Huid: zonnebrand, bruine kleur en huidveroudering
Het bekendste acute effect van overmatige blootstelling aan UV-straling is erytheem, de bekende roodverkleuring van de huid die zonnebrand wordt genoemd. Bovendien worden de meeste mensen bruin door de UV-stimulatie van de melanineproductie, die binnen enkele dagen na blootstelling optreedt. Een ander, minder voor de hand liggend aanpassingseffect is de verdikking van de buitenste huidlagen, waardoor het doordringen van UV-straling in de diepere lagen van de huid wordt afgezwakt. De gevoeligheid voor huidbeschadiging hangt af van het huidtype; mensen met een lichte huid zullen eerder verbranden of erytheem krijgen dan mensen met een donkere huid. Ook het vermogen om zich aan te passen aan blootstelling aan UV-straling (in staat om bruin te worden) hangt af van het huidtype.
Chronische blootstelling aan UV-straling veroorzaakt ook een aantal degeneratieve veranderingen in de cellen, het vezelweefsel en de bloedvaten van de huid. Dit omvat sproeten, nevi en lentigines, dat zijn gepigmenteerde gebieden van de huid, en diffuse bruine pigmentatie. UV-straling versnelt de veroudering van de huid en het geleidelijke verlies van de elasticiteit van de huid resulteert in rimpels en een droge, ruwe huid.