Ciesz się wszystkimi korzyściami płynącymi z planowania posiłków i nie tylko, dzięki naszemu członkostwu Meal Mentor. Obejmuje ono 16 prostych, zdrowych przepisów i listę zakupów na każdy tydzień, jak również ekskluzywny dostęp do naszej społeczności członków i biblioteki treści!
Wysłałem ten e-mail prywatnie do członka Meal Mentor, który następnie podzielił się nim w naszej prywatnej grupie na Facebooku i na forum. Niesamowita rozmowa wylała się z tej akcji, więc chciałem ją podsumować i umieścić na blogu dla wszystkich 🙂
Tło: Członkini napisała do mnie, mówiąc: „Myślę, że 150 to miejsce, w którym moje ciało chce naturalnie odpocząć, jeśli jem wszystko, na co mam ochotę, ale walczę z tym, bo wiem, że wciąż jest tam więcej tłuszczu niż powinno być.” Pracowała nad zresetowaniem apetytu.
Znalazłam dokładnie to samo doświadczenie z moją wagą i jedzeniem.
Nawet kiedy byłam w 100% roślinna i nie „oszukiwałam” z jakimś wegańskim śmieciem, nie mogłam złamać bariery 140 lb.
140 jest w „normalnym” zakresie dla mojego wzrostu, ale wciąż miałam widoczny tłuszcz, i to nie tylko trochę tu czy tam. Mój brzuch wisiał nad moimi spodniami. Ciągle miałem problemy z otarciami na nogach i rękach od ocierania. Nie czułem się komfortowo fizycznie i nie podobało mi się to, jak wyglądałem.
Potem zmierzyli mi zawartość tłuszczu w organizmie na siłowni i byłem na najwyższym poziomie tego, co uznano za „zdrowe”, mimo że miałem „zdrową” wagę.
Ale wciąż słuchałem dr McDougalla, Ripa/Engine 2 i FOK, i wszystkich innych ekspertów od roślin, którzy mówią zgodnie:
„Możesz jeść tyle, ile chcesz. Tak długo, jak jest to żywność roślinna, szczególnie cała żywność bliska naturze. Nie licz kalorii.” Więc tego nie zrobiłam.
Jak moja waga nadal utrzymywała się na płaskim poziomie, pomimo mojej doskonałości w jedzeniu roślinnym, wprowadziłam więcej zmian.
Przestałam jeść wszystkie chleby, tortille i makarony (nawet bezolejowe odmiany pełnoziarniste). Przestałam jeść zupy przecierowe. Przestałam jeść cokolwiek, co nie było w całości. (Zrezygnowałam nawet z hummusu i smażonej fasoli w pewnym momencie!)
Jadłam dużo ziemniaków, dużo brązowego ryżu, dużo dużych sałatek typu „goryl”, dużo jarmużu i innych zielenin, tony marchewek i innych warzyw, trochę fasoli i świeżych owoców.
Po prostu nie mogłam złamać bariery 140 funtów.
Zastanawiałam się co jest ze mną nie tak…
Ale prawda jest taka, że powiedziano mi, że mogę jeść dużo — i że POWINNAM jeść dużo — jeść tyle ile chcę… jeść aż poczuję się „pełna”, więc tak zrobiłam.
Jadłam i jadłam.
Szybko wyrobiłam sobie nawyk jedzenia 4 talerzy przy posiłku, cały czas poklepując się po plecach, że jestem taka zdrowa.
(Kiedyś zjadłam 40 kawałków sushi z ogórkiem i wciąż chciałam więcej!)
W końcu miałam moment „Przyjścia do Jezusa”, że jestem obżartuchem.
Ale nie pamiętam, żebym kiedykolwiek wcześniej była obżartuchem…
Miałam nadwagę przed dietą roślinną, to prawda, ale nie jadłam dużo objętościowo.
Właściwie byłam raczej dziobata i bardzo wybredna!
