César Gaviria

Op 23-jarige leeftijd werd hij in zijn geboorteplaats Pereira tot raadslid gekozen, vier jaar later werd hij burgemeester van de stad. In 1974 werd hij gekozen in de Kamer van Afgevaardigden, waarvan hij in 1984-85 voorzitter was. Drie jaar later werd hij medevoorzitter van de Liberale Partij van Colombia.

Hij was de debatleider van Luis Carlos Galán, tijdens de presidentscampagne van Galan in 1989, die werd afgebroken door de moord op Galan. Na deze tragedie werd Gaviria uitgeroepen tot de politieke opvolger van Galan. Deze campagne was het doelwit van aanslagen door Pablo Escobar; Gaviria zou Avianca-vlucht 203 nemen, op weg naar Cali. Om veiligheidsredenen ging hij niet aan boord van de vlucht. Het vliegtuig, met 107 mensen aan boord, ontplofte, waarbij iedereen aan boord om het leven kwam.

PresidentschapEdit

In 1990 werd hij gekozen tot president van Colombia, als kandidaat van de Liberale Partij. Tijdens zijn regering werd in 1991 een nieuwe grondwet aangenomen. Als president leidde Gaviria ook de strijd tegen het drugskartel van Cali en verschillende guerrillagroeperingen.

Onder zijn presidentschap werd de gevangenis La Catedral gebouwd, maar wel naar de specificaties van Pablo Escobar. Toen Escobar daar gevangen zat, bleef hij zijn drugsimperium controleren; hij vermoordde ook verscheidene van zijn rivalen in de gevangenis. Op 20 juli 1992 ontsnapte Escobar nadat hij had vernomen dat hij naar een andere gevangenis zou worden overgebracht. Op 2 december 1993 werd de beruchte drugsbaron doodgeschoten, een triomf voor de regering Gaviria.

Ondanks stabiele economische groei en buitenlandse investeringen leefde 45 procent van de Colombianen onder de armoedegrens (vooral op het platteland) en groeiden de sloppenwijken rond de grote steden. De paramilitaire groepen (autodefensas), die door drugshandelaars waren opgericht en door het leger werden gesteund (president Gaviria zei dat hij ze als een “mogelijke oplossing” zag), waren vaak betrokken bij gevechten tegen de verschillende guerrillagroeperingen van het land. In de steden voerden deze groepen sociale reinigingsmissies uit. Zwervers, gemarginaliseerden, straatkinderen en homoseksuelen werden door deze groepen vermoord. Veel rechters, verschillende senatoren, priesters en zelfs het hoofd van de nationale politie zijn veroordeeld wegens banden met smokkelaars.

Secretaris-generaal van de OASEdit

César Gaviria leidt de OAS-zitting (links) en de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken van de VS, Colin Powell.

In 1994 werd Gaviria gekozen tot secretaris-generaal van de OAS (zijn ambtstermijn begon na het einde van zijn presidentiële ambtstermijn in augustus 1994). Hij werd in 1999 herkozen en heeft zich intensief ingezet voor Latijns-Amerika. Tussen oktober 2002 en mei 2003 was hij internationaal bemiddelaar in het mesa-proces van de OAS, dat tot doel had een oplossing te vinden voor de binnenlandse politieke crisis in Venezuela tussen president Hugo Chávez en de oppositie Coordinadora Democrática.

Adviseur en geleerdeEdit

Na zijn vertrek bij de OAS werkte Gaviria korte tijd in New York als adviseur en geleerde aan de Columbia University. Na zijn terugkeer in Colombia richtte hij een kunstgalerie op, Nueveochenta genaamd, en is sindsdien in het land gebleven.

PresidentEdit

Gaviria werd in juni 2005 uitgeroepen tot de enige leider van de Colombiaanse Liberale Partij. Op 27 april 2006 werd zijn zus Liliana Gaviria door onbekende gewapende mannen vermoord.

Colombia’s vier mislukte vredesbesprekingen
Jaar President Ended because
1982–1985 Belisario Betancur Most Supreme Court Justices were killed when M-19 commandos and the Army fought for control of the building
1986–1990 Virgilio Barco Vargas FARC ambush killed 26 soldiers in Caquetá
1990–1992 César Gaviria Trujillo FARC attack on the Senate President. FARC kidnapping and killing of an ex-cabinet member.
1998–2002 Andrés Pastrana Arango FARC kidnapping of Senator

Gaviria is a member of the Club of Madrid, an independent non-profit organization created to promote democracy and change in the international community, composed by more than 100 members: voormalige democratische staatshoofden en regeringsleiders uit de hele wereld.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *