Van daaruit was het een paar sprongen naar het sterrendom.
Ze was een van de jongste en liefste afgestudeerden van Mack Sennetts “Taartgooi Academie.”
TWEEDE HUWELIJKEN
Ze was eerst getrouwd met William Powell, suave en debonaire minnaar van de films, en later met Clark Gable.
Voor haar was Gable geen onderwerp van ingetogen adoratie. Hij was gewoon “Pappy”, een echtgenoot die een kameraad was met wie ze ging jagen, spelen en zonder praal leven in hun ranch in de buurt van Encino.
Haar carrière op het witte doek kan worden afgemeten aan de mannelijke acteurs met wie ze optrad. Ze speelde tegenover Powell, Gable, George Raft, John Barrymore, Bing Crosby, Robert Armstrong, Cary Grant en Charles Laughton.
DOOD ANNULLEERT PREVIEW
Ironisch genoeg toont haar laatste film, “To Be or Not to Be”, haar ontsnapping uit het door de Nazi’s bezette Polen in een transportvliegtuig. Hij zou vandaag in een Inglewood-theater worden vertoond. Door de dood in een transportvliegtuig is de voorvertoning afgelast.
De actrice was de eerste filmnotabele die omkwam bij een vliegtuigongeluk sinds Will Rogers en Wiley Post op 15 aug. 1935 omkwamen bij Point Barrow, Alaska.
Op 32-jarige leeftijd stierf ze plotseling, nauwelijks uit de meisjestijd, net zoals Thelma Todd en Jean Harlow op jonge leeftijd waren overleden. Alle drie waren ze levendig, zowel op het scherm als daarbuiten.
William Powell had Carole Lombard liefgehad en was met haar getrouwd. Hij hield van en was naar verluidt verloofd met Miss Harlow en stond aan haar bed toen ze stierf.
Veel ontwerpers waren jaloers op Miss Lombard.
Travis Banton placht te zeggen: “Je kon een kogel naar Carole gooien en hoe die ook neerkwam, ze zag er altijd goed uit.”
Die beschrijving van haar figuur was het hoogtepunt van een carrière die voortkwam uit de streken op het schoolplein in haar geboorteplaats, Ft. Wayne, Ind.
Boren op 6 oktober 1909, was ze opgewonden en enthousiast. Toen haar broer een set bokshandschoenen kreeg, werd zij zijn sparringpartner.
PLAYED BASEBALL
Toen de buurtkinderen een honkbalteam oprichtten, was Carole de ster op de eerste honk. Ze verdedigde haar positie totdat haar teamgenoten zich erbij neerlegden.
Ze heette toen nog gewoon Jane Peters. Her full name was Carol Jane Peters, which did not become Carole (with an “e”) Lombard until she was on the screen.
Her mother brought her to Los Angeles when Carole was 7. They liked it so well that they stayed.
GIRL ATHLETE
At Virgil Junior High School she won trophies and medals for running and broad-jumping. As her high school days continued, she became expert in swimming, horseback riding, aquaplaning, tennis and golf.
She studied dancing and acquired grace and poise.
At a dinner party, a studio executive suggested she take a screen test.
The test clicked and Carole was off. She won a role with Edmund Lowe in a melodrama, “Married in Haste.” Al snel stapte ze over naar drie westerns, waarin ze de hoofdrol speelde van Tom Mix en Buck Jones.
Vrienden vertelden haar hoe Gloria Swanson, Marie Prevost en Harold Lloyd de komedies van Sennett hadden gebruikt als springplank naar sterrendom. Dus kreeg ze een contract van Mack Sennett en ging anderhalf jaar in de komedies werken.
GET HIGH PAY
De Fox studio pikte haar van Sennett voor een optreden in “Me, Gangster.” Carole begon aan de zekere klim in salarisverhoging die in 1937 een piek bereikte van 460.000 dollar, het hoogste van alle vrouwen in de filmwereld. Sindsdien zijn haar verdiensten elk jaar op $400.000 of beter gebleven.
Wealth maakte geen indruk op haar. “Ik hoop,” zei ze onlangs, “dat ik nooit de sensatie zal verliezen van het kopen van een nieuwe jurk. Zeker, ik zou een dozijn jurken tegelijk kunnen kopen, maar wat is daar nou leuk aan? Ik vind het leuk om rond te shoppen. Ik koop graag een pak en vraag me af of ‘Pappy’ (weer haar koosnaam voor Gable) het mooi zal vinden. Ik vind het leuk om een hoed te kopen en te hopen dat hij er gek uitziet, maar niet te gek.”
INJURED IN AUTO
Luck was niet altijd van haar. In de jaren ’20, toen er nog geen veiligheidsglas op elke auto zat, werd ze eens door een voorruit geslingerd en liep haar gezicht een flinke snijwond op.