Po prostu jadłam niewłaściwe pokarmy… dużo „szczęśliwych posiłków”, ale nigdy drugich…
Ale kiedy przytyłam 7-8 funtów w trzy tygodnie, stosując się do zasad diety roślinnej, stanęłam na wadze oszołomiona…JAK?Nawet mój mąż we mnie wątpił… to musi być woda… albo mięśnie… to nie może być tłuszcz….
„Ale ty jesz tak doskonale!” – powiedział.
W międzyczasie, na lunch zjadłam cały kabaczek, dwa pęczki jarmużu (gotowanego na parze) z cytryną i czosnkiem, 2 duże pomidory, puszkę fasoli, 3-4 filiżanki brązowego ryżu, jabłko…
Na kolację zjadłabym 4-6 fasolowych burgerów bez bułki, do tego ogromną „gorylową” sałatkę, i 2-3 ziemniaki pokrojone na frytki, i jeszcze miałabym miejsce na 3-4 banany zblendowane jak lody, plus jeszcze jedną przekąskę po tym zazwyczaj.
Doskonałe jedzenie, tak, ale o wiele za dużo jak na moje biologiczne potrzeby.
(W międzyczasie, rodzaj objętości i apetytu, jaki sobie wyznaczałam … yikes!Kiedy po raz pierwszy zaczęłam ściśle stosować plan posiłków 1200 kalorii, myślałam, że waga, którą tracę, jest wynikiem mojego sporadycznego „oszukiwania” z olejem i wegańskimi fast foodami, i nadal uważam, że to część tego, ale kiedy złamałam barierę 140 funtów i złamałam ją ŁATWIEJ, zastanawiałam się, czy jest w tym coś więcej.
Ponieważ nawet bez żadnego oleju czy wegańskich śmieci w mojej diecie nie mogłam tego zrobić.
Potem straciłam kolejne 5 funtów, i w końcu kolejne 5, a chwilę później jeszcze 2.
Potem utrzymałam tę wagę przez DWA LATA.
(Wciąż jestem w szoku, bo wcześniej byłam chronicznie yo-yo dieter.)
Przed ścisłym przestrzeganiem planów posiłków (ale roślinnych) vs. ja w zeszłym tygodniu.
Bezwzględnie, w 100% wierzę, że złamanie mojej bariery (i utrzymanie jej) jest wynikiem 2 lat konsekwentnego stosowania planów posiłków.
I w końcu pogodziłam się z tym, ile potrzebuję w ciągu dnia i że nie może to być dla mnie „free-for-all”.
Przynajmniej nie dla mnie.
MUSZĘ też zwracać uwagę na całkowitą ilość kalorii i wielkość porcji.
Długo trwało, zanim zresetowałam mój appestat (termometr apetytu) i nadal czasami mam ochotę na EATALLTHEFOODS z powodu tych nawyków i blokad umysłowych, które rozwinęłam słuchając moich bohaterów.
(Jeden z komentarzy jednego z członków brzmiał: „Czy kiedykolwiek zauważyłeś, że to zawsze MEN mówi nam, żebyśmy jedli wszystko, co chcemy?” i myślę, że jest to interesujący punkt.)
By być jasnym: nadal kocham i czczę wszystkich lekarzy opierających się na roślinach.
I nadal wierzę w to, co mówią.
I also believe there are people who can eat as much as they want with no regard to total calories… and can even lose weight „overeating.”
But I also know that didn’t work for me, no matter how hard I tried.
And having read the comments among my members, and how many of them had (or are having) the EXACT same experience, I know my experience is not a freak outlier.
Here are a few comments:
Is it important to eat whole foods, real foods? ABSOLUTELY.
But I don’t think that plant foods have „magic calories” that don’t count.
I think there is still a cumulative effect.
And that excess is still excess.
Aby było jasne, nie wierzę, że odchudzanie polega wyłącznie na liczeniu kalorii.
To NIE jest prosta matematyczna formuła kalorii włożonych (spożytych) kontra kalorii wyrzuconych (spalonych).
