Landen zonder inkomstenbelasting

Het belastingseizoen – dat vier keer per jaar kan vallen als je geschatte belastingen betaalt – kan leiden tot fantasieën over ergens wonen, waar dan ook, waar je geen inkomstenbelasting hoeft te betalen.

Niet dat belastingen onbelangrijk zijn. Ze stellen overheden in staat om vitale openbare werken en diensten te financieren, naast het bouwen en onderhouden van de infrastructuur waar talloze mensen van afhankelijk zijn. Zonder belastingen zouden er geen vangnetprogramma’s, geen brugreparaties en geen openbaar vervoer zijn.

Vanaf 2018 zei ongeveer 45% van de Amerikaanse belastingbetalers dat hun belastingen te hoog waren.Hoe hoog zijn ze? In de Verenigde Staten bedroeg het hoogste effectieve inkomstenbelastingtarief in 2019 meer dan 40%. Gecombineerd met verbruiksbelasting, loonbelasting en wat de studie “sociale bijdragen” noemt , bedroeg het marginale toptarief voor de hoogstverdienende Amerikanen 47%, volgens een studie van de Tax Foundation over 41 landen. Dat lijkt hoog, maar de meeste landen nemen nog meer: De VS staan op nummer 32 van de 41 landen op de lijst. Zweden neemt de grootste hap uit de belasting (76%) en Bulgarije de kleinste (29%).

Hoe dan ook, gezien het feit dat inkomstenbelastingen het merendeel van de verschuldigde belastingen kunnen uitmaken – en dat is in de VS zeker het geval – is het geen verrassing dat mensen nieuwsgierig zijn naar landen die een alternatief bieden.

Hoe landen functioneren zonder inkomstenbelastingen

Inkomstenbelastingen worden door regeringen geheven op het inkomen dat door individuen en bedrijven binnen hun jurisdictie wordt gegenereerd. Het belastingstelsel van de Verenigde Staten is progressief, wat betekent dat degenen die meer verdienen meer belasting verschuldigd zijn dan degenen die minder verdienen. In 2017 bijvoorbeeld bedroeg het gemiddelde federale individuele inkomstenbelastingtarief voor de top 1% van de bevolking meer dan 25%, vergeleken met een tarief van minder dan 5% voor de onderste 50% van de bevolking. Dit is een gevolg van het feit dat de top 1% een totale nettowaarde heeft van 32,5 biljoen dollar, vergeleken met de onderste 50% van 1,5 biljoen dollar.Van de 40 landen met de hoogste marginale belastingtarieven vormden de inkomstenbelastingen in 37 landen het grootste deel van de belastingen die individuen betalen.

Gezien het feit dat zoveel landen afhankelijk zijn van inkomstenbelastingen om inkomsten te genereren, is het gemakkelijk om aan te nemen dat elk land dat geen inkomstenbelasting heft, ondergefinancierd zal zijn. Dit hoeft niet het geval te zijn, als het land een alternatieve primaire bron van inkomsten heeft. Er zijn 23 landen in de wereld zonder inkomstenbelasting. Zes daarvan zijn rijk aan aardoliereserves. Bovendien betekent het feit dat deze landen geen inkomstenbelasting heffen niet dat zij een belastingvrij leven bieden. De Bahama’s bijvoorbeeld halen hun belastinginkomsten uit belasting op de toegevoegde waarde (btw), onroerendgoedbelasting, casinobelastingen, invoerrechten, zegelrechten en vergunningsrechten.

Leven zonder inkomstenbelastingen: Is het mogelijk?

Individuen en bedrijven in de V.S. die inkomstenbelastingen willen vermijden, hebben in wezen drie opties.

De eerste is om gebruik te maken van de 183-regel en regelmatig van het ene naar het andere land te verhuizen. Je kunt geen fiscaal ingezetene worden als je nooit lang genoeg blijft om daadwerkelijk een ingezetene te worden. Dit kan snel vervelend worden.
De tweede optie is geld verdienen in het ene land terwijl je in een ander land woont dat geen belasting heft op buitenlands inkomen. Hiervoor moet je afstand doen van je eerdere staatsburgerschap, succesvol emigreren naar een nieuw land waar buitenlands inkomen belastingvrij is, en een baan vinden in een land dat niet dat nieuwe land is.
De meesten zullen optie drie waarschijnlijk het makkelijkst vinden: verblijven in een land dat geen inkomstenbelasting heft.

Natuurlijk is dit niet zonder moeilijkheden. Niet alleen is het verkrijgen van het staatsburgerschap in sommige landen moeilijk, ook is de Amerikaanse regering niet echt gecharmeerd van het idee dat de rijken het schip verlaten. In de loop der jaren hebben duizenden miljonairs het staatsburgerschap verworven in landen met lagere belastingtarieven. Om de potentiële inkomstenbelastinginkomsten uit het verlaten van het land te beperken, heeft de Amerikaanse belastingdienst regels opgelegd die het zowel moeilijk als duur maken om afstand te doen van het Amerikaanse staatsburgerschap.

Tegenwoordig zijn alle Amerikaanse Om dit te voorkomen moeten houders van een groene kaart formulier I-407 indienen bij de Amerikaanse Immigratiedienst &, waarin zij aangeven dat zij afstand hebben gedaan van hun status als houder van een groene kaart. Burgers moeten dan afstand doen van hun Amerikaanse staatsburgerschap volgens de regels en omstandigheden die zijn beschreven in de expatriation tax provisions, een proces dat nogal kostbaar kan worden.

Lijst van landen zonder inkomstenbelasting

Als u of uw bedrijf nog steeds geïnteresseerd is in verhuizen naar een land zonder inkomstenbelasting, is de eerste taak om te beslissen waar u naar toe gaat verhuizen. Sommige landen maken het moeilijker om staatsburgerschap te verkrijgen dan andere, en elke locatie – sommige nogal afgelegen – brengt unieke kosten, uitdagingen en risico’s met zich mee. Hieronder vindt u alle 23 landen die geen inkomstenbelasting heffen op hun burgers en inwoners, alfabetisch gerangschikt:

Bahrein

Regio: West-Azië
BBP: 38.574,07 miljoen (2019)

Voorheen een Brits protectoraat, beschikt de archipel over een diverse economie. Hoewel olie en aardgas 85% van de begrotingsinkomsten van het land uitmaken, heeft Bahrein ook een prominente horeca- en detailhandelssector. Er zijn echter af en toe conflicten tussen demonstranten en veiligheidstroepen als gevolg van voortdurende politieke onrust.

Om een verblijfsvergunning in Bahrein te krijgen, moet men bereid zijn om verschillende formulieren in te dienen en een aanzienlijk bedrag te betalen. Expats moeten ofwel een minimum van 100.000 BD (of $ 265.246,70) investeren of onroerend goed kopen met een waarde van ten minste 50.000 BD (of $ 132.623,35). Aanvragers moeten ook een maandelijks inkomen van ten minste 500 BD (of $ 1.326,23) verdienen en een vast deposito van maximaal 15.000 BD (of $ 39.787,01) hebben.

Aternatief komen buitenlandse werknemers die een werkvisum van een plaatselijke werkgever krijgen, in aanmerking voor een verblijfsvergunning. De werkgever is verantwoordelijk voor het regelen van de benodigde papieren. Er is ook een verblijfsvergunning voor afhankelijke personen voor degenen die getrouwd zijn met een inwoner van Bahrein, maar deze moet worden aangevraagd door hun werkgever.

Bermuda

Regio: Noord-Atlantische Oceaan
BBP: 5.573,71 miljoen (2013)

Bermuda is een van de vele Britse Overzeese Gebiedsdelen die geen inkomstenbelasting heffen, al is het wel het oudste en dichtstbevolkte. De rots heeft een lange geschiedenis van toerisme, die teruggaat tot de Victoriaanse tijd. Hoewel het toerisme een veel groter deel van de werkgelegenheid voor zijn rekening neemt, komt 85% van het BBP van Bermuda uit de verzekerings- en andere financiële dienstensector.

Naast trouwen met een inwoner (wat nog steeds $3.150 kost), kunt u een Permanent Resident’s Certificate krijgen, waarvoor een periode van voorafgaand verblijf tot 10 jaar en een vergoeding van $50.000 nodig is.Het is ook mogelijk om binnen te komen via verschillende werkvergunningen, met name de New Business Work Permit, de Global Entrepreneur Work Permit en de Global Work Permit, hoewel de laatste slechts voor een beperkte periode geldig is.

Britse Maagdeneilanden

Regio: West-Indië
BBP: 500 miljoen dollar (2017)

De Britse Maagdeneilanden is een ander Caribisch land dat sterk afhankelijk is van het toerisme, dat goed is voor ongeveer 45% van het nationale inkomen. Veeteelt is de belangrijkste landbouwactiviteit, aangezien de slechte bodemkwaliteit het potentieel voor het verbouwen van gewassen beperkt. De Amerikaanse dollar is sinds 1959 de wettelijke munteenheid op de Britse Maagdeneilanden, omdat de economie nauw verbonden is met die van de dichtbevolkte Amerikaanse Maagdeneilanden.

Om een permanente inwoner te worden, moet een buitenlander 20 jaar op de Britse Maagdeneilanden wonen. Zij moeten dan persoonlijk een verblijfsformulier indienen bij de Immigratiedienst van de regering van de Britse eilanden.

Brunei

Regio: Zuidoost-Azië
BBP: 13.469,42 miljoen (2019)

Net als Bahrein dankt Brunei veel van zijn economische welvaart aan de vele olie- en aardgasvelden, goed voor 65% van zijn bbp. Hierdoor kan de regering van Brunei gratis medische diensten en gratis onderwijs tot en met het universitaire niveau aanbieden. Het Huis van Bolkiah, de koninklijke familie van Brunei, is al meer dan zes eeuwen aan de macht in Brunei.

Het kan een hele uitdaging zijn om een permanente verblijfsvergunning voor Brunei te krijgen, waarvoor doorgaans strenge tests over de lokale cultuur, gewoonten en taal moeten worden afgelegd.

Kaaimaneilanden

Regio: Caribische Zee
BBP: 5.485,42 miljoen (2018)

Net als Bermuda zijn de Kaaimaneilanden zowel een van de Britse Overzeese Gebiedsdelen als de thuisbasis van een prominent offshore financieel centrum. De Kaaimaneilanden halen echter veel meer van hun BBP uit toerisme, namelijk ongeveer 70%. Ondanks de afgelegen ligging genieten de inwoners naar verluidt een levensstandaard die vergelijkbaar is met Zwitserland.

Immigreren naar de Kaaiman Eilanden is niet bijzonder moeilijk, zolang men er tenminste acht jaar voorafgaand aan de aanvraag heeft gewoond (maar niet meer dan negen jaar voorafgaand aan de aanvraag, behalve onder specifieke omstandigheden). Hiervoor moet CI$1.000 (of $1.199,40) worden betaald. Als de vergunning eenmaal is verleend, moet jaarlijks een inkomensafhankelijke vergoeding van maximaal 12.500 CI$ (of 14.992,49 $) worden betaald.

Koeweit

Regio: West-Azië
BBP: 134.761,20 miljoen (2019)

Ondanks het feit dat de publieke sector werk biedt aan 74% van de bevolking, is Koeweit sterk afhankelijk van olie. Met een aardolie die 92% van het aanzienlijke bbp uitmaakt, is het echter weinig verrassend dat Koeweit het zich nog steeds kan veroorloven om geen inkomstenbelastingen te heffen op zijn burgers. Volgens de CIA kunnen buitenlanders die werk zoeken in Koeweit het slachtoffer worden van dwangarbeid, grotendeels te wijten aan een sponsorwet die het moeilijk maakt voor werknemers om te ontsnappen aan misbruik op de werkvloer.

Sinds 2013 heeft de regering van Koeweit gewerkt aan het verminderen van het aantal expats om de concurrentie voor banen in het hogere management te minimaliseren. Bovendien mogen expats ouder dan 50 jaar wettelijk niet meer in de publieke sector van Koeweit werken.

Malediven

Regio: Zuid-Azië
BBP: 5.729,25 miljoen (2019)

Hoewel het toerisme en de visindustrie van de eilandnatie een aanzienlijke groei hebben gekend, kampen de Malediven nog steeds met een berg van gestaag oplopende schulden. Aangezien 80% van het eiland niet hoger ligt dan een meter boven de zeespiegel, is er ook een groeiende bezorgdheid over de gevolgen van zowel erosie als een hoger waterpeil als gevolg van de opwarming van de aarde. Bovendien kunnen volgens de CIA zowel buitenstaanders die werk zoeken op de Malediven als lokale bewoners het slachtoffer worden van dwangarbeid.

Verblijven op de Malediven is mogelijk, maar men moet wel eerst een werkvergunning krijgen. Deze kan worden verkregen via een lokale inwoner of bedrijf via het sponsoringprogramma. Daarna komt men in aanmerking voor een Resident Permit.

