Kraje bez podatków dochodowych

Sezon podatkowy – który może nadejść cztery razy w roku, jeśli płacisz podatki szacunkowe – może prowadzić do fantazji o życiu gdzieś, gdziekolwiek, co pozwoli ci uniknąć płacenia podatków dochodowych.

Nie, żeby podatki były nieważne. Pozwalają rządom finansować istotne prace i usługi publiczne, a także budować i utrzymywać infrastrukturę, na której polegają niezliczeni ludzie. Bez podatków nie byłoby programów safety-net, napraw mostów i transportu publicznego.

Od 2018 roku około 45% amerykańskich podatników stwierdziło, że ich podatki są zbyt wysokie.Jak wysokie są? W Stanach Zjednoczonych najwyższa efektywna stawka podatku dochodowego w 2019 r. wyniosła ponad 40%. W połączeniu z podatkiem konsumpcyjnym, podatkiem od wynagrodzeń i tym, co badanie nazywa „składkami społecznymi ,” górna krańcowa stawka podatkowa dla najwyżej zarabiających Amerykanów wynosiła 47%, zgodnie z badaniem Tax Foundation obejmującym 41 krajów. Wydaje się, że to dużo, ale większość krajów bierze nawet więcej: Stany Zjednoczone plasują się na 32 miejscu wśród 41 krajów na liście. Szwecja pobiera największe podatki (76%), a Bułgaria najmniejsze (29%).

Nawet biorąc pod uwagę, że podatki dochodowe mogą stanowić większość należnych podatków – co zdecydowanie ma miejsce w USA – nie jest zaskoczeniem, że ludzie mogą być ciekawi krajów, które oferują alternatywę.

Jak funkcjonują kraje bez podatków dochodowych

Podatki dochodowe są nakładane przez rządy na dochody generowane przez osoby fizyczne i firmy w ramach ich jurysdykcji. System podatkowy Stanów Zjednoczonych jest progresywny, co oznacza, że ci, którzy osiągają większe dochody, będą winni więcej podatków niż ci, którzy zarabiają mniej. Na przykład w 2017 r. średnia federalna stawka podatku dochodowego od osób fizycznych dla górnego 1% populacji wynosiła ponad 25%, w porównaniu ze stawką poniżej 5% dla dolnych 50% populacji. Jest to wynikiem tego, że górny 1% ma łączną wartość netto 32,5 biliona dolarów, w porównaniu z dolnymi 50% o wartości 1,5 biliona dolarów.Spośród 40 krajów o najwyższych krańcowych stawkach podatkowych, podatki dochodowe stanowiły największą część podatków płaconych przez osoby fizyczne w 37 krajach.

Zważywszy na to, że tak wiele krajów polega na podatkach dochodowych w celu generowania przychodów, łatwo jest założyć, że każdy kraj, który nie pobiera podatku dochodowego, będzie niedofinansowany. Nie musi tak być, jeśli dany naród ma alternatywne, podstawowe źródło dochodów. Na świecie istnieją 23 kraje bez podatku dochodowego, z czego sześć to kraje bogate w złoża ropy naftowej. Dodatkowo, fakt, że kraje te nie pobierają podatku dochodowego nie oznacza, że oferują życie bez podatków. Bahamy, na przykład, czerpią swoje dochody podatkowe z podatków od wartości dodanej (VAT), podatków od nieruchomości, podatków od kasyn, ceł importowych, opłat skarbowych i opłat licencyjnych.

Życie bez podatków dochodowych: Czy to możliwe?

Osoby fizyczne i firmy w USA chcące uniknąć płacenia podatków dochodowych mają zasadniczo trzy opcje.