To, CO trafia do ust, jest o wiele ważniejsze niż to, ile jesz (całkowita ilość kalorii).
Intuicyjnie wiesz, że 100 kalorii ciasta marchewkowego to nie to samo, co 100 kalorii marchewki…
…więc nie możemy ich podłączyć do tego samego wzoru matematycznego lub oczekiwać, że nasze ciała będą traktować je jednakowo.
Na przykład, moja przyjaciółka Beth religijnie używała MyFitnessPal do obliczania kalorii (zanim dostała plany posiłków) i nie traciła na wadze, mimo że była na 1200 kaloriach/dzień.
„Teraz, kiedy korzystam z planów posiłków, tracę na wadze o wiele szybciej” powiedziała mi.
Ale plany posiłków zawierają taką samą ilość kalorii… więc skąd ta nagła zmiana u Beth?
Ćwiczenia nie anulują niskiej jakości żywności.
A nauka udowodniła, że ciało reaguje inaczej na różne rodzaje kalorii.
Źródło kalorii ma największe znaczenie!
Nie ma ucieczki od złej diety, tak jak twój samochód nie będzie jeździł na złym paliwie bez względu na to, jak mocno naciskasz pedał gazu.
Ale nie ma też czegoś takiego jak kalorie, które się nie liczą.
Dr. McDougall mówi „Tłuszcz, który jesz, jest tłuszczem, który nosisz” i ja mu wierzę.
Ale w tym samym oddechu, wszystkie pokarmy, nawet jarmuż, banany i ryż, zawierają trochę tłuszczu naturalnie.
Więc jeśli przesadzam z jedzeniem (a tak było), ten tłuszcz będzie się sumował. To dlatego uważam, że mimo mojej doskonałości wciąż miałam go na sobie tak dużo.
W rzeczywistości, nawet kiedy jadłam tylko warzywa, nierzadko zdarzało mi się przekroczyć 15% tłuszczu. Jeśli tego dnia jadłam również fasolę, mogłam z łatwością osiągnąć 20% tłuszczu (i to wtedy, gdy nie jadłam oleju, orzechów, nasion, oliwek itd.)
Więc moja dieta „niskotłuszczowa” nie była zbyt niskotłuszczowa, jeśli chronicznie się przejadałam.
I think the clincher for me was when I had my metabolism tested along with all other professional (expensive) fancy testing that sent electrodes through my body to tell me exactly how much bone, water, muscle, fat, and poop I was…
The tests said even with moderate activity, on a day-to-day basis I would not need more than 1507 calories. I to z aktywnością – gdybym siedział na tyłku cały dzień, byłoby to znacznie mniej.
Powiedziałem laborantce: „Ale to tak mało jedzenia!”. Nie chciało mi się wierzyć, że to prawda! Powiedziała mi: „Ludzkie ciało jest jak Prius: bardzo wydajne. To nie jest gazowy Hummer.”
Gdy mój mąż i ja po raz pierwszy przeszliśmy na weganizm, nie jedliśmy zbyt zdrowo (bardzo „postęp, nie doskonałość”) i wciąż traciliśmy na wadze, nawet jedząc burgery boca, frytki, Earth Balance prawie na wszystkim i lody Coconut Bliss przez większość nocy.
W końcu osiągnęliśmy plateau i oczyściliśmy naszą dietę. Więcej perfekcji niż postępu, i szczęśliwie, nasza utrata wagi została wznowiona, tylko po to, aby znowu znaleźć się na płaskowyżu… pomimo czystej perfekcji.
Nie było tak długo, aż zaczęliśmy używać planów posiłków konsekwentnie, i zwracać uwagę na nasze CAŁKOWITE spożyte kalorie, że złamaliśmy nasze bariery.
(A potem je utrzymaliśmy.Myślę również, że łatwiej jest schudnąć, kiedy wciąż masz dużo do stracenia, ale kiedy zbliżasz się do swojej zdrowej lub idealnej wagi, staje się to bardziej skomplikowane i jest mniejszy margines błędu.