Monaco

Regio: West-Europa
BBP: 7.188,24 miljoen (2018)

Monaco is een populaire toeristische bestemming en, net als een aantal andere landen waar geen inkomstenbelasting wordt geheven, een belangrijk bankcentrum. Bedrijven moeten 33% belasting betalen op hun winst, tenzij driekwart van de winst binnen Monaco wordt gegenereerd. De plaatselijke bewoners hebben een levensstandaard die vergelijkbaar is met die van welvarende Franse metropolen.

Het verkrijgen van een verblijfsvergunning in Monaco is een kostbare zaak. Men moet een woning bezitten of huren, zoals een huis of een appartement, en een rekening hebben bij een Monegaskische bank. Voorwaarden voor een rekening: een eerste storting van € 500.000 tot € 1.000.000 ($ 586.328 tot $ 1.159.495).

Nauru

Regio: Centrale Stille Oceaan
BBP: 118,22 miljoen (2019)

Nauru was ooit een van de rijkste landen ter wereld dankzij de enorme voorraden van een specifieke natuurlijke hulpbron: fosfaat. Tegenwoordig wordt er gewerkt aan de winning van “secundair fosfaat” om de economie draaiende te houden, maar de toekomst van het eiland is onzeker. Andere bronnen van overheidsinkomsten zijn visvergunningen en het Australische regionale verwerkingscentrum voor asielzoekers.

Nauru zou ooit een programma voor economisch staatsburgerschap hebben gehad, waarbij het staatsburgerschap tegen betaling kon worden bespoedigd. Maar als die informatie ooit online beschikbaar was, is ze niet langer beschikbaar.

Norfolk Island

Regio: Australië
BBP: N.v.t.

Ooit een mislukte Britse strafkolonie, werd Norfolk Island later hergevestigd door de afstammelingen van de muiters van de HMS Bounty. De belangrijkste motor van de economische groei in het Australische buitengebied is de toeristische sector. Norfolk Island is zelfvoorzienend en produceert zijn eigen rundvlees, gevogelte en eieren.

Australische en Nieuw-Zeelandse burgers kunnen het gemakkelijkst immigreren naar Norfolk Island, omdat zij toegang hebben tot een exclusief proces. Buitenlanders die er willen wonen, werken en leven, moeten een groot aantal formulieren en documenten invullen en indienen.

Oman

Regio: West-Azië
BBP: 76.983,09 miljoen (2019)

Oman is een ander land in het Midden-Oosten dat sterk afhankelijk is van olie en gas, dat tussen 68% en 85% van de overheidsinkomsten genereert. De leiders van het land werken aan de diversificatie van de economie door het toerisme, de scheepvaart en logistiek, de mijnbouw, de verwerkende industrie en de aquacultuur te versterken. Sultan Qaboos bin Said, de langst regerende vorst van Oman, overleed in januari 2020.

Oman’s regering werkt aan het creëren van meer banen als gevolg van het stijgende aantal buitenlanders dat het land binnenkomt.

Pitcairn

Regio: Stille Oceaan
BBP: N.v.t.

Pitcairn, dat ook werd bewoond door de muiters van de HMS Bounty, is het laatste overblijfsel van het Britse Rijk in de Stille Zuidzee. De economie van dit Britse overzeese gebiedsdeel draait vooral om visserij, landbouw, handwerk en postzegels. De bevolking van het eiland wordt momenteel geschat op slechts 50 mensen.

De immigratieprocedure van Pitcairn is bijna verbazingwekkend eenvoudig. Men hoeft alleen maar een aanvraagformulier voor vestiging in te vullen, een vergoeding te betalen en deel te nemen aan een gesprek met de plaatsvervangend gouverneur van het eiland.

Qatar

Regio: West-Azië
BBP: 183.466,21 miljoen (2019)

Qatar heeft veel overeenkomsten met Koeweit. De economie is ook afhankelijk van olie, hoewel de energiesector in Qatar extra winst binnenhaalt met aardgas. Desondanks is de industrie goed voor meer dan de helft van het BBP van het land – wat ook het geval is in Koeweit. Helaas, volgens de CIA, is een andere overeenkomst die Qatar deelt met zijn collega-land in het Midden-Oosten dat het een plaats is waar veel arbeiders worden onderworpen aan dwangarbeid.