Pierwszą z nich jest skorzystanie z zasady 183 i regularne przenoszenie się z jednego kraju do drugiego. Nie możesz zostać rezydentem podatkowym, jeśli nigdy nie przebywasz w danym kraju wystarczająco długo, aby faktycznie stać się rezydentem. To może szybko stać się uciążliwe.
Drugą opcją jest zarabianie pieniędzy w jednym kraju podczas gdy mieszkasz w innym, który nie opodatkowuje zagranicznych dochodów. Będzie to wymagało zrzeczenia się wcześniejszego obywatelstwa, udanej imigracji do nowego kraju, w którym dochody z zagranicy są wolne od podatku, oraz zdobycia pracy w kraju, który nie jest tym nowym krajem.
Większość osób prawdopodobnie uzna opcję trzecią za najłatwiejszą: zamieszkanie w kraju, który nie pobiera podatku dochodowego.

Oczywiście, nie jest to bezproblemowe. Nie tylko uzyskanie obywatelstwa jest trudne w niektórych krajach, ale także rząd USA nie jest zachwycony pomysłem porzucenia statku przez bogatych. Przez lata tysiące milionerów nabyło obywatelstwo w krajach o niższych stawkach podatkowych. Aby ograniczyć potencjalne wpływy z podatku dochodowego z tytułu opuszczenia kraju, amerykańskie władze podatkowe narzuciły zasady, które utrudniają i podrażają zrzeczenie się amerykańskiego obywatelstwa.

Obecnie wszyscy amerykańscy obywatele i posiadacze zielonych kart są legalni. Aby tego uniknąć, posiadacze zielonej karty muszą złożyć formularz I-407 w Urzędzie Imigracyjnym, wskazując, że zrezygnowali ze statusu posiadacza zielonej karty. Obywatele będą musieli zrzec się obywatelstwa amerykańskiego zgodnie z zasadami i okolicznościami opisanymi w przepisach podatkowych dotyczących ekspatriacji, a proces ten może być dość kosztowny.

Lista krajów bez podatku dochodowego

Jeśli Ty lub Twoja firma nadal jesteście zainteresowani przeprowadzką do kraju wolnego od podatku dochodowego, pierwszym zadaniem jest podjęcie decyzji, gdzie zamierzacie się przenieść. W niektórych krajach uzyskanie obywatelstwa jest trudniejsze niż w innych, a każda lokalizacja – niektóre dość odległe – wiąże się z unikalnymi kosztami, wyzwaniami i ryzykiem. Poniżej znajdują się wszystkie 23 kraje, które nie nakładają podatków dochodowych na swoich obywateli i rezydentów, uporządkowane alfabetycznie:

Bahrajn

Region: Azja Zachodnia
PKB: 38,574.07 mln (2019)

Były brytyjski protektorat, archipelag charakteryzuje się zróżnicowaną gospodarką. Podczas gdy ropa naftowa i gaz ziemny obejmują 85% przychodów budżetowych kraju, Bahrajn ma również wyróżniający się sektor hotelarski i detaliczny. Zdarzają się jednak sporadyczne konflikty pomiędzy protestującymi a siłami bezpieczeństwa, co jest wynikiem trwających niepokojów politycznych.

Aby uzyskać pozwolenie na pobyt w Bahrajnie, należy być przygotowanym na złożenie kilku formularzy i wpłacenie znacznej sumy. Ekspaci będą musieli albo zainwestować minimum 100 000 BD (lub 265 246,70 USD) lub zakupić nieruchomość o wartości co najmniej 50 000 BD (lub 132 623,35 USD). Wnioskodawcy będą również musieli uzyskać miesięczny dochód w wysokości co najmniej 500 BD (lub $1,326.23) i posiadać stały depozyt w wysokości do 15,000 BD (lub $39,787.01).

Alternatywnie, zagraniczni pracownicy, którzy otrzymują wizę pracowniczą od lokalnego pracodawcy kwalifikują się do uzyskania pozwolenia na pobyt. Istnieje również pozwolenie na pobyt dla osób pozostających w związku małżeńskim z obywatelem Bahrajnu, jednak o to musi wystąpić ich pracodawca.

