Tate zadebiutowała zawodowo w mieszanych sztukach walki w listopadzie 2007 roku na jednonocnym HOOKnSHOOT Women’s Grand Prix. Pokonała Jan Finney przez decyzję, ale została znokautowana później w nocy przez head-kick od ostatecznej mistrzyni turnieju Kaitlin Young. Przez cały 2008 i 2009 rok Tate walczyła w kilku małych organizacjach, które nie transmitowały regularnie walk, pokonując Jamie Lyn Welsh w CageSport MMA, Jessicę Bednark we Freestyle Cage Fighting (FCF) i Dorę Baptiste w Atlas Fights.
Pierwszy tytuł MMAEdit
Tate zdobyła 135-funtowe mistrzostwo FCF Women’s Bantamweight Championship pokonując Liz Carreiro na Freestyle Cage Fighting 30 4 kwietnia 2009 roku. Po tym jak została znokautowana w pierwszej rundzie, Tate przejęła kontrolę nad walką w drugiej i poddała Carreiro w trzeciej. Obroniła tytuł raz, pokonując Valerie Coolbaugh przez armbar submission w pierwszej rundzie na FCF 38 w styczniu 2010 roku.
StrikeforceEdit
27 czerwca 2008 roku, Tate zadebiutowała w Strikeforce, promocji MMA z siedzibą w San Jose w Kalifornii, która transmitowała walki na Showtime i CBS. Walcząc w 135 funtowej dywizji bantamweight, Tate pokonała Elainę Maxwell przez jednogłośną decyzję na Strikeforce: Melendez vs. Thomson.
Po zdobyciu tytułu FCF w kwietniu 2009 roku, powróciła do Strikeforce na Strikeforce Challengers: Evangelista vs. Aina 15 maja 2009 roku. Tate pierwotnie miała zmierzyć się z Kim Couture, ale Couture wycofała się z walki z nieujawnionych powodów i Tate została zestawiona z Sarah Kaufman zamiast niej. W konkurencyjnej walce, Tate została pokonana przez jednogłośną decyzję, co oznaczało pierwszy raz, że Kaufman przeszła przez decyzję.
Po odejściu, aby bronić swojego tytułu FCF w styczniu 2010 roku, Tate zmierzyła się z Zoilą Gurgel na Strikeforce Challengers: Johnson vs. Mahe 26 marca 2010 roku. Tate wygrała walkę przez armbar submission w drugiej rundzie.
Strikeforce Bantamweight ChampionEdit
Tate została następnie włączona do jednonocnego turnieju kobiet Strikeforce 13 sierpnia 2010 roku na Strikeforce Challengers: Riggs vs. Taylor. Losowanie odbyło się w dniu ważenia w celu ustalenia pierwszej rundy i Tate zmierzyła się z Maiju Kujalą w rundzie otwierającej turniej. Pokonała Kujalę przez jednogłośną decyzję po dwóch rundach i awansowała do finału turnieju. Następnie pokonała Hitomi Akano przez jednogłośną decyzję po trzech rundach i została mistrzynią Strikeforce Women’s Bantamweight Tournament.
Tate miała zmierzyć się z Marloes Coenen o mistrzostwo Strikeforce Women’s Bantamweight 5 marca 2011 roku, ale wycofała się z walki po tym jak doznała kontuzji kolana podczas treningu. Walka została przesunięta na Strikeforce: Fedor vs. Henderson na 30 lipca 2011 roku. Wchodząc do walki, Tate śmiała się, mówiąc: „Spróbuję ją zabić, naprawdę spróbuję. Spróbuję dojść do punktu, w którym sędzia będzie obawiał się o jej życie i przerwie walkę. To jest mój cel. „Coenen, znana ze swojego rodowodu w jiu-jitsu, nigdy nie została poddana w walce w mieszanych sztukach walki. W czwartej rundzie Tate pokonała Coenen przez poddanie (duszenie trójkątne) i została nową mistrzynią.
Po walce Tate stwierdziła: „Myślę, że nie jestem jeszcze w rzeczywistości. Nie mogę uwierzyć, że mam pas, który mogę zabrać ze sobą do domu. Naprawdę musiałam głęboko kopać przez ostatnie kilka rund. Tak jak mówiłam, miałam ciężką końcówkę obozu treningowego, ale czuję, że wyszłam tam i zrobiłam to, co musiałam zrobić, wygrałam walkę i jestem mistrzynią świata.”
Ostatnie walki StrikeforceEdit
Pierwszą obroną tytułu dla Tate miała być walka z byłą przeciwniczką Sarah Kaufman. Jednak Ronda Rousey, nowa zawodniczka Strikeforce, zaoferowała walkę z Kaufman o miejsce w top-contenderze, zabiegając konkretnie o title shota przeciwko Tate. „Naprawdę chcę mieć walkę o tytuł z Mieshą Tate. Nie chcę ryzykować, że ona przegra,” powiedziała Rousey.
Rousey później wyjaśniła, że wierzyła, że walka o tytuł pomiędzy nią a Tate przyciągnęłaby znaczną uwagę. Oficjele Strikeforce w końcu ogłosili, że Rousey będzie pierwszą rywalką Tate.
Jak Rousey przewidziała, jej walka z Tate była bardzo nagłośniona w miesiącach ją poprzedzających. Rousey zadebiutowała w MMA na początku 2011 roku i pokonała wszystkie cztery swoje przeciwniczki przez poddanie w pierwszej rundzie przez armbar. Jednak Tate nie wierzyła, że Rousey zasłużyła na walkę o tytuł i uważała, że Rousey zdobyła tę szansę głównie dzięki temu, że jest „ładna”. Obie zaangażowały się w różne trash-talk, z Rousey stwierdzającą, że była „znudzona” podczas oglądania zwycięstwa Tate nad Coenen. Ostatecznie, Tate i Rousey stanęły na czele gali Strikeforce 3 marca 2012 roku. Był to rzadki przypadek umieszczenia kobiet w głównym wydarzeniu karty MMA. Walka była transmitowana przez telewizję Showtime i została przedstawiona przez Jimmy’ego Lennona, Jr. Krótko po rozpoczęciu walki, Tate uniknęła pierwszej próby armbaru ze strony Rousey i odpowiedziała uderzeniami. Po zaciętej sesji grapplingu, Tate straciła tytuł, kiedy Rousey zabezpieczyła drugi armbar pod koniec pierwszej rundy, zmuszając ją do poddania się.
Tate została skrytykowana przez media za ryzykowanie długotrwałego uszkodzenia ramienia poprzez opieranie się armbarowi przez kilka chwil. Rousey później stwierdziła: „Miesha mi zaimponowała, jest twardą laską, bo to boli. Miałam już wcześniej zwichnięty łokieć i to nie jest przyjemne. Zasada w judo jest taka, że nawet jeśli jest zwichnięty, to jeśli się nie poddaje, to kontynuuj.”
Tate następnie zmierzyła się z Julie Kedzie na Strikeforce: Rousey vs. Kaufman 18 sierpnia 2012 roku. W pojedynku striker-versus-grappler, Tate wytrzymała dwa kopnięcia na głowę i została dwukrotnie znokautowana. Obezwładniła Kedzie przez kończący walkę armbar w trzeciej rundzie.
Ultimate Fighting ChampionshipEdit
Po złożeniu Strikeforce, Tate oficjalnie dołączyła do Ultimate Fighting Championship (UFC) w lutym 2013 roku. Prezydent firmy Dana White przypisał jej walkę z Rondą Rousey za wprowadzenie kobiecego MMA do promocji. UFC ogłosiło, że zmierzy się z Cat Zingano 13 kwietnia na The Ultimate Fighter 17 Finale.
Odnosząc się do swoich długoterminowych celów, Tate powiedziała: „Zostanie mistrzem znaczy dla mnie więcej niż cokolwiek – więcej niż rewanż, więcej niż cokolwiek. To jest coś, że kiedy będę miała 80 lat pewnego dnia i będę miała dzieci i wnuki, będę mogła spojrzeć wstecz i powiedzieć, 'Spójrz, to jest to, co zrobiłam. To jest moje osiągnięcie. Więc to jest mój ostateczny cel.”
Przed walką ujawniono, że zwycięzca Tate vs. Zingano otrzyma title shota przeciwko Rousey, która została inauguracyjną mistrzynią UFC Women’s Bantamweight ze względu na to, że Strikeforce i UFC są własnością tej samej firmy. Zostało również ujawnione, że zwycięzca będzie trenerem przeciwko Rousey w 18 edycji The Ultimate Fighter, reality show UFC.
Mimo wygrania dwóch pierwszych rund, Tate przegrała w ostatniej rundzie przez TKO. Tate argumentowała, że zatrzymanie było przedwczesne. Walka w stylu „back-and-forth” przyniosła obu kobietom bonus za walkę wieczoru. 28 maja ogłoszono, że Zingano wycofała się jako przeciwniczka i trenerka Rousey po tym jak doznała kontuzji kolana, która wymagała operacji, i została zastąpiona przez Tate.
Pierwszy title shotEdit
Przed ich rewanżem, Rousey wyraziła szacunek dla umiejętności walki Tate i zadeklarowała swoje uznanie dla ich rywalizacji. Tate zauważyła: „Mamy swoje zdecydowane różnice zdań, ale daję jej kredyt zaufania za to, co zrobiła i gdzie jest w sporcie kobiecego MMA. Bez niej, nie sądzę, że bylibyśmy tak daleko, więc cenię to.”
