Grondbeginselen van vingerafdrukanalyse
Vingerafdrukken zijn unieke patronen, gemaakt door wrijvingsrichels (verhoogd) en groeven (verzonken), die voorkomen op de kussentjes van de vingers en duimen. Afdrukken van handpalmen, tenen en voeten zijn ook uniek; deze worden echter minder vaak gebruikt voor identificatie, dus concentreert deze gids zich op afdrukken van de vingers en duimen.
Het patroon van vingerafdrukken, zoals de afdruk die wordt achtergelaten wanneer een geïnkte vinger op papier wordt gedrukt, is dat van de wrijvingskammen op die specifieke vinger. Frictieribbels worden ingedeeld in drie typen: lussen, krullen en bogen – elk met unieke variaties, afhankelijk van de vorm en de verhouding van de ribbels:
Lussen – afdrukken die in een lusvorm op zichzelf terugkomen. Verdeeld in radiale lussen (die wijzen naar het spaakbeen, of duim) en ulnaire lussen (die wijzen naar het ellepijpbeen, of pink), maken lussen ongeveer 60 procent uit van de patroontypen.
Worls – vormen cirkelvormige of spiraalvormige patronen, als kleine draaikolken. Er zijn vier groepen whorls: gewone (concentrische cirkels), centrale zaklus (een lus met een whorl aan het eind), dubbele lus (twee lussen die een S-vormig patroon vormen) en toevallige lus (onregelmatig gevormd). Whorls vormen ongeveer 35 procent van de patroontypen.
bogen – creëren een golfachtig patroon en omvatten gewone bogen en getande bogen. Tentbogen lopen naar een scherpere punt dan gewone bogen. Bogen maken ongeveer vijf procent uit van alle patroontypen.
Ieder zijn eigen
De twee onderliggende premissen van vingerafdrukidentificatie zijn uniciteit en persistentie (permanentie). Tot op heden is nog nooit vastgesteld dat twee mensen dezelfde vingerafdrukken hebben, ook geen eeneiige tweeling. Bovendien is bij geen enkele persoon ooit dezelfde vingerafdruk op meerdere vingers gevonden.
Persistentie, ook wel permanentie genoemd, is het principe dat iemands vingerafdrukken in wezen onveranderd blijven gedurende zijn hele leven. Wanneer nieuwe huidcellen worden gevormd, blijven zij vastzitten in het bestaande patroon van de wrijvingskammen en groeven. Veel mensen hebben onderzoek verricht dat deze persistentie bevestigt door dezelfde vingerafdrukken gedurende tientallen jaren op te tekenen en vast te stellen dat de kenmerken dezelfde blijven. Zelfs pogingen om iemands vingerafdrukken te verwijderen of te beschadigen zullen worden gedwarsboomd wanneer de nieuwe huid aangroeit, tenzij de beschadiging extreem diep is, in welk geval de door de beschadiging veroorzaakte nieuwe rangschikking nu zal blijven bestaan en ook uniek is.
The Proof is in the Minutiae
Analisten gebruiken het algemene patroontype (lus, krans of boog) om eerste vergelijkingen te maken en een bekende vingerafdruk op te nemen in of uit te sluiten van verdere analyse. Om een vingerafdruk te matchen, gebruikt de analist de minutiae, of nokkenmerken, om specifieke punten op een verdachte vingerafdruk te identificeren met dezelfde informatie in een bekende vingerafdruk. Een analist die bijvoorbeeld een afdruk op de plaats van het misdrijf vergelijkt met een afdruk in zijn bestand, verzamelt eerst bekende afdrukken met hetzelfde algemene patroontype en vergelijkt de afdrukken vervolgens met een loep naast elkaar om specifieke informatie in de minutiae te vinden die overeenkomt. Als genoeg details overeenkomen, wordt vastgesteld dat de vingerafdrukken van dezelfde persoon afkomstig zijn.
terug naar begin van de pagina ▲