Maszyna miała na celu wyeliminowanie marnotrawstwa i zmaksymalizowanie wydajności. Miała obracający się cylinder, zasilany nasionami z leja i zbiornika. Nasiona były podawane prosto do kanału wykopanego przez pług przymocowany do przedniej części maszyny, a kanał był następnie wypełniany przez bronę znajdującą się z tyłu. Co istotne, Tull uznał, że urządzenie najlepiej nadaje się do ciągnięcia przez konia, a nie przez woły.
Tull ponownie udał się do Europy, tym razem w poszukiwaniu lekarstwa na swoją gruźlicę. Połączył to ze sprawdzeniem kontynentalnych metod rolniczych, zwłaszcza we Francji i Włoszech, gdzie zobaczył z pierwszej ręki praktykę orania winnic zamiast stosowania obornika. Wrócił do Prosperous Farm i wdrożył tę metodę z wielkim sukcesem.
Oryginalny pomysł siewnika nie przyjął się na początku, a Tull zmodyfikował projekt po powrocie z Europy i eksperymentował z nowymi technikami, wymyślając sposób na sproszkowanie ziemi między rzędami. W ten sposób zabijał chwasty, które w przeciwnym razie mogłyby konkurować z rosnącymi nasionami, a Tull był w stanie wykazać, że może uprawiać rośliny rok po roku bez potrzeby stosowania nawozu i bez konieczności pozostawiania ziemi odłogiem.
W dodatku do mechanicznego siewnika, pracował nad mechaniczną motyką i wprowadził modyfikacje do tradycyjnego pługa, który nie tylko uprawiał glebę, ale także odcinał chwasty i pozostawiał je na powierzchni gleby, gdzie naturalne składniki odżywcze mogły być ponownie wykorzystane. Był produktem swojej epoki – wychowany w przekonaniu, że całe życie stanowi równowagę między czterema żywiołami (ziemią, powietrzem, ogniem i wodą). Wierzył, że korzenie roślin mają maleńkie usteczka, które mogą żywić się dobrem zawartym w ziemi. Jego nauka mogła być nieco wybrakowana, ale jego maszyny stanowiły ogromny postęp, podobnie jak jego empiryczne podejście do mierzenia i doskonalenia metod rolniczych.
W 1731 roku opublikował swoje pomysły jako „Horse-hoeing husbandry : or, An essay on the principles of vegetation and tillage. Zaprojektowany w celu wprowadzenia nowej metody kultury, dzięki której produkcja ziemi zostanie zwiększona, a zwykłe wydatki zmniejszone. Wraz z dokładnymi opisami i cięciami zastosowanych w niej instrumentów.”
W 1733 roku ukazała się druga wersja o nieco zmienionym tytule: „Hodowla podkowami: czyli traktat o zasadach uprawy roli i wegetacji, w którym naucza się o metodzie wprowadzenia pewnego rodzaju kultury winnic na polach kukurydzy, aby zwiększyć ich produkt i zmniejszyć wspólne wydatki.”
Jego metody były wyśmiewane przez innych. Został zaatakowany w czasopiśmie rolniczym „The Practical Husbandman and Farmer” i oskarżony o plagiatowanie wcześniejszych autorów.
Kontrowersje wokół jego wynalazku miały trwać przez kolejne stulecie, ale w końcu został oczyszczony z zarzutów i pod wieloma względami może być uważany za prekursora nowoczesnego rolnictwa. Wiele wydań jego Horse-hoeing Husbandry zostały opublikowane później, a w 1822 roku William Cobbett edytował go. Został przetłumaczony na język francuski, zwłaszcza przez H. L. Duhamel Dumonceau przyrodnika i rolnika, między 1753 i 1757.
Zmarł w Prosperous Farm 21 lutego 1741, ale dlatego, że Stary Styl kalendarza był używany na jego nagrobku wydaje się być pochowany na 9 marca 1740. Zdecydowanie nie został pochowany żywcem na rok przed śmiercią!
.