Neuroplasticiteit: Het vermogen van de hersenen om zichzelf te reorganiseren door nieuwe neurale verbindingen te vormen gedurende het leven. Neuroplasticiteit stelt de neuronen (zenuwcellen) in de hersenen in staat letsel en ziekte te compenseren en hun activiteiten aan te passen in reactie op nieuwe situaties of veranderingen in hun omgeving.
Hersenen reorganiseren zich door mechanismen zoals “axonale uitlopers”, waarbij onbeschadigde axonen nieuwe zenuwuiteinden laten groeien om neuronen waarvan de verbindingen verwond of verbroken waren, weer met elkaar te verbinden. Onbeschadigde axonen kunnen ook zenuwuiteinden laten ontspruiten en zich verbinden met andere onbeschadigde zenuwcellen, waardoor nieuwe neurale paden worden gevormd om een noodzakelijke functie te vervullen.
Als bijvoorbeeld één hersenhelft beschadigd is, kan de intacte hersenhelft sommige functies overnemen. De hersenen compenseren de schade in feite door reorganisatie en de vorming van nieuwe verbindingen tussen intacte neuronen. Om de verbindingen te herstellen, moeten de neuronen door activiteit worden gestimuleerd.
Neuroplasticiteit kan soms ook bijdragen tot stoornissen. Zo kunnen dove mensen last hebben van een voortdurend suizen in hun oren (tinnitus), het resultaat van de herbedrading van hersencellen die geen geluid kunnen horen. Neuronen kunnen alleen nuttige verbindingen vormen als ze op de juiste manier worden gestimuleerd.
Neuroplasticiteit wordt ook wel hersenplasticiteit of kneedbaarheid van de hersenen genoemd.
QUESTION
De afgekorte term ADHD duidt op de aandoening die algemeen bekend staat als: Zie antwoord