Nie mówię tylko z mojego osobistego doświadczenia lub doświadczenia mojego męża — to echo setek doświadczeń podzielonych przez naszych członków planu posiłków.
Scott i ja musieliśmy pogodzić się z wielkością porcji i kaloriami; trzymając się planów posiłków i nie angażując się w swobodne szaleństwo.
Powoli, ale pewnie, przekalibrowaliśmy też nasz termometr apetytu i nasze myślenie o tym, ile jedzenia naprawdę potrzebujemy (i jest to o wiele mniej, niż myśleliśmy).
Przyznaję, że jestem bardzo nieśmiała, by dzielić się tym wszystkim tak publicznie, ale nie mogłam też NIE dzielić się tym – ponieważ pamiętam, jak bardzo czułam się sfrustrowana i myślę, że potrzebny jest otwarty dialog.
Na koniec, jeśli trafiłeś na plateau, nawet będąc roślinnie doskonałym, lub jesteś sfrustrowany i chcesz zobaczyć jakąś zmianę, nie mogę polecić planów posiłków wystarczająco.
Powróć do równowagi — użyj ich jako narzędzia, które pokaże ci DOKŁADNIE to, czego potrzebujesz.
Jest zbyt wiele zniekształceń porcji, które się dzieją.
P.S. Waga jest również wielkim KŁAMCĄ. To NIE jest dobry sposób na śledzenie utraty wagi, zwłaszcza gdy jesteś w ciągu ostatnich 20 funtów. Zobacz, co się stało, kiedy ważyłam się codziennie przez miesiąc.
UPDATE
Normalnie nie lubię karmić trolli ani odpowiadać na zaczepki, ale czuję też, że muszę bronić naszego sposobu na życie. Wiele osób zarzucało mi, że jestem wychudzona lub nie mam mięśni, kiedy podzieliłam się swoją utratą wagi. Jestem teraz szczupła (dzięki planom posiłków), ale również najsilniejsza, jaka kiedykolwiek byłam w życiu. Nadal robię rzeczy (jak np. joga na poziomie 3!), których wcześniej nie mogłam robić. Oto zdjęcie, które właśnie zrobiłam moją kamerką, po 90 minutach jogi.
Zaniepokoiło mnie też to, jak wiele osób czuło potrzebę komentowania tego, czy jestem ładna, czy nie, albo jak mnie wcześniej lubili. Ten post był o mojej walce z objadaniem się, co było bardzo przerażające, by się tym dzielić. Nie chodziło o moją wątpliwą urodę. To miał być post, który pomógł ludziom zobaczyć, że nie są sami ze swoimi wyzwaniami.
Każdy jest piękny. Dla mnie, ta podróż zawsze była o zdrowiu i mam nadzieję, że to jest to, co jest dla ciebie, zbyt. To FEEL YOUR BEST. to be healthy and bright.
I think my friend Kelly summed it up — as women, we need to love and support each other. Nie zwiększać negatywności. Przewodzić światłem. Kochaj siebie. Kochaj kobietę obok ciebie (i mężczyznę też!)
„Rzeczą, która jest tak głupia w tym wszystkim jest to, że Lindsay nie może wygrać. Jeśli nie jest wystarczająco szczupła, jej plan żywieniowy nie działa, zdyskredytują ją. Jeśli jest SZCZUPŁA, powiedzą, że ma zaburzenia odżywiania. Jeśli nie ma makijażu, wygląda na „zmęczoną”. Jeśli ma makijaż, jest „sztuczna” i „za bardzo się stara”. To jest tak cholernie głupie.”
Życie jako osoba publiczna jest naprawdę dziwne. Jeśli czegoś się nauczyłam, to tego, że nie możesz zadowolić nikogo poza sobą. Żyj dla siebie. Żyj z samym sobą. I kocham cię bez względu na wszystko.