Toen hij vastbesloten werd om af te vallen, besloot Dr. Brian Weiner om zijn eet- en trainingsregime te veranderen. “Een van de eerste veranderingen die ik doorvoerde”, aldus Weiner, gastro-enteroloog in New Jersey en assistent-professor aan de Robert Wood Johnson Medical School, “was het opgeven van mijn geliefde ijsje.”
Op zoek naar iets lichters, verving Weiner het door Italiaanse ijsjes. De bekers in zijn supermarkt vermeldden een calorie-inhoud van 100 – berekend door 25 gram koolhydraten te vermenigvuldigen met vier calorieën per gram. “Op een avond, in een vlaag van inzicht,” schrijft Weiner, “realiseerde ik me dat deze berekening onjuist was. De fabrikant van het ijs had de energie die nodig is om het ijs te smelten niet berekend, en had dit niet afgetrokken van de calorieberekening.” Volgens Weiner’s berekening consumeerde hij in feite slechts 72 calorieën, of “icals,” zijn term voor de netto calorische inhoud van ijsbevattende voedingsmiddelen na het overwegen van de calorieën die het lichaam verbrandt om de thermische energie te produceren die het ijs smelt.
Weiner bestudeerde de medische literatuur. “Ik vond dat niemand deze onoplettendheid duidelijk heeft vastgesteld,” schrijft hij. “Ik kon geen verwijzingen vinden naar overwegingen over de implicaties van de energie-inhoud van ijs als voedsel.”
Nadat hij de kwestie in detail had besproken met zijn zoon, een ingenieursstudent aan Rutgers die de berekeningen van zijn vader doorlichtte, diende Weiner zijn verhaal in als een brief aan de redacteuren van het veelgelezen medische tijdschrift Annals of Internal Medicine. Zij publiceerden het. In het artikel zei Weiner dat het idee van groot belang kan zijn voor mensen die proberen af te vallen. Het is bedoeld als aanvulling op het totale dieet en de levensstijl die nodig zijn om een gezonde fysieke vorm te behouden. “Terwijl je ijs eet, dien je twee doelen,” legt Weiner uit, “je verbrandt calorieën en je eet geen positief-calorisch voedsel.”
Nu heeft Weiner ook een e-book geschreven, The Ice Diet. Het is gratis – een deel van zijn verklaarde wens “om niet op één hoop te worden gegooid met de contraproductieve fad dieet (slang olie) promotors.”
Als praktiserend gastro-enteroloog, zegt Weiner dat hij regelmatig micromanagement van voedsel selectie vermijdt. Hij behandelt obesitas als een ziekte en diëten als onderdeel van een holistische benadering van goed eten. “Ik kromp meestal ineen als patiënten het afslankdieet van de dag ter sprake brachten, meestal een slecht gedocumenteerde en onwaarschijnlijke strategie. Ik had nooit gedacht dat ik actief diëten voor gewichtsverlies zou promoten en bespreken.”
Meer verhalen
Maar nu is hij dat wel, dus, wat is er te weten over het gebruik van Weiner’s ijsdieet?
Wanneer je een aanzienlijke hoeveelheid ijs eet, verbrandt je lichaam energie om het ijs te smelten. Volgens de logica van dit dieet zou het eten van ijs ook voor een zekere mate van verzadiging moeten zorgen, al was het maar voor zover het de ruimte in de maag en mond fysiek vult.
Volgens Weiner’s berekeningen zou je met het eten van een liter ijs ongeveer 160 calorieën verbranden, wat het energie-equivalent is van een kilometer hardlopen. Dus je eet en verbrandt calorieën. Sinds de dood van de opwaartse mobiliteit is dat de Amerikaanse Droom.
En bovendien is het waarschijnlijk veilig. “De inname van ijs op dit niveau zou geen duidelijke nadelige gevolgen moeten hebben bij verder gezonde personen,” schrijft Weiner, die een opleiding volgde aan Johns Hopkins. “Voor de overgrote meerderheid van volwassenen en kinderen lijkt er op dit moment geen contra-indicatie te zijn voor het gebruik van het Ice Diet.”
Eén bewijs voor de veiligheid van het innemen van grote hoeveelheden ijs, merkt Weiner op, komt uit de casestudy van de 32-ounce 7/11 Slurpee, waaruit hij concludeert: “De inname van een liter ijs per dag lijkt over het algemeen veilig te zijn.”
