Dlaczego przejadam się, kiedy czuję się przygnębiony?

Zastanawiasz się, dlaczego depresja i przejadanie się są ze sobą powiązane?

Kto nie czuł się jak żarłok po obiedzie z okazji Święta Dziękczynienia? Właśnie napełniłeś swój żołądek indykiem, tłuczonymi ziemniakami i ciastem dyniowym. A kolejne tygodnie po Święcie Dziękczynienia wcale nie są lepsze.

Prowadząc do Świąt Bożego Narodzenia, musisz stawić czoła obfitym zapasom ciasteczek, ajerkoniaku i alkoholu.

Wiele osób zyskuje kilka kilogramów w czasie świąt, ale nie jest to nic, czego nie mogłyby cofnąć ćwiczenia fizyczne i uporządkowana dieta. Inni przeżywają święta w znacznie inny sposób. Nie tylko ich siła woli jest testowana przez przytłaczające ilości pysznego jedzenia, ale także radzą sobie z kolejką górską emocji. Dla nich objadanie się nie jest tylko jednodniowym wydarzeniem. Objadanie się jest albo wynikiem depresji, albo jej prekursorem.

W takich przypadkach wiedza na temat związku pomiędzy depresją a objadaniem się jest kluczowa dla znalezienia odpowiedniego leczenia.

Co to jest Binge Eating Disorder (BED)?

W Stanach Zjednoczonych około 3,5% kobiet i 2% mężczyzn cierpi na binge eating disorder. Charakteryzuje się ono częstymi epizodami nadmiernego jedzenia. Dokładniej rzecz ujmując, polega na szybkim spożywaniu dużej ilości kalorii, których zjedzenie zajęłoby większości ludzi dwie godziny. Binge eating można zdiagnozować, gdy występują co najmniej trzy z tych objawów:

• Spożywanie dużych ilości jedzenia bardzo szybko
• Jedzenie do momentu, kiedy jesteś niewygodnie pełny
• Ciągłe jedzenie nawet po tym, jak czujesz się pełny
• Jedzenie samemu, aby ukryć ilość jedzenia, które spożywasz
• Uczucie obrzydzenia, depresji lub poczucia winy po przejedzeniu

Skutki zaburzeń odżywiania BED mogą sięgać od otyłości do wysokiego poziomu cholesterolu. W rzeczywistości, dwie z każdych trzech osób, które cierpią na tę przypadłość są klasyfikowane jako otyłe.

Innym rażącym przyjacielem binge eating disorder jest depresja.

Depresja i objadanie się: Which Comes First?

Depresja może przybierać różne formy. Może pozbawić cię energii, spowodować rozdrażnienie, a nawet zmienić twój apetyt. W niektórych przypadkach depresja znacznie tłumi głód. W przypadku innych osób uporczywy smutek może wywoływać objadanie się.

Jedno z badań wykazało, że określona grupa weteranów, u których wystąpiły objawy depresji i PTSD, wykazywała również tendencję do objadania się. Badacze doszli do wniosku, że stan psychiczny tej grupy doprowadził do nadwagi lub otyłości.

Ale dlaczego?

Ludzie z depresją szukają różnych taktyk, aby otrząsnąć się z uczucia smutku. Aby poprawić swój nastrój, zaczynasz chrupać. Kiedy kilka kęsów jedzenia nie tłumi twoich uczuć, sięgasz po więcej z nadzieją, że jakaś ilość przyniesie ci satysfakcję. Zanim się zorientujesz, przejadasz się.

Jeśli twoja depresja nie jest odpowiednio leczona, takie epizody mogą się powtarzać.

Z drugiej strony, może się zdarzyć, że najpierw rozwiną się zaburzenia odżywiania. Jak wspomniano wcześniej, objadanie się może powodować depresję, ponieważ kompulsywne jedzenie prowadzi do:

• Uczucia braku kontroli
• Winności lub żalu z powodu zjedzenia zbyt dużej ilości na raz
• Uczucia obrzydzenia do samego siebie

Uczucia te, wraz z emocjonalnym oderwaniem lub odrętwieniem, są tym, co definiuje depresyjne objadanie się.

Innym potencjalnym powodem depresyjnego objadania się jest rodzaj jedzenia, które możesz jeść podczas epizodu objadania się. Jeśli jedzenie na pocieszenie jest twoim ulubionym, możesz dolewać oliwy do ognia. Badania na zwierzętach wykazały, że dieta bogata w tłuszcze nasycone i cukier rafinowany zmniejsza poziom czynnika neurotroficznego pochodzenia mózgowego (BDNF).

Ten czynnik jest związany z pamięcią i zdolnością uczenia się nowych rzeczy. „Zmniejszona ilość BDNF może być czynnikiem patogennym związanym nie tylko z demencją i depresją, ale także z cukrzycą typu 2”, jak wynika z badań przeprowadzonych na ludziach w 2007 r.

