Biblioteki to miejsca cudów, które inspirują i zaspokajają dociekania ciekawskich umysłów, a niewiele jest bibliotek, które robią to lepiej niż budynek Stephena A. Schwarzmana Nowojorskiej Biblioteki Publicznej. Stojący dumnie pomiędzy Piątą Aleją a Bryant Park, oddział nowojorskiej Biblioteki Publicznej w centrum miasta, często określany jako „główny oddział” systemu bibliotek publicznych, jest nieocenionym źródłem wiedzy, architektonicznym skarbem i historyczną instytucją Nowego Jorku.
Nowojorska Biblioteka Publiczna (NYPL) została założona w 1895 r., kiedy to już istniejące instytucje biblioteczne stworzone przez Johna Jacoba Astora i Jamesa Lenoxa zostały połączone, wraz z funduszem stworzonym przez Samuela J. Tildena, w celu stworzenia nowego, wolnego i publicznego systemu bibliotecznego. Budynek, w którym miała się mieścić nowa biblioteka, został zaprojektowany przez słynny duet architektów Carrère i Hastings. Biblioteka została oficjalnie poświęcona 23 maja 1911 roku, szesnaście lat po zawarciu historycznej umowy między Lenoxem i Astorem.
Teraz, ponad 100 lat później, biblioteka nadal służy intelektualnym potrzebom nowojorczyków, rozrastając się do 92 lokalizacji i czterech centrów badawczych w całym systemie. Oryginalny budynek biblioteki w Midtown, obecnie uważany za główny oddział systemu, jest drugą co do wielkości biblioteką na świecie, zaraz za Biblioteką Kongresu w Waszyngtonie, i jedną z największych na świecie. W swoich murach biblioteka przechowuje nie tylko miliony książek i bezcennych artefaktów, ale także wiele tajemnic czekających na odkrycie.
Nowojorska Biblioteka Publiczna jest jednym z naszych partnerów w programie Untapped Cities Insiders, oferując podczas wizyt Insiderów dostęp do swoich oddziałów i archiwów. Grupa wyruszy w następnej kolejności, aby odkryć Bibliotekę Sztuk Performatywnych NYPL. Czytaj dalej, aby poznać 10 największych sekretów Nowojorskiej Biblioteki Publicznej:
Dostarczenie świeżej i czystej wody do Nowego Jorku było dużym wyzwaniem na początku XIX wieku, gdy miasto szybko się rozrastało. Rozwiązaniem problemu zapotrzebowania miasta na wodę był akwedukt Old Croton. Budowa tego systemu transportu wodnego rozpoczęła się w 1837 roku, a woda po raz pierwszy popłynęła nim w 1842 roku. Akwedukt transportował wodę z rzeki Croton w górnej części hrabstwa Westchester w dół Manhattanu. Woda była przechowywana w zbiorniku odbiorczym, który znajdował się w miejscu, gdzie obecnie znajduje się Wielki Trawnik Central Parku, i była rozprowadzana ze zbiornika znajdującego się w miejscu, gdzie obecnie stoi budynek Schwarzmana. Ten zbiornik był znany jako Croton Reservoir.
The Croton Reservoir trzymał 20 milionów galonów wody w swoich ścianach, które stały 50 stóp wysokie i 25 stóp szerokie. Edgar Allan Poe często spacerował na szczycie murów zbiornika, aby cieszyć się widokiem, jaki oferowały na miasto. Kiedy w latach 90. XIX wieku zbiornik stał się przestarzały, został zburzony, aby zrobić miejsce dla nowego budynku biblioteki. Rozebranie zbiornika zajęło dwa lata i około 500 robotników. Kamień węgielny pod budowę biblioteki położono w 1902 roku. Stary akwedukt Croton służył jako ważne źródło wody dla Nowego Jorku przez prawie sto lat, dopóki nie zbudowano nowego akweduktu, który służy do dziś. Wewnątrz biblioteki można jeszcze zobaczyć fragmenty ścian zbiornika, jeśli poszuka się chropowatego kamienia między schodami na niższych poziomach południowego dziedzińca, w pobliżu Celeste Auditorium.