Do rewanżu doszło na UFC 168 28 grudnia 2013 roku. Walka była w dużej mierze jednostronna, na korzyść Rousey, choć Tate udało się zabrać Rousey poza pierwszą rundę, wracając z kilku takedownów Rousey, a nawet powodując, że tłum zebrał się za nią pod koniec rundy 2. Po uniknięciu dwóch prób poddania, Tate przegrała przez armbar w trzeciej rundzie.
Pierwsze zwycięstwa w UFCEdit
Tate zmierzyła się z Liz Carmouche w co-main evencie na UFC on Fox: Werdum vs. Browne 19 kwietnia 2014 roku. Wygrała walkę przez jednogłośną decyzję, zdobywając swoje pierwsze zwycięstwo w UFC. Tate następnie zmierzyła się z debiutantką w promocji Rin Nakai na UFC Fight Night: Hunt vs. Nelson 20 września 2014 roku. Wygrała walkę przez jednogłośną decyzję, czyniąc Tate 2-2 w UFC.
Tate zmierzyła się z Sarą McMann na UFC 183 31 stycznia 2015 roku. Tate zaskoczyła wielu w społeczności MMA, out-grapplingując McMann, medalistkę olimpijską w zapasach, przez większość 3 rundy, wygrywając walkę przez większościową decyzję (29-28, 29-27, i 28-28). Po trzecim zwycięstwie Tate w UFC, FoxSports.com oświadczył, że Tate „udowodniła, że jest najlepszą zawodniczką na świecie w 135 funtach poza mistrzynią”.
20 marca 2015 roku ogłoszono, że Tate zmierzy się z Jessicą Eye w walce 25 lipca 2015 roku na UFC on Fox: Dillashaw vs. Barão 2. Biorąc pod uwagę znaczenie walki, która początkowo była promowana jako walka top-contender, Tate zauważyła, że spodziewała się „najlepszej Jessiki Eye, jaką ktokolwiek kiedykolwiek widział” i nazwała Eye trudną przeciwniczką. Tate wygrała walkę przez jednogłośną decyzję.
Mistrzyni UFCEdit
14 listopada 2015 roku Holly Holm pokonała Rousey o mistrzostwo UFC Bantamweight. W styczniu 2016 roku, UFC ogłosiło, że Tate będzie pierwszą obroną tytułu dla Holm na UFC 196 w dniu 5 marca 2016 roku. Po zaciętych czterech rundach, w których obie fighterki wykazywały przewagę, Tate pokonała Holm przez techniczne poddanie przez rear-naked choke w piątej rundzie, aby zostać nową mistrzynią UFC Bantamweight. Zwycięstwo przyniosło również Tate jej pierwszą nagrodę bonusową Performance of the Night.
Po zwycięstwie Tate nad Holm, prezydent UFC Dana White szybko ogłosił, że pierwsza obrona tytułu Tate będzie przeciwko Rondzie Rousey na jeszcze nieokreślonym wydarzeniu później w 2016 roku. Jednak 6 kwietnia White ujawnił, że Tate zamiast tego będzie walczyć z Amandą Nunes w swojej pierwszej obronie tytułu na UFC 200 9 lipca 2016 roku. W tej walce, Nunes pokonała Tate kilkoma kolejnymi uderzeniami i wykończyła ją przez tylno-naked choke hold trzy minuty w pierwszej rundzie, aby zostać nową mistrzynią Women’s Bantamweight.
EmeryturaEdit
Tate walczyła z Raquel Pennington na UFC 205 12 listopada 2016 roku. Przed wydarzeniem Tate oświadczyła, że po walce zamierza zrobić sobie hiatus od MMA. Zgodziła się również na rewanż wyłącznie grapplingowy z Jessicą Eye na gali Submission Underground 11 grudnia 2016 roku. Po przegranej z Pennington przez jednogłośną decyzję, Tate ogłosiła swoją emeryturę z mieszanych sztuk walki. „Kocham was wszystkich tak bardzo, robiłam to przez ponad dekadę. Dziękuję wam bardzo za to, że tu jesteście, kocham ten sport od zawsze, ale to już nie jest mój czas” – powiedziała po walce. Otrzymała głośną owację od tłumu w Madison Square Garden pośród jej odejścia.
Powrót z emeryturyEdit
24 marca 2021 roku, Tate ogłosiła, że powróci do rywalizacji w MMA przeciwko Marion Reneau 17 lipca 2021 roku na UFC Fight Night 192. Ujawniła po tym, że podpisała kontrakt na sześć walk z UFC.
ONE ChampionshipEdit
7 listopada 2018 roku poinformowano, że Tate dołączyła do ONE Championship jako wiceprezes.
.