Diegenen die in Qatar willen verblijven en werken, moeten al een positie hebben verworven bij een lokaal bedrijf, naast het verkrijgen van een politiemachtiging van hun geboorteland. In 2017 heeft Qatar de visumvereisten voor bezoekers uit meer dan 80 landen, waaronder de VS, vervangen door een ontheffingssysteem. Dit betekent dat bezoekers zonder visum kunnen aankomen en 30 of 90 dagen kunnen blijven, afhankelijk van hun nationaliteit. (Amerikanen behoren tot de groep van 30 dagen.)

Saint Barthélemy

Regio: West-Indië
BBP: N.v.t.

Na van 1648-1877 tussen Frankrijk en Zweden te zijn verhandeld, werd Saint Barthélemy in 2007 een Franse overzeese collectiviteit. De economie van het eiland draait vooral rond toerisme en luxehandel, waarbij de eerste verantwoordelijk is voor het grootste deel van de lokale werkgelegenheid. De kosten van levensonderhoud zijn er bijzonder hoog.

Saint Barthélemy werd in 2012 een overzees gebiedsdeel van de EU. Hierdoor heeft de regering controle over het immigratieproces voor buitenlandse werknemers, waaronder niet-Franse Europese burgers.

Saint Kitts en Nevis

Regio: West-Indië
BBP: 1.050,99 miljoen (2019)

De economie van Saint Kitts en Nevis draait op toerisme, een industrie die de oorspronkelijke steunpilaar, suiker, in 1970 verving. De regering heeft de suikerindustrie in 2005 gesloten nadat deze decennialang met verlies had gedraaid. Ondanks pogingen om de landbouwsector te diversifiëren, heeft Saint Kitts en Nevis een van de hoogste schuldquoten ter wereld.

Als gedeeltelijke oplossing voor zijn monetaire problemen biedt Saint Kitts en Nevis programma’s voor economisch burgerschap voor buitenlanders. Expats kunnen een verblijfsvergunning krijgen door financiële investeringen op het eiland.

Somalië

Regio: Afrika
BBP: 917,04 miljoen (1990)

Sinds de val van het autoritaire regime van Siad Barre in 1991 wordt Somalië geteisterd door factiestrijd en ontbeert het momenteel een effectief nationaal bestuur. Er zijn twee interim-regeringen geweest – de nationale overgangsregering in 2000, gevolgd door de federale overgangsregering in 2004. Het land heeft een informele economie die voornamelijk bestaat uit veeteelt, geldtransferbedrijven en telecommunicatie.

In 2015 heeft de federale regering van Somalië een nieuw beleid aangenomen om de afhankelijkheid van het land van het buitenland te beperken en meer banen open te stellen voor de lokale beroepsbevolking.

De Bahama’s

Regio: West-Indië
BBP: 12.827 miljoen (2019)

Toerisme is goed voor de helft van zowel het bbp als de beroepsbevolking van de Bahama’s. De financiële dienstensector van de archipel, goed voor 15% van het bbp, wordt beschouwd als de op een na belangrijkste. Bovendien zijn de Bahama’s het enige land op het westelijk halfrond dat geen deel uitmaakt van de Wereldhandelsorganisatie.

Als onderdeel van de Immigratiewet van de Bahama’s is immigratie mogelijk voor buitenlandse investeerders via de aankoop van een woning van ten minste B$ 500.000 ($ 500.217), zolang men maar aantoont over voldoende middelen te beschikken om zichzelf en eventuele afhankelijke personen te onderhouden en vervolgens maximaal 10 jaar in het land verblijft.

De Verenigde Arabische Emiraten

Regio: West-Azië
BBP: 421.142,27 miljoen (2019)

Hoewel de Verenigde Arabische Emiraten lang het grootste deel van zijn rijkdom haalde uit olie en aardgas, heeft dit land in het Midden-Oosten met succes zijn economie zodanig gediversifieerd dat de energiesector nog slechts 30% van het bbp uitmaakt. Nu zijn de industrie en de dienstensector elk goed voor bijna de helft van het totale BBP van de VAE. Het land heeft een hoge levensstandaard en de uitgaven voor het scheppen van banen en het uitbreiden van de infrastructuur zijn recentelijk gestegen.

Onderdeel van het strategische plan van de VAE voor de komende jaren is het creëren van extra werkgelegenheid voor buitenlanders. Om in de VAE te kunnen werken, moet een expat worden gesponsord door een lokale inwoner of bedrijf via het Kafala-sponsorprogramma. De visa worden echter slechts tijdelijk verleend en moeten worden verlengd. Bij verlies van de gesponsorde banen zal men het land moeten verlaten.

