Op dit moment is 10 procent van het landoppervlak op aarde bedekt met gletsjerijs, waaronder gletsjers, ijskappen, en de ijskappen van Groenland en Antarctica. Gletsjergebieden beslaan meer dan 15 miljoen vierkante kilometer.
Gletsjers slaan ongeveer 69 procent van ’s werelds zoetwater op.
Tijdens het hoogtepunt van de laatste ijstijd bedekten gletsjers ongeveer 32 procent van het totale landoppervlak.
Beginnend rond het begin van de 14e eeuw, tot halverwege de 19e eeuw, beleefde de wereld een “Kleine IJstijd”, toen de temperaturen constant koel genoeg waren om de gletsjers in veel delen van de wereld te laten oprukken.
In de Verenigde Staten bedekken gletsjers meer dan 90.000 vierkante kilometer (35.000 vierkante mijl). De meeste van deze gletsjers liggen in Alaska, waar 87.000 vierkante kilometer gletsjerijs ligt.
Als al het landijs zou smelten, zou de zeespiegel wereldwijd ongeveer 70 meter stijgen.
Sgletsjerijskristallen kunnen zo groot worden als honkballen.
Zo grove ijskristallen, en weinig belletjes of deeltjes in het ijs om licht te verstrooien, zorgen ervoor dat het licht diep in het oppervlak kan doordringen voordat het wordt teruggekaatst. Hierdoor heeft het ijs de neiging om rood en infrarood licht enigszins te absorberen en zo de blauwe tint te geven. Gletsjerijs ziet er vaak blauw uit als het heel dicht is geworden en geen bellen meer bevat. Door jarenlange compressie wordt het ijs na verloop van tijd steeds dichter, waardoor de kleine luchtzakjes tussen de kristallen worden weggedrukt. Wanneer gletsjerijs extreem dicht wordt, absorbeert het ijs een kleine hoeveelheid rood licht, waardoor het weerkaatste licht een blauwachtige tint krijgt, en dat is wat wij zien. Als gletsjerijs wit is, betekent dat meestal dat er nog veel kleine luchtbelletjes in het ijs zitten.
De langste gletsjer van Noord-Amerika is de Bering-gletsjer in Alaska, met een lengte van 190 kilometer.
De Kutiah-gletsjer in Pakistan is recordhouder voor de snelste gletsjergolf. In 1953 raasde deze meer dan 12 kilometer in drie maanden, met een gemiddelde van ongeveer 112 meter per dag.
In de staat Washington, de staat met het grootste oppervlak aan gletsjers in de aaneengesloten Verenigde Staten, leveren smeltende gletsjers elke zomer 1,8 biljoen liter water.
De grootste gletsjer ter wereld is de Lambert-Fisher gletsjer in Antarctica. Met een lengte van 400 kilometer en een breedte tot 100 kilometer voert deze ijsstroom alleen al ongeveer 8 procent van de Antarctische ijskap af.
Antarctisch ijs is op sommige plaatsen tot 4,7 kilometer dik.
Antarctische ijsplaten kunnen ijsbergen doen afkalven die meer dan 80 kilometer lang zijn.
Het Antarctische continent is de afgelopen 40 miljoen jaar ten minste gedeeltelijk bedekt geweest door een ijskap.
Het land onder delen van de West-Antarctische ijskap kan tot 2,5 kilometer onder de zeespiegel liggen.
Laatst bijgewerkt: 16 maart 2020