Op een bepaald moment na die liter kan teveel ijs een probleem worden. In het geval van een zwaarlijvig persoon die zeven liter ijs per dag probeerde te eten, zegt Weiner: “Het is niet verrassend dat deze persoon een onaangenaam gevoel van kou kreeg.” Naar zijn professionele mening zou zoveel ijs per dag voor de meeste mensen een “giftige dosis” zijn. Hij raadt aan om niet veel meer te eten dan de Slurpee-test van een liter ijs per dag, “om onderkoeling of ongewone afkoeling van het lichaam te voorkomen…. Sommige organen werken niet optimaal als de lichaamstemperatuur te veel daalt.”
“Bij kinderen die het Ice Diet gebruiken, moet de hoeveelheid ijs die ze binnenkrijgen in de gaten worden gehouden en worden gerelateerd aan hun lichaamsgewicht en hun vermogen om eventuele problemen die ze door het binnenkrijgen van ijs zouden kunnen krijgen, te melden.” Stop geen ijs in de mond van kinderen die je niet kunnen vertellen of hun hersenen bevroren zijn.
Om vrijwel dezelfde redenen moet je voorzichtig zijn met het ijsdieet bij koud weer, zegt Wiener. Eet geen ijs op de skipiste of tijdens het scheppen van de stoep.
Eet ook geen ijs als je het te warm hebt. Na het hardlopen, bijvoorbeeld, verbruikt het lichaam juist energie door de actieve inspanning om overtollige warmte af te voeren die zich tijdens de training opbouwt. “Als je grote hoeveelheden ijs zou eten terwijl je aan het afkoelen bent van de training”, waarschuwt The Ice Diet, “zou een deel van de warmte die tijdens de training is opgewekt, worden geneutraliseerd door de koelte van het ijs, waardoor een deel van de energieverbrandende voordelen van de training zou worden geminimaliseerd.
Fysica-schrijver Andrew Jones geeft sceptischer berekeningen over de calorische voordelen van het ijsdieet, waarbij hij vaststelt dat het eten van een kilo ijs 117 calorieën zou verbranden. “Om de 3.500 calorieën te bereiken die nodig zijn om een pond gewicht te verliezen, zou het nodig zijn om ongeveer 30 kilo ijs te consumeren,” schrijft Jones. “Niet bepaald het meest efficiënte dieetplan.” Dat betekent dat als je elke dag een liter ijs zou eten, je elke maand ongeveer een pond gewicht zou verliezen, als alle andere dingen in het leven gelijk blijven. Dat is niet slecht. En alle andere dingen zouden niet gelijk zijn. Alles in je leven zou anders zijn omdat je elke dag een liter ijs zou eten.
Ook kan het kauwen op ijs natuurlijk gebitsproblemen veroorzaken. Behalve het kraken van de tanden kan het ook het tandvlees en glazuur beschadigen of het temporomandibulaire gewricht beschadigen. Om gebitsschade te voorkomen, schrijft Weiner: “Ik zou aanraden om ijs te laten smelten in je mond, zoals bij ijslolly’s, of het te consumeren met de textuur van geschaafd ijs, zoals in de 7/11 Slurpee of de bevroren margarita.”
Maar drink niet elke dag een liter Slurpee, want die hoeveelheid suiker zou deze hele onderneming meer dan ondermijnen, en het dagelijks drinken van een liter margarita is weer iets heel anders. Weiner raadt aan om het proces minder zwaar te maken door je eigen ijsjes te maken met calorievrije vloeistoffen in plaats van suikerhoudende brouwsels of vruchtensappen. “Voor degenen met een groter budget, de Jimmy Buffett Margaritaville machine scheert ijs in een zeer fijne slurry, die kan worden geconsumeerd zoals-is of op smaak gebracht met kunstmatig gearomatiseerde producten.”
Zo makkelijk is het, en als de kunstmatige smaakstof die je gebruikt veilig is, ben je klaar om te gaan. Je hoeft je niet eens zorgen te maken dat dit rage-dieet oncool wordt. Als iemand je vertelt dat het niet cool is, kun je gewoon je armen over elkaar slaan en zeggen: “Het is objectief gezien het coolste dieet dat er is in termen van temperatuur.” Geef de slurry eens door.