Snelle chirurgie en plastische chirurgie bij haar thuis hebben haar gered, hoewel haar gezichtsspieren wekenlang onbeweeglijk waren.
Zoals Will Rogers prikte ze in de ballonnen van de nepperij. Door een tikfout kwam haar naam meer dan tien jaar geleden op het scherm met een “e” die nooit eerder aan de “Carol” was toegevoegd.”
ALIBI VOOR FOUT
Haar studio zei, als alibi voor de fout, dat een numeroloog haar had geadviseerd dat een naam van 13 letters beter bij haar zou passen dan een van 12.
“Laat je niet in de maling nemen, schat,” vertelde Carole aan vrienden. “Dat is een hoop onzin, maar omdat ze me zo goed betalen, maakt het me niet uit hoe ze mijn naam spellen.”
Haar woordenschat was levendig. Het paste bij haar latere rollen in de “screwball comedies” die ze beroemd maakte.
Haar verrassingshuwelijk met William Powell vond in alle stilte plaats in het Beverly Hills-huis van haar moeder. Na de ceremonie op 26 juni 1931 ging het paar op huwelijksreis naar Hawaii, maar Carole scheidde op 18 augustus 1933 in Reno van Powell op grond van een conventionele aanklacht wegens geestelijke mishandeling.
IDEALE ROMANTIE
Haar huwelijk met Gable op 29 maart 1939 werd bejubeld als een ideale romance, Ook dit huwelijk verliep zonder Hollywood fanfare. Naast de dominee waren de enige getuigen die in de Methodist Church in Kingman, Ariz. aanwezig waren, de vrouw van de dominee en een schooldirecteur die vanuit zijn naburige huis was opgeroepen.
De Gables verhuisden naar een pretentieloos ranchhuis, maar hebben nooit grote groepen ontvangen of grote feesten gegeven om een “façade” te behouden. Er was geen logeerkamer.
Sommigen bekritiseerden haar eens omdat ze verklaarde dat ze foto’s wilde maken zodat ze haar regering meer inkomstenbelasting kon geven. Ze was niet onder de indruk van de beschuldigingen van egoïsme. “
Haar laatste film, “To Be or Not to Be,” is een Ernst Lubitsch-productie voor Alexander Korda. Hierin treden Carole en Jack Benny op als Shakespeare-acteurs in Polen, zien de nazi’s binnenstromen en ontsnappen ze door Gestapo-uniformen aan te trekken en naar Schotland te vliegen.
SCENE ON PLANE
As the production stands before release, the entire troupe of comedians, including one impersonating Hitler, celebrates in the transport plane.
Suddenly, motor trouble develops. The actors, stars and all, parachute to safety. That was Carole’s good fortune in pictures.
In her last flight in real life, she wore no parachute.
All Hollywood Mourns Popular Actress’ Death
Carole Lombard with Fred MacMurray in “True Confession.”
William Powell, her former husband, with whom she appeared in pictures, said at his Palm Springs home, “I am so unbelievably shocked that I don’t know what to say.
UP ALL NIGHT
“Mijn vrouw en ik zijn de hele nacht wakker geweest in afwachting van de berichten. Ons diepste medeleven gaat uit naar Clark Gable en Carole’s twee broers.” Powell is nu getrouwd met een andere actrice, Diana Lewis.
De secretaresse van mevrouw Lombard, Madeliene Fields, die ze jarenlang “Fieldsie” noemde, werd verslagen van ontzetting.
“De hand van elke acteur in Hollywood wordt op dit moment uitgestoken naar Clark Gable,” zei Edward Arnold, voorzitter van de Screen Actors Guild. “Het is dubbel tragisch, omdat Miss Lombard terugkeerde van een belangrijke patriottische plicht in verband met de nationale defensie.”
Arnold verwees naar de landelijke campagne waarbij Miss Lombard voor $2.207.513 aan Defense Bonds had verkocht.
IN LINE OF DUTY
Howard D. Mills, staatsadministrateur van de Defense Savings staff van het ministerie van Financiën, zei: “Juffrouw Lombard, haar moeder en dhr. Winker gaven hun leven voor de veiligheid en het toekomstige welzijn van de Verenigde Staten, net als de soldaten met wie ze in het vliegtuig reisden, ook voor hun plicht.”
Ginger Rogers, wier kleedkamer aan die van juffrouw Lombard grensde in de R.K.O. Studio, zei: “De wereld heeft een prachtig meisje verloren, de filmindustrie heeft een waardevolle ster verloren die miljoenen mensen vreugde bracht en haar medewerkers hebben een geweldige vriend verloren.”
