Iedereen heeft wel een idee van hoe rouw eruit zal zien of zal voelen. Maar wist je dat er veel verschillende soorten rouw zijn? Het is belangrijk om te weten dat iedereen op een unieke manier rouwt en dat het niet erg is als jouw rouw anders is dan die van de mensen om je heen. Soms ben je je er zelfs niet van bewust dat je rouwt of dat je een verlies hebt meegemaakt dat het verdient om gerouwd te worden.
Rouw is de reactie die je hebt op een verlies in je leven. Dit verlies kan verwijzen naar een overlijden, maar het kan ook verwijzen naar het verlies van fysieke of cognitieve vermogens of het verlies van iets dat routine was in je leven, zoals een baan.
Naast de emotionele expressie van verdriet, kan verdriet zich ook uiten op lichamelijk, gedragsmatig, sociaal en cognitief gebied.
Hieronder staan beschrijvingen van de verschillende soorten verdriet.
Anticiperend verdriet
Voor mantelzorgers kan het rouwen al beginnen lang voordat de persoon voor wie je zorgt daadwerkelijk overlijdt. Anticiperend verdriet begint vaak wanneer de persoon voor wie je zorgt een belangrijke diagnose krijgt en zijn gezondheid begint te verslechteren. De gevoelens hebben te maken met het verlies van wat was of van hoe u dacht dat het leven zou zijn. Het kan moeilijk zijn om met anderen over anticiperend verdriet te praten, omdat de persoon voor wie je zorgt nog in leven is en je schuldgevoelens kunt hebben of verward kunt zijn over waarom je dit soort verdriet voelt.
Normale rouw
In tegenstelling tot wat de naam misschien suggereert, zijn er geen vaste richtlijnen om normale rouw te definiëren in termen van tijdlijnen of ernst van de rouw. Denk in plaats daarvan aan normale rouw als elke reactie die lijkt op hoe je zou kunnen voorspellen dat rouw eruit zou zien (als dat enige zin heeft!). Veel mensen definiëren normale rouw als het vermogen om naar acceptatie van het verlies toe te werken. Dit gaat gepaard met een geleidelijke afname van de intensiteit van de emoties. Degenen die normale rouw ervaren zijn in staat om te blijven functioneren in hun dagelijkse basisactiviteiten.
Verlate rouw
Verlate rouw is wanneer reacties en emoties in reactie op een overlijden worden uitgesteld tot een later tijdstip. Deze vorm van rouw kan worden veroorzaakt door een andere belangrijke gebeurtenis in het leven of zelfs door iets dat er niets mee te maken lijkt te hebben. De reacties kunnen buitensporig zijn voor de huidige situatie en de persoon realiseert zich in eerste instantie misschien niet dat uitgestelde rouw de echte reden is waarom hij zo emotioneel wordt.
Gecompliceerde rouw (traumatisch of langdurig)
Gecompliceerde rouw verwijst naar normale rouw die ernstig wordt in de duur en het vermogen om te functioneren aanzienlijk belemmert. Het kan moeilijk zijn om te beoordelen wanneer verdriet te lang heeft geduurd. Andere factoren die bijdragen aan de diagnose van gecompliceerde of langdurige rouw zijn onder meer de aard van het verlies of de dood (was het plotseling? gewelddadig? meervoudig?), de relatie, de persoonlijkheid, levenservaringen en andere sociale kwesties. Enkele waarschuwingssignalen dat iemand traumatische rouw ervaart, zijn: zelfdestructief gedrag, diepe en aanhoudende schuldgevoelens, laag zelfbeeld, zelfmoordgedachten, gewelddadige uitbarstingen of radicale veranderingen in levensstijl.
