Roberto Clemente, w pełni Roberto Clemente Walker, (ur. 18 sierpnia 1934, Carolina, Puerto Rico – zm. 31 grudnia 1972, San Juan), zawodowy baseballista, który był idolem w swoim rodzinnym Puerto Rico i jedną z pierwszych gwiazd baseballu latynoamerykańskiego w Stanach Zjednoczonych (patrz również Pasek boczny: Latynoamerykanie w Major League Baseball).
Clemente został pierwotnie podpisany na profesjonalny kontrakt przez Brooklyn Dodgers w 1954 roku. Otrzymał premię w wysokości 10 000 $ – bardzo wysoką jak na ówczesne standardy – ale został wysłany do lig mniejszych na sezon 1954. Ze względu na zasadę ligi głównej, zgodnie z którą każdy zawodnik, który otrzymał premię w wysokości ponad 4000 dolarów, musiał pozostać w składzie ligi głównej przez cały swój pierwszy sezon lub podlegać poborowi z innych klubów, Dodgersi stracili Clemente. Pittsburgh, który zajął ostatnie miejsce w National League w 1954 roku, wybrał go; Clemente zadebiutował w lidze 1 kwietnia 1955 roku i spędził całą swoją karierę w Pittsburgh Pirates. Przez 18 sezonów Clemente zachwycił fanów swoją zdolnością uderzania, śmiałym bieganiem po bazie i silnym ramieniem rzucającym. Jego wybitne ramię było być może jego największym atutem fizycznym. Zdobył 12 Złotych Rękawic, nagród przyznawanych najlepszemu zawodnikowi na każdej pozycji w lidze. Najbardziej utalentowani outfielderzy w baseballu wciąż są porównywani do Clemente. Był również bardzo dobrym strzelcem, zdobył cztery tytuły mistrza National League, a jego średnia życiowa wyniosła 317. W 1972 roku Clemente uzyskał swój 3000. bazowy hit na swoim ostatnim at bat jako gracz. W tym czasie, tylko 10 innych graczy osiągnęło ten znak.
Choć Clemente zgromadził górę imponujących statystyk podczas swojej kariery, często był wyśmiewany przez media drukowane w Stanach Zjednoczonych za jego ciężki hiszpański akcent. Clemente był również narażony na podwójną dyskryminację jako obcokrajowiec i jako czarny w społeczeństwie segregacji rasowej. Chociaż media próbowały nazywać go „Bob” lub „Bobby”, a wiele z jego kart baseballowych używa „Bob”, Clemente wyraźnie odrzucił te przydomki, stwierdzając w sposób nie budzący wątpliwości, że ma na imię Roberto. Nie było również zamieszania co do poprawnej formy jego nazwiska. Przez 27 lat tablica na National Baseball Hall of Fame przeczytać „Roberto Walker Clemente”, błędnie umieszczając jego matki nazwisko panieńskie przed jego ojca nazwisko. Dopiero w 2000 roku zostało ono zmienione na jego właściwą latynoamerykańską formę, Roberto Clemente Walker.
Może równie ważna jak osiągnięcia Clemente’a na boisku była jego rola jako orędownika sprawiedliwego traktowania latynoskich baseballistów, z której był bardzo dumny. Pod koniec swojej kariery, Clemente powiedział: „Moja największa satysfakcja pochodzi z pomocy w wymazaniu starej opinii o Latynosach i Czarnych.” Bliski przyjaciel Clemente, hiszpańskojęzyczny Sportscaster Luis Mayoral, dodał: „Roberto Clemente był dla Latynosów tym, czym Jackie Robinson był dla czarnych baseballistów. Mówił w imieniu Latynosów; był pierwszym, który zabrał głos.”
UPI/Bettmann Archive
Poza sezonem Clemente wracał do swojej ojczyzny, grając zimą w baseball w Puerto Rican League, prowadząc kliniki baseballowe dla młodych graczy i spędzając czas z rodziną. Kierował działaniami pomocowymi w Puerto Rico po potężnym trzęsieniu ziemi, które nawiedziło Nikaraguę pod koniec grudnia 1972 roku. Kiedy Clemente otrzymał raporty, że armia nikaraguańska ukradła zapasy pomocy przeznaczone dla ludzi, postanowił towarzyszyć następnemu samolotowi z zaopatrzeniem. Wkrótce po starcie z lotniska w San Juan, 31 grudnia 1972 roku, samolot rozbił się, zabijając Clemente. Baseball Hall of Fame w Cooperstown, Nowy Jork, odstąpił od zasady wymagającej pięcioletniego oczekiwania po przejściu na emeryturę (lub śmierci), zanim gracz mógł zostać wybrany do Hall, a w lipcu 1973 roku Clemente został pierwszym graczem urodzonym w Ameryce Łacińskiej, który został wprowadzony do narodowego sanktuarium baseballu. Nagroda przyznawana corocznie graczowi Major League Baseball za wzorową postawę sportową i pracę społeczną została przemianowana na Roberto Clemente Award w 1973 roku.