Turks- en Caicoseilanden

Regio: West-Indië
BBP: 1.022,31 miljoen (2018)

De Turks- en Caicoseilanden zijn sinds 1962 een Brits Overzees Gebiedsdeel gebleven, zelfs nadat ze in 1982 kortstondig onafhankelijk werden. De economie van deze eilanden draait zwaar op toerisme, financiële diensten en visserij. De dienstensector is goed voor meer dan 90% van het totale BBP.

Om in aanmerking te komen voor een verblijfsvergunning, moet men “onafhankelijk” zijn, een huis huren/eigenaar zijn, in staat zijn om tot $500.000 te investeren, of getrouwd zijn met een lokale inwoner. Wie aan een van de bovenstaande criteria voldoet, hoeft alleen maar een aanvraagformulier in te dienen bij de directeur van Immigratie en een relatief kleine vergoeding te betalen.

Vanuatu

Regio: Zuidelijke Stille Oceaan
BBP: 917,06 miljoen (2019)

In tegenstelling tot de typische eilandeconomie in deze lijst, is meer dan een kwart van het bbp van Vanuatu afkomstig uit de landbouw, die werk biedt aan ongeveer twee derde van de bevolking. Toerisme, offshore financiële dienstverlening en visserij zijn echter ook belangrijke sectoren. Nadat het toerisme een klap kreeg door de schade van de cycloon Pam, werkt de regering aan de versterking van de sector en aan de uitbreiding van de veeteelt.

De weg naar het staatsburgerschap van Vanuatu is eenvoudig, zij het ietwat prijzig. Na het voltooien van de eerste FIU-machtigingsprocedure, die een vergoeding van $10.000 omvat, moet men vervolgens een donatie doen van $135.000 aan een alleenstaande of $185.000 aan een gezin van vier via het Vanuatu Development Support Program.

Vaticaanstad

Regio: West-Europa
BBP: N.v.t.

De economie van de Heilige Stoel (de wereldwijde regering van de Katholieke Kerk) wordt voornamelijk ondersteund door beleggingen, inkomsten uit onroerend goed, en donaties. De afzonderlijke staat Vaticaanstad is een ommuurd gebied van 121 hectare binnen de stad Rome. Vaticaanstad leeft van de verkoop van postzegels, munten, medailles en andere toeristische souvenirs, entreegelden voor musea en de verkoop van publicaties. In februari 2014 werd, als onderdeel van een campagne om de financiën van de Heilige Stoel te hervormen vanwege een groeiend tekort, het Secretariaat van de Economie opgericht om toezicht te houden op financiële en administratieve operaties.

Het burgerschap van Vaticaanstad is beperkt tot personen in deze specifieke omstandigheden: kardinalen die in Vaticaanstad of in Rome verblijven, diplomaten van de Heilige Stoel, bevoegde inwoners van Vaticaanstad, personen met pauselijke toestemming om in de staat te verblijven, en de echtgenoten en/of kinderen van plaatselijke burgers.

Wallis en Futuna

Regio: Zuidelijke Stille Oceaan
BBP: 60 miljoen dollar (2004)

Net als Vanuatu is 80% van de inkomsten van Wallis en Futuna afkomstig uit de landbouw, naast veeteelt en visserij. De overheidssector is de grootste werkgever in deze Franse overzeese gemeenschap: 70% van de bevolking werkt in de overheidssector, hoewel ongeveer tweederde onbetaald is. Frankrijk is verantwoordelijk voor de financiering van de publieke sector, de gezondheidszorg en het onderwijs.

Aangezien Wallis en Futuna een Franse collectiviteit is, zijn de toegangsvoorwaarden identiek aan die in Frankrijk.

Westelijke Sahara

Regio: Noord-Afrika
BBP: 906,5 miljoen dollar (2007)

De Westelijke Sahara is een gebied zonder zelfbestuur met een markteconomie. De belangrijkste sectoren zijn visserij, fosfaatwinning, toerisme en nomadische veeteelt. Als gevolg van de onopgeloste juridische status lopen de natuurlijke hulpbronnen van de Westelijke Sahara vaak gevaar te worden geëxploiteerd.

Als onderdeel van een poging om de Westelijke Sahara in het Marokkaanse Koninkrijk te integreren, heeft Marokko een aanzienlijke militaire aanwezigheid in het gebied gevestigd en zijn burgers stimulansen geboden om er te emigreren.