Gedesintegreerde rouw (dubbelzinnig)
Gedesintegreerde rouw kan worden gevoeld wanneer iemand een verlies ervaart, maar anderen het belang van het verlies in het leven van de persoon niet erkennen. Anderen begrijpen het belang van het verlies misschien niet of minimaliseren het belang van het verlies. Verstoken rouw kan zich voordoen wanneer iemand een ex-echtgenoot, een huisdier of een collega verliest. De andere kant van ontdaan verdriet is wanneer je een verlies meemaakt zoals wanneer de persoon voor wie je zorgt dementie heeft of een achteruitgang in zijn fysieke mogelijkheden. De persoon is fysiek aanwezig, maar hij of zij is ook op andere belangrijke manieren afwezig.
Chronische rouw
Dit type rouw kan op vele manieren worden ervaren: door gevoelens van hopeloosheid, een gevoel van ongeloof dat het verlies echt is, vermijding van elke situatie die iemand aan het verlies kan herinneren, of verlies van betekenis en waarde in een geloofssysteem. Soms kunnen mensen met chronische rouw last hebben van opdringerige gedachten. Als het niet wordt behandeld, kan chronisch verdriet zich ontwikkelen tot een ernstige klinische depressie, zelfmoord- of zelfbeschadigende gedachten, en zelfs middelenmisbruik.
Cumulatief verdriet
Dit type verdriet kan optreden wanneer meerdere verliezen worden ervaren, vaak binnen een korte periode van tijd. Cumulatief verdriet kan stressvol zijn omdat je niet de tijd hebt om goed te rouwen over het ene verlies voordat je het volgende meemaakt.
Masked grief
Masked grief kan de vorm aannemen van lichamelijke symptomen of ander negatief gedrag dat uit de toon valt. Iemand die gemaskeerde rouw ervaart, is niet in staat te herkennen dat deze symptomen of gedragingen verband houden met een verlies.
Vormde rouw
Vormde rouw kan zich helaas presenteren met extreme schuld- of woedegevoelens, merkbare gedragsveranderingen, vijandigheid tegenover een bepaalde persoon, plus ander zelfdestructief gedrag.
Geëxpandeerd verdriet
Geëxpandeerd verdriet wordt gevoeld door de intensivering van normale rouwreacties. Deze intensivering heeft de neiging te verergeren naarmate de tijd verstrijkt. Dit kan leiden tot zelfdestructief gedrag, zelfmoordgedachten, drugsmisbruik, abnormale angsten, nachtmerries, en zelfs het ontstaan van onderliggende psychiatrische stoornissen.
geremd verdriet
Van dit soort verdriet is sprake als iemand naar buiten toe geen typische tekenen van verdriet vertoont. Vaak wordt dit bewust gedaan om het verdriet privé te houden. Bij geremd verdriet kunnen problemen ontstaan door lichamelijke uitingen wanneer iemand zichzelf niet toestaat om te rouwen.
Secundaire verliezen in rouw
Secundair verlies wordt gevoeld na het primaire verlies en kan meerdere gebieden van iemands leven beïnvloeden. Het verdriet door secundair verlies is de emotionele reactie op de opeenvolgende verliezen die optreden als gevolg van een overlijden (het primaire verlies).
Collectieve rouw
Collectieve rouw wordt gevoeld door een groep. Dit kan bijvoorbeeld worden ervaren door een gemeenschap, stad of land als gevolg van een natuurramp, de dood van een publiek figuur, of een terroristische aanslag.
Korte rouw
Korte rouw is een kortdurende reactie op een verlies. Dit kan gebeuren doordat iemand of iets onmiddellijk de leegte opvult, door de afstand die werd gevoeld, of door de ervaring van anticiperend verdriet.
Absent grief
Absent grief is wanneer iemand het verlies niet erkent en geen tekenen van rouw vertoont. Dit kan het gevolg zijn van een volledige schok of ontkenning van het overlijden. Het kan verontrustend zijn als iemand gedurende een langere periode afwezig verdriet ervaart.
Het is belangrijk om te weten dat in sommige gevallen het feit dat je geen tekenen van rouw ziet, niet hoeft te betekenen dat iemand niet rouwt.
Spreek met een professional in de gezondheidszorg als u hulp nodig hebt bij het verwerken van een verlies.