Jedzenie wysokocukrowej żywności może również wyciszyć sygnały głodu. Jedno z badań wykazało, że przewlekłe spożywanie cukru zmniejsza aktywność anoreksygennego systemu oksytocyny w twoim mózgu. To kontroluje sygnały, które mówią, że jesteś zadowolony.

W badaniu szczury, które chronicznie jadły cukier, miały mniej neuronów oksytocyny, co prowadziło do niepełnej lub upośledzonej sytości. Kiedy twoje ciało nie może stwierdzić, czy jest pełne czy nie, prawdopodobnie będziesz kontynuować jedzenie po przekroczeniu limitu żołądka.

Zagrożenia zdrowotne związane z depresyjnym objadaniem się

Oprócz depresji istnieje kilka poważnych zagrożeń zdrowotnych związanych z objadaniem się. Niektóre z nich mogą zagrażać życiu, jeśli nie zostaną zaadresowane.

Zwiększanie masy ciała lub otyłość

Dwie trzecie osób z zaburzeniami odżywiania są otyłe. Jedzenie zbyt dużej ilości jedzenia w krótkim czasie jest niezawodnym sposobem na przybranie na wadze, szczególnie jeśli umiarkowane ćwiczenia nie są częścią twojej regularnej rutyny.

Choroby serca

Choroby serca często idą w parze z otyłością. Dodatkowa waga ciała utrudnia sercu pompowanie krwi. W połączeniu z nadmierną ilością tłuszczu trzewnego (tłuszczu z brzucha), znacznie zwiększasz ryzyko zawału serca i udaru mózgu. Wartość odżywcza jedzenia, którym się objadasz, może przyczynić się do wysokiego poziomu cholesterolu lub ciśnienia krwi.

Cukrzyca typu 2

Tak jak w przypadku chorób serca, rodzaj jedzenia, które spożywasz, może podnieść ryzyko cukrzycy typu 2. Jeśli Twoje epizody objadania się są bardziej słodkie niż seler naciowy, podnosisz poziom cukru we krwi i uczysz swój organizm odporności na insulinę.

Jak leczyć objadanie się w depresji

Depresja i objadanie się mogą być leczone jako zaburzenia współwystępujące lub poprzez skupienie się na problemie leżącym u ich podłoża. Jeśli depresja jest przyczyną objadania się, należy ją najpierw wyleczyć. Jeśli objadanie się trwa nadal po tym, jak depresja jest pod kontrolą, możesz szukać leczenia BED.

Oto kilka możliwych sposobów leczenia depresji i objadania się, aby nie podsycać swoich uczuć:

Terapia poznawczo-behawioralna

Terapia poznawczo-behawioralna może być pomocna zarówno w przypadku zaburzeń odżywiania, jak i depresji. Podczas sesji terapeutycznych możesz omówić uczucia związane z obrazem ciała, samooceną i perfekcjonizmem. Twój terapeuta będzie szukał wyzwalaczy, które powodują depresję i objadanie się, więc może nauczyć cię, jak radzić sobie z nimi bardziej efektywnie.

Poprawiając swój obraz ciała i samoocenę, możesz poczuć ulgę od depresji. W rezultacie tendencje do objadania się mogą się zmniejszyć.

Poradnictwo żywieniowe

Gdy BED pojawia się jako pierwszy, pomocne może być poradnictwo żywieniowe. Dzięki regularnym spotkaniom z zarejestrowanym dietetykiem i/lub certyfikowanym doradcą nauczysz się, jak podchodzić do jedzenia w zdrowy, zrównoważony sposób.

Ta forma terapii może pomóc ci rozwinąć lepszy związek z jedzeniem, dzięki czemu nie będziesz odczuwać potrzeby przejadania się. Rozwiązanie problemu objadania się pomoże Ci uniknąć późniejszego uczucia depresji.

Transcranial Magnetic Stimulation

Jeśli depresja jest czynnikiem leżącym u podstaw, przezczaszkowa stymulacja magnetyczna może pomóc. Znana również jako TMS, ta forma terapii okazała się klinicznie skuteczna w leczeniu depresji, zwłaszcza u osób, które nie zareagowały na leki antydepresyjne. Są to nieinwazyjne, wykonywane w gabinecie zabiegi, które łagodzą depresję poprzez stymulację określonych regionów mózgu.

Z każdą sesją terapeutyczną Twój mózg będzie reagował na delikatną stymulację elektromagnetyczną, aż do momentu poprawy lub całkowitego ustąpienia objawów depresji.

Depresja i objadanie się to niebezpieczny cykl, z którym trudno żyć. Nie zwlekaj z podjęciem leczenia depresji lub objadania się, abyś mógł chronić swoje zdrowie fizyczne i poprawić jakość swojego życia. Pamiętaj, że nigdy nie jesteś sam; pomoc jest zawsze na wyciągnięcie ręki. Jeśli uważasz, że terapia TMS może być dla Ciebie odpowiednia, skontaktuj się z Success TMS pod numerem 855-943-3232.