Pochodząca z zachodnich stanów górskich, jodła biała (Abies concolor) znana również jako jodła concolor, została zasadzona w Iowa dla celów ozdobnych i wiatrochronnych. Tam gdzie występuje, jest dużym drzewem o wysokości od 150 do 220 stóp. W stanie Iowa osiąga wysokość od 50 do 80 stóp. Jest drzewem odpornym i rośnie na szerokiej gamie gleb.
Wytrzymałość: Strefy od 3 do 7
Szybkość wzrostu: Powolne
Dojrzały kształt: Wąski, piramidalny z poziomymi gałęziami. Dolne gałęzie mogą przybierać opadający wygląd.
Wysokość: 30-50 stóp
Szerokość: 15-30 stóp
Wymagania siedliskowe: Drzewa sadzić w pełnym słońcu do lekkiego cienia, na wilgotnych, dobrze zdrenowanych glebach. Jodły są tolerancyjne na upały i suszę.
Liście: Igły rozłożone prawie pod kątem prostym w dwóch rzędach; płaskie, elastyczne; jasnoniebiesko-zielone z białawymi liniami na górnej i dolnej powierzchni
Daty kwitnienia: Maj – Czerwiec
Daty rozsiewania nasion: Wrzesień – Październik
Wiek puszczania nasion: 40 lat
Częstotliwość puszczania nasion: Co 2 do 4 lat
Stratyfikacja nasion: Schładzanie przez 1 miesiąc w temperaturze od 34°F do 40°F
Igły są płaskie, tępo zakończone i mają od 1 do 2 cali długości. Wyróżniają się wyraźnie z dwóch stron gałęzi i są zakrzywione. Młode igły mają niebieskawy odcień. W miarę dojrzewania stają się bardziej blade i nabierają białawego odcienia, który wraz z jasną korą nadaje drzewu jego nazwę.
Szyszki mają od 2 do 4 cali długości, występują na górnych gałęziach, gdzie stoją pionowo. Są one w kolorze popielatym z odcieniem oliwkowo-zielonym do purpurowego. Po osiągnięciu dojrzałości pękają jeszcze na drzewie.
Zwłaszcza gładka kora jest popielatoszara i pokryta widocznymi pęcherzami żywicznymi. On older trees the bark thickens and breaks into deep, longitudinal furrows.