Andere uitingen van verdriet volgen:
Harold Lloyd: “De schok is zo groot dat ik het nog steeds niet kan geloven. Iedereen die haar kende zal haar missen, en net als andere grote persoonlijkheden in de filmwereld die zijn heengegaan, is ze nooit te vervangen.”
STUDIO Rouwt
Joseph Breen, executive vice-president van de R.K.O: “De industrie heeft een goede actrice verloren, en Hollywood een lieve vrouw. Het lijkt onmogelijk te geloven dat Carole Lombard niet meer in onze studio’s en huizen te zien zal zijn.”
Lupe Velez: “Ik kan het niet geloven. Het is te verschrikkelijk. Ik kan alleen maar mijn respect betuigen en mijn diepe verdriet betuigen aan allen die haar nooit zullen vergeten.”
Bonita Granville: “,,Het verdriet om ons grote verlies wordt verzacht door de wetenschap dat zij haar leven gaf in dienst van anderen en dat is de manier waarop zij het gewild zou hebben. Hollywood zal niet hetzelfde zijn zonder haar.”
Sol Lesser: “Carole Lombard zal enorm gemist worden, niet alleen door het publiek dat zoveel vermaak van haar talenten heeft gehad, maar ook door haar collega’s in Hollywood die zoveel aan haar vriendschap hebben gehad.”
Gene Raymond: “Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe geschokt ik me voel over deze tragedie.”
Charles Laughton: “Gelukkig thuis, geliefd bij vele vrienden, erkend als een van onze beste actrices, zal Carole Lombard niet vergeten worden in Hollywood. Ik ben vreselijk geschokt door dit trieste nieuws.”
Ann Sheridan: “Ongelooflijk en te tragisch, een van de grootste troupers, een van de fijnste zielen met wie ik ooit heb samengewerkt.”
HOLLYWOOD SADDENED
Lloyd Bacon: “Hollywood is onnoemelijk bedroefd over het verlies van Carole Lombard, een van de meest geliefde persoonlijkheden van de industrie.
Errol Flynn: “De tragische dood van Carole Lombard betekent dat iets van vrolijkheid en schoonheid van de wereld is weggenomen op een moment dat ze het hardst nodig zijn.”
James Cagney: “Carole Lombard stierf terwijl ze haar werk deed voor haar land. Ieder van ons is trots op haar, maar bedroefd over haar heengaan.”
J.L. Warner: “Mevrouw Warner en ik zijn onnoemelijk geschokt door het tragische nieuws over Carole Lombard en de andere passagiers. Juffrouw Lombard heeft haar vele talenten in genereuze mate aan de wereld gegeven. Hollywood en de rest van Amerika zullen haar moed, haar vrolijkheid en haar goede woorden nooit vergeten.”
TERRIBLE SCHOK
Marlene Dietrich: “Wat kan men zeggen op zo’n wreed moment? Mijn gevoel is er een van de diepste en meest verschrikkelijke schok. Carole was een zeer dierbare vriendin. We rouwen, wij allemaal, in Hollywood.”
Robert Taylor: “Er is niets te zeggen. Het is te verschrikkelijk.”
Walter Pidgeon: “Ik ben te geschokt om iets anders dan het diepste verdriet uit te drukken.”
Spencer Tracy: “Er valt zo weinig onder woorden te brengen wanneer een tragedie van deze aard toeslaat.”
Haar zien groeien
Tay Garnett: “Hollywood heeft haar zien opgroeien van Jane Peters , het levenslustige meisje uit de begintijd van de studio, tot Carole Lombard, een van Hollywoods meest gerespecteerde actrices. I can only add my respect and grief to that of others who will never forget her.”
Robert Stack: “She was one of the swellest persons I ever knew.”
Gregory La Cava: “It is so shocking that I can only say the loss is a tremendous one for all of us.”
Edward F. Cline: “Carole was always there with the sunny smile and helpful hand for her co-workers. Creating happiness was her life work and she did her job well.”
Claudette Colbert: “She was one of the most genuine personalities in Hollywood.”
Joel McCrea: “She was the gayest spirit in Hollywood.”
Alfred Hitchcock: “I can express but the sincerest grief.”
Fred W. Beetson, voorzitter van het Hollywood Victory Committee voor toneel, scherm en radio:
“Namens het Hollywood Victory Committee en al onze medewerkers in de filmindustrie rouwen wij om het verlies van Carole Lombard en Otto Winkler, die hun leven hebben gegeven in dienst van hun land. Wij zijn diep bedroefd, maar tegelijkertijd zijn wij trots op de nagedachtenis van mevrouw Lombard en de heer Winkler. Beiden waren soldaten in dienst van hun land. Ons gedenkteken voor hen zal bestaan uit de voortdurende inspanningen van ons allen om het grote werk dat zij zo bekwaam verrichtten, voort te zetten.”