Bermudy

Region: Północny Ocean Atlantycki
PKB: 5,573.71 mln (2013)

Bermudy są jednym z wielu Brytyjskich Terytoriów Zamorskich, które nie pobierają podatku dochodowego, choć są najstarsze i najbardziej zaludnione. Skała ma długą historię turystyki, sięgającą jeszcze czasów wiktoriańskich. Jednak pomimo tego, że turystyka stanowi znacznie większą część zatrudnienia, 85% PKB Bermudów pochodzi z sektora ubezpieczeń i innych usług finansowych.

Oprócz poślubienia miejscowego (co nadal kosztuje $3,150 opłaty), można otrzymać Certyfikat Stałego Rezydenta, który może wymagać okresu wcześniejszego pobytu do 10 lat i opłaty w wysokości $50,000.Możliwe jest również uzyskanie kilku pozwoleń na pracę, a konkretnie New Business Work Permit, Global Entrepreneur Work Permit oraz Global Work Permit, chociaż to ostatnie jest skuteczne tylko przez ograniczony okres czasu.

Brytyjskie Wyspy Dziewicze

Region: Indie Zachodnie
PKB: 500 milionów dolarów (2017)

Brytyjskie Wyspy Dziewicze to kolejny karaibski kraj silnie uzależniony od turystyki, która stanowi około 45% dochodu narodowego. Inwentarz żywy jest znaczącą działalnością rolniczą, ponieważ słaba jakość gleby ogranicza potencjał upraw. Dolar amerykański jest legalną walutą na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych od 1959 r., ponieważ gospodarka tego kraju jest ściśle powiązana z bardziej zaludnionymi Wyspami Dziewiczymi Stanów Zjednoczonych.

Aby zostać stałym mieszkańcem, perrson musi mieszkać na Brytyjskich Wyspach Dziewiczych przez okres 20 lat. Następnie muszą złożyć formularz pobytowy osobiście w Departamencie Imigracji Rządu Wysp Brytyjskich.

Brunei

Region: Azja Południowo-Wschodnia
PKB: 13 469,42 mln (2019)

Podobnie jak Bahrajn, Brunei zawdzięcza wiele ze swojego dobrobytu gospodarczego licznym złożom ropy naftowej i gazu ziemnego, stanowiącym 65% jego PKB. Pozwala to rządowi Brunei na zapewnienie bezpłatnych usług medycznych i bezpłatnej edukacji na poziomie uniwersyteckim. Dom Bolkiah, rodzina królewska Brunei, pozostaje u władzy w Brunei od ponad sześciu wieków.

Uzyskanie pozwolenia na stały pobyt w Brunei może być bardzo trudne, co zazwyczaj wymaga zdania rygorystycznych testów dotyczących lokalnej kultury, zwyczajów i języka.

Kajmany

Region: Morze Karaibskie
PKB: 5,485.42 mln (2018)

Podobnie jak Bermudy, Kajmany są zarówno jednym z brytyjskich terytoriów zamorskich, jak i domem dla prominentnego centrum finansowego offshore. Kajmany jednak czerpią znacznie więcej ze swojego PKB z turystyki, około 70%. Pomimo odległego położenia, mieszkańcy podobno cieszą się standardem życia na równi ze Szwajcarią.

Imigracja na Kajmany nie jest szczególnie trudna, tak długo jak mieszka się tam przez co najmniej osiem lat przed złożeniem wniosku (choć nie więcej niż dziewięć lat przed złożeniem wniosku, poza szczególnymi okolicznościami). W tym celu należy uiścić opłatę w wysokości 1 000 CI$ (lub 1 199,40 USD). Po uzyskaniu pozwolenia, obowiązuje roczna opłata zależna od dochodów w wysokości do 12 500 CI$ (lub 14 992,49 USD).

Kuwejt

Region: Azja Zachodnia
PKB: 134,761.20 mln (2019)

Pomimo tego, że sektor publiczny zatrudnia 74% populacji, Kuwejt jest silnie uzależniony od ropy naftowej. Jednakże, z ropą naftową stanowiącą 92% jego znacznego PKB, nie jest zaskoczeniem, że Kuwejt może nadal pozwolić sobie na nie nakładanie podatków dochodowych na swoich obywateli. Według CIA, obcokrajowcy poszukujący pracy w Kuwejcie mogą stać się ofiarami pracy przymusowej, w dużej mierze z powodu prawa sponsoringu, które utrudnia pracownikom ucieczkę z nieuczciwych miejsc pracy.

Od 2013 r. rząd Kuwejtu pracuje nad zmniejszeniem liczby ekspatów, aby zminimalizować konkurencję o stanowiska kierownicze wyższego szczebla. Dodatkowo, ekspaci powyżej 50 roku życia mają prawny zakaz pracy w sektorze publicznym Kuwejtu.

Malediwy

Region: Azja Południowa
PKB: 5,729.25 mln (2019)

Ale chociaż turystyka i rybołówstwo w tym wyspiarskim kraju odnotowały znaczny wzrost, Malediwy wciąż borykają się z górą stale gromadzącego się długu. Biorąc pod uwagę, że 80% wyspy znajduje się nie wyżej niż metr nad poziomem morza, rosną obawy związane z efektami erozji i wyższym poziomem wody spowodowanym globalnym ociepleniem. Ponadto, według CIA, zarówno osoby z zewnątrz poszukujące pracy na Malediwach, jak i lokalni mieszkańcy mogą stać się ofiarami pracy przymusowej.

Zamieszkanie na Malediwach jest możliwe, jednak najpierw należy uzyskać pozwolenie na pracę. Można je uzyskać za pośrednictwem lokalnego mieszkańca lub firmy w ramach programu sponsoringu. Następnie można uzyskać pozwolenie na pobyt.

Monako

Region: Europa Zachodnia
PKB: 7,188.24 mln (2018)

Monako jest popularnym celem turystycznym i – jak w przypadku wielu krajów bez podatku dochodowego – głównym centrum bankowym. Należy pamiętać, że firmy będą obciążone 33% podatkiem od zysków, chyba że trzy czwarte zysków zostanie wygenerowane w Monako. Lokalni mieszkańcy mają standard życia podobny do dobrze prosperujących francuskich metropolii.

Uzyskanie pozwolenia na pobyt w Monako jest kosztowne. Trzeba posiadać lub wynająć jakąś nieruchomość, np. dom lub mieszkanie, oraz posiadać konto w monakijskim banku. Wymagania dotyczące konta: depozyt początkowy w wysokości od €500,000 do €1,000,000 ($586,328 do $1,159,495).

Nauru

Region: Środkowy Pacyfik
PKB: 118,22 mln (2019)

Nauru było kiedyś jednym z najbogatszych krajów na świecie ze względu na ogromne dostawy konkretnego zasobu naturalnego: fosforanu. Obecnie, podczas gdy podejmowane są wysiłki w celu wydobycia „fosforanu wtórnego”, aby utrzymać gospodarkę na powierzchni, przyszłość wyspy jest niepewna. Inne źródła dochodów rządu to licencje połowowe i australijskie Regionalne Centrum Przetwarzania dla osób ubiegających się o azyl.

Podobno Nauru posiadało kiedyś Program Obywatelstwa Ekonomicznego, w którym za opłatą można było uzyskać obywatelstwo. Jednakże, jeśli ta informacja była kiedykolwiek dostępna online, nie jest już dostępna.

Wyspa Norfolk

Region: Australia
PKB: N/A

Originally a failed British penal colony, Norfolk Island was later resettled by the descendants of mutineers from the HMS Bounty. Głównym motorem wzrostu gospodarczego na tym australijskim terytorium zewnętrznym jest przemysł turystyczny. Zamiast być silnie uzależniony od eksportu żywności, Norfolk Island jest samowystarczalny, produkując własną wołowinę, drób i jaja.

Obywatele Australii i Nowej Zelandii będą mieli najłatwiejszy czas imigracji do Norfolk Island, ponieważ mają dostęp do wyłącznego procesu. Obcokrajowcy chcący tam mieszkać, pracować i przebywać będą musieli wypełnić i złożyć mnóstwo formularzy i dokumentów.

Oman

Region: Azja Zachodnia
PKB: 76 983,09 mln (2019)

Oman to kolejny kraj na Bliskim Wschodzie, który jest silnie uzależniony od ropy i gazu, które generują od 68% do 85% przychodów rządowych. Władze kraju pracują nad dywersyfikacją gospodarki poprzez wzmocnienie turystyki, żeglugi i logistyki, górnictwa, przemysłu wytwórczego i akwakultury. Sułtan Qaboos bin Said, najdłużej panujący monarcha Omanu, zmarł w styczniu 2020 r.

Rząd Omanu pracuje nad stworzeniem większej liczby miejsc pracy ze względu na rosnącą liczbę obcokrajowców przybywających do kraju.

Pitcairn

Region: Ocean Spokojny
PKB: N/A

Zasiedlony również przez buntowników z HMS Bounty, Pitcairn jest ostatnią pozostałością Imperium Brytyjskiego na Południowym Pacyfiku. Gospodarka tego Brytyjskiego Terytorium Zamorskiego obraca się głównie wokół rybołówstwa, rolnictwa, rzemiosła i znaczków pocztowych. Populacja wyspy szacowana jest obecnie na zaledwie 50 osób.

Proces imigracji na Pitcairn jest wręcz zdumiewająco prosty. Wszystko, co trzeba zrobić, to wypełnić formularz Settlement Application, wnieść opłatę, a następnie wziąć udział w rozmowie z zastępcą gubernatora wyspy.

Katar

Region: Azja Zachodnia
PKB: 183 466,21 mln (2019)

Katar dzieli wiele podobieństw do Kuwejtu. Jego gospodarka jest również uzależniona od ropy naftowej, choć w przypadku Kataru jego sektor energetyczny czerpie dodatkowe zyski z gazu ziemnego. Mimo to przemysł stanowi ponad połowę PKB kraju, co dotyczy również Kuwejtu. Niestety, według CIA, kolejnym podobieństwem Kataru do innych krajów Bliskiego Wschodu jest to, że jest to miejsce, w którym wielu pracowników podlega pracy przymusowej.

Osoby chcące zamieszkać i pracować w Katarze będą musiały mieć już zapewnioną posadę w lokalnej firmie, oprócz uzyskania zezwolenia policji od swojego ojczystego kraju. W 2017 roku Katar zastąpił wymagania wizowe dla gości z ponad 80 krajów, w tym USA, systemem waiver. Oznacza to, że odwiedzający mogą przyjechać bez wizy i pozostać na 30 lub 90 dni, w zależności od pochodzenia narodowego. (Amerykanie są w grupie 30-dniowej.)

Saint Barthélemy

Region: Indie Zachodnie
PKB: N/A

Po byciu przedmiotem handlu między Francją a Szwecją w latach 1648-1877, Saint Barthélemy stało się francuską kolektywnością zamorską w 2007 roku. Gospodarka wyspy kręci się głównie wokół turystyki i handlu luksusowego, przy czym ten pierwszy odpowiada za największą część lokalnego zatrudnienia. Koszty utrzymania są szczególnie wysokie.

Saint Barthélemy stało się terytorium zamorskim UE w 2012 roku. To pozwoliło jego rządowi kontrolować proces imigracji dla zagranicznych pracowników, w tym niefrancuskich obywateli europejskich.

Saint Kitts i Nevis

Region: Indie Zachodnie
PKB: 1,050.99 mln (2019)

Gospodarka Saint Kitts i Nevis opiera się na turystyce, przemyśle, który zastąpił pierwotny główny filar, cukier, w 1970 roku. W rzeczywistości, rząd zamknął przemysł cukrowniczy w 2005 roku po tym, jak działał ze stratą przez kilka dekad. Pomimo wysiłków zmierzających do dywersyfikacji sektora rolniczego, Saint Kitts i Nevis ma jeden z najwyższych na świecie wskaźników zadłużenia w stosunku do PKB.

Jako częściowe rozwiązanie swoich problemów finansowych, Saint Kitts i Nevis oferuje programy obywatelstwa ekonomicznego dla obcokrajowców. Ekspaci mogą uzyskać prawo pobytu poprzez inwestycje finansowe na wyspie.

Somalia

Region: Afryka
PKB: 917,04 mln (1990)

Od upadku autorytarnego reżimu Siad Barre w 1991 roku, Somalia jest nękana walkami frakcyjnymi i obecnie nie ma skutecznego rządu krajowego. Istniały dwa rządy tymczasowe – w 2000 r. Tymczasowy Rząd Narodowy, a następnie w 2004 r. Tymczasowy Rząd Federalny. Kraj ma nieformalną gospodarkę składającą się głównie z hodowli zwierząt, firm zajmujących się transferem pieniędzy i telekomunikacją.

W 2015 r. rząd federalny Somalii przyjął nową politykę, aby ograniczyć zależność kraju od obcych państw i otworzyć więcej miejsc pracy dla lokalnej siły roboczej.

Bahamy

Region: Indie Zachodnie
PKB: 12,827 mln (2019)

Turystyka stanowi połowę zarówno PKB Bahamów, jak i ich siły roboczej. Sektor usług finansowych Archipelagu, stanowiący 15% PKB, jest uważany za drugi najważniejszy. Dodatkowo, Bahamy są jedynym krajem na półkuli zachodniej, który nie jest częścią Światowej Organizacji Handlu.

Jako część Ustawy Imigracyjnej Bahamów, imigracja jest możliwa dla zagranicznych inwestorów poprzez zakup nieruchomości mieszkalnej o wartości co najmniej B$500,000 ($500,217), tak długo jak ktoś udowodni, że ma wystarczające środki do utrzymania siebie i osób pozostających na jego utrzymaniu, a następnie przebywa w kraju do 10 lat.

Zjednoczone Emiraty Arabskie

Region: Azja Zachodnia
PKB: 421 142,27 mln (2019)

Ale Zjednoczone Emiraty Arabskie długo czerpały większość swojego bogactwa z ropy naftowej i gazu ziemnego, ten bliskowschodni kraj z powodzeniem zdywersyfikował swoją gospodarkę do punktu, w którym sektor energetyczny stanowi tylko 30% jego PKB. Obecnie przemysł i sektor usług stanowią po prawie połowie całkowitego PKB ZEA. W kraju panuje wysoki standard życia, a ostatnio wzrosły wydatki na tworzenie miejsc pracy i rozbudowę infrastruktury.

Częścią strategicznego planu ZEA na najbliższe lata jest stworzenie dodatkowych możliwości pracy dla obcokrajowców. Aby pracować w ZEA, ekspat musi być sponsorowany przez lokalnego mieszkańca lub firmę w ramach programu sponsoringu Kafala. Wizy są jednak przyznawane tylko tymczasowo i muszą być odnawiane. Utrata sponsorowanej pracy będzie oznaczała konieczność opuszczenia kraju.

Wyspy Turks i Caicos

Region: Indie Zachodnie
PKB: 1,022.31 mln (2018)

Wyspy Turks i Caicos pozostały Brytyjskim Terytorium Zamorskim od 1962 roku, nawet po krótkim uzyskaniu niepodległości w 1982 roku. Gospodarka tych wysp silnie obraca się wokół turystyki, usług finansowych i rybołówstwa. Sektor usług stanowi ponad 90% całkowitego PKB.

Aby kwalifikować się do otrzymania pozwolenia na pobyt, trzeba być „niezależnym”, wynajmować/posiadać dom, być w stanie zainwestować do $500,000, lub być w związku małżeńskim z lokalnym rezydentem. Osoby spełniające którekolwiek z powyższych kryteriów muszą po prostu złożyć wniosek do Dyrektora Imigracyjnego i uiścić stosunkowo niewielką opłatę.

Vanuatu

Region: Południowy Ocean Spokojny
PKB: 917,06 mln (2019)

W przeciwieństwie do typowej gospodarki wyspiarskiej na tej liście, ponad jedna czwarta PKB Vanuatu pochodzi z rolnictwa, które zatrudnia około dwóch trzecich ludności. Ważnymi gałęziami przemysłu są również turystyka, morskie usługi finansowe i rybołówstwo. Po tym jak turystyka ucierpiała z powodu zniszczeń spowodowanych przez cyklon Pam, rząd pracuje nad wzmocnieniem tego sektora, a także nad zwiększeniem hodowli zwierząt.

Ścieżka do uzyskania obywatelstwa Vanuatu jest prosta, choć nieco kosztowna. Po przejściu wstępnego procesu odprawy FIU, który obejmuje opłatę w wysokości 10 000 dolarów, należy następnie przekazać darowiznę w wysokości 135 000 dolarów dla osoby samotnej lub 185 000 dolarów dla czteroosobowej rodziny poprzez Vanuatu Development Support Program.

Watykan

Region: Europa Zachodnia
PKB: N/A

Gospodarka Stolicy Apostolskiej (światowego rządu Kościoła katolickiego) jest wspierana głównie przez inwestycje, dochody z nieruchomości i darowizny. Oddzielne Państwo Watykańskie to 121-akrowy obszar otoczony murem, znajdujący się w obrębie miasta Rzym. Watykan utrzymuje się ze sprzedaży znaczków pocztowych, monet, medali i innych pamiątek turystycznych, opłat za wstęp do muzeów oraz sprzedaży publikacji. W lutym 2014 roku, w ramach kampanii mającej na celu reformę finansów Stolicy Apostolskiej ze względu na rosnący deficyt, utworzono Sekretariat Gospodarki, który ma nadzorować operacje finansowe i administracyjne.

Obywatelstwo Miasta Watykańskiego jest ograniczone do osób w tych szczególnych okolicznościach: kardynałów przebywających albo w Państwie Watykańskim albo w Rzymie, dyplomatów Stolicy Apostolskiej, upoważnionych mieszkańców Państwa Watykańskiego, osób z papieskim upoważnieniem do przebywania w tym państwie oraz małżonków i/lub dzieci lokalnych obywateli.

Wallis i Futuna

Region: Południowy Ocean Spokojny
PKB: 60 mln USD (2004)

Podobnie jak Vanuatu, 80% zarobków Wallis i Futuna pochodzi z rolnictwa, oprócz hodowli zwierząt i rybołówstwa. Sektor publiczny jest największym pracodawcą w tej francuskiej zamorskiej zbiorowości, zatrudniającym 70% ludności, choć około dwie trzecie z nich to pracownicy nie pobierający wynagrodzenia. Francja jest odpowiedzialna za finansowanie sektora publicznego, a także opieki zdrowotnej i usług edukacyjnych.

Jako że Wallis i Futuna jest francuską kolektywnością, warunki dostępu są identyczne z tymi we Francji.

Sahara Zachodnia

Region: Afryka Północna
PKB: 906,5 mln USD (2007)

Sahara Zachodnia jest niesuwerennym terytorium z gospodarką rynkową, której głównymi gałęziami przemysłu są rybołówstwo, wydobycie fosforanów, turystyka i koczownictwo pasterskie. W wyniku nierozwiązanego statusu prawnego zasoby naturalne Sahary Zachodniej są często zagrożone eksploatacją.

W ramach starań o włączenie Sahary Zachodniej do Królestwa Maroka Maroko ustanowiło na tym terytorium znaczną obecność wojskową i zaoferowało swoim obywatelom zachęty do imigracji.