapeutische optie, afkeuring gedurende de tijd dat Reed Exhibitions (een divisie van Reed Elsevier) beurzen van de wapenindustrie organiseerde, een oproep in 2003 om tabak illegaal te maken, en een oproep voor een onafhankelijk onderzoek naar de Amerikaanse bombardementen op een ziekenhuis in Afghanistan in 2015.
Voorstel voor tabaksverbod (2003)Edit
In een redactioneel artikel van het tijdschrift uit december 2003, getiteld “Hoe slaapt u ’s nachts, meneer Blair?”, werd opgeroepen tot een volledig verbod op tabaksgebruik in het Verenigd Koninkrijk. Het Royal College of Physicians verwierp hun argument. John Britton, voorzitter van de adviesgroep tabak van het college, prees het tijdschrift voor de bespreking van het gezondheidsprobleem, maar hij concludeerde dat een “verbod op tabak een nachtmerrie zou zijn”. Amanda Sandford, woordvoerster van de anti-tabaksgroep Action on Smoking and Health, verklaarde dat het criminaliseren van een gedrag waaraan 26% van de bevolking zich schuldig maakt “bespottelijk is.” Ze zei ook: “We kunnen de klok niet terugdraaien. Als tabak verboden zou worden, zouden 13 miljoen mensen wanhopig hunkeren naar een drug die ze niet meer zouden kunnen krijgen”. De adjunct-redacteur van The Lancet reageerde op de kritiek door te stellen dat behalve een totaalverbod waarschijnlijk geen andere maatregelen het tabaksgebruik zouden kunnen terugdringen.
De rokersrechtengroep FOREST verklaarde dat het hoofdartikel hen “amusement en ongeloof” bezorgde. Directeur Simon Clark noemde het tijdschrift “fascistisch” en stelde dat het hypocriet is om tabak te verbieden en tegelijkertijd ongezond junkfood, alcoholgebruik en deelname aan extreme sporten toe te staan. Minister van Volksgezondheid John Reid herhaalde dat zijn regering zich inzet om mensen te helpen met roken te stoppen. Hij voegde eraan toe: “Ondanks het feit dat dit een ernstig probleem is, is het een beetje extreem voor ons in Groot-Brittannië om mensen op te sluiten omdat ze ergens een grammetje tabak hebben.”
Schattingen dodental Irak-oorlog
The Lancet publiceerde in 2004 ook een schatting van het Irakese dodental van de oorlog – rond de 100.000. In 2006 bleek uit een vervolgonderzoek van hetzelfde team dat het aantal gewelddadige doden in Irak niet alleen overeenkwam met de eerdere schatting, maar in de tussenliggende periode zelfs aanzienlijk was toegenomen (zie Lancet surveys of casualties of the Iraq War). Het tweede onderzoek schatte dat er 654.965 extra Iraakse doden waren gevallen als gevolg van de oorlog. Het 95% betrouwbaarheidsinterval was 392.979 tot 942.636. Er werden 1.849 huishoudens ondervraagd die 12.801 mensen telden.
De schattingen in het tweede artikel zijn veel hoger dan die welke in andere enquêtes uit dezelfde tijd zijn gepubliceerd. Met name de “Iraq Family Health Survey”, gepubliceerd in het New England Journal of Medicine, onderzocht 9.345 huishoudens in heel Irak en kwam uit op een schatting van 151.000 doden als gevolg van geweld (95% onzekerheidsmarge, 104.000 tot 223.000) in dezelfde periode die werd bestreken door de tweede Lancet-enquête van Burnham et al. Het NEJM-artikel stelde dat de tweede Lancet-enquête “het aantal gewelddadige sterfgevallen aanzienlijk overschatte” en zei dat de Lancet-resultaten “hoogst onwaarschijnlijk waren, gezien de interne en externe consistentie van de gegevens en de veel grotere steekproefomvang en de kwaliteitscontrolemaatregelen die bij de uitvoering van de IFHS zijn genomen.”
Open Brief voor het volk van Gaza (2014)Edit
In augustus 2014 en tijdens het Israël-Gaza conflict van 2014, publiceerde The Lancet een “Open brief voor het volk van Gaza” in hun correspondentie sectie. Zoals gerapporteerd in The Daily Telegraph, veroordeelde de brief “Israël in de sterkst mogelijke bewoordingen, maar maakte opvallend genoeg geen melding van de wreedheden van Hamas.” Volgens Haaretz, zijn onder de auteurs van de brief artsen die “blijkbaar sympathiseren met de standpunten van David Duke, een blanke supremacist en voormalig Ku Klux Klan Groot Tovenaar.” Een van de artsen reageerde door te zeggen: “Ik maak op legitieme wijze gebruik van mijn recht op vrije meningsuiting en ben het niet eens met de politiek van de regering van Israël, noch met die van vele anderen, waaronder Joden in en buiten Israël.” Een tweede reageerde met: “Ik wist niet wie David Duke was, of dat hij verbonden was met de Ku Klux Klan. Ik ben bezorgd dat als er enige waarheid in de video zit, dat Joden de media, de politiek en het bankwezen controleren, wat is er dan in hemelsnaam aan de hand? Ik maakte me zorgen.”
De redacteur van The Lancet, Richard Horton, zei: “Ik ben niet van plan de brief in te trekken, en ik zou de brief niet intrekken, zelfs niet als hij gegrond zou blijken te zijn.” Horton kwam vervolgens echter op bezoek in het Israëlische Rambam Ziekenhuis en zei dat hij “de volstrekt onnodige polarisatie die de publicatie van de brief van Paola Manduca heeft veroorzaakt, diep, diep betreurt.”
Mark Pepys, lid van de Jewish Medical Association, schreef: “Het verzuim van de auteurs Manduca c.s. om hun buitengewone belangenconflicten bekend te maken… zijn de meest ernstige, onprofessionele en onethische fouten. De doorzichtige poging om deze gemene en wezenlijk leugenachtige partijdige politieke diatribe te verhullen als een onschuldige humanitaire oproep hoort in geen enkele serieuze publicatie thuis, laat staan in een professioneel medisch tijdschrift, en zou zelfs de laagste van de gootpers te schande maken.” Bovendien beschuldigde Pepys Richard Horton persoonlijk, hij zei: “Horton’s gedrag in deze zaak is in overeenstemming met zijn langdurige en totaal ongepaste gebruik van The Lancet als vehikel voor zijn eigen extreme politieke opvattingen. Het heeft veel afbreuk gedaan aan de vroegere hoge status van het tijdschrift.” In reactie hierop, zei Horton: “Hoe kun je politiek en gezondheid scheiden? De twee gaan hand in hand.”
Commentaar op de Trump-administratie (2020)Edit
Op 16 mei 2020 publiceerde het tijdschrift een artikel over de Amerikaanse Centers for Disease Control (CDC) waarin onder meer de Trump-administratie werd bekritiseerd vanwege de beëindiging in juli 2019 van een CDC-programma in het kader waarvan het CDC functionarissen in China stationeerde, ogenschijnlijk om te dienen als een systeem voor vroegtijdige waarschuwing op afstand. De schrijvers meenden dat CDC-directeur Robert R. Redfield bang was voor Trump en in ieder geval niet beschikte over “de technische capaciteit om de ingewikkelde inspanning van vandaag te leiden”. Het artikel sloot af met een oproep aan het Amerikaanse volk om in november 2020 iemand anders dan Trump te kiezen.