Op 30 april 1803 sluiten vertegenwoordigers van de Verenigde Staten en het napoleontische Frankrijk de onderhandelingen af over de Louisiana Purchase, een grootschalige landverkoop die de omvang van de jonge Amerikaanse republiek verdubbelt. Wat bekend stond als Louisiana Territory omvatte het grootste deel van de hedendaagse Verenigde Staten tussen de Mississippi en de Rocky Mountains, met uitzondering van Texas, delen van New Mexico, en andere stukken land die al door de Verenigde Staten werden gecontroleerd. Een formeel verdrag voor de Louisiana Purchase, geantedateerd op 30 april, werd twee dagen later ondertekend.
READ MORE: Waarom Frankrijk de Louisiana Purchase aan de VS verkocht
Beginnend in de 17e eeuw verkende Frankrijk de vallei van de Mississippi rivier en stichtte verspreid nederzettingen in de regio. Halverwege de 18e eeuw controleerde Frankrijk meer van de moderne Verenigde Staten dan enige andere Europese mogendheid: van New Orleans in noordoostelijke richting tot de Grote Meren en in noordwestelijke richting tot het huidige Montana. In 1762, tijdens de Franse en Indiaanse Oorlog, stond Frankrijk zijn Amerikaanse grondgebied ten westen van de Mississippi af aan Spanje en in 1763 droeg het bijna al zijn resterende bezittingen in Noord-Amerika over aan Groot-Brittannië. Spanje, niet langer een dominante Europese mogendheid, deed de volgende drie decennia weinig om het Louisiana Territory te ontwikkelen. In 1796 sloot Spanje een bondgenootschap met Frankrijk, waardoor Groot-Brittannië zijn machtige zeemacht inzette om Spanje van Amerika af te snijden.
In 1801 tekende Spanje een geheim verdrag met Frankrijk om Louisiana Territory aan Frankrijk terug te geven. Berichten over de teruggave veroorzaakten veel onrust in de Verenigde Staten. Sinds het einde van de jaren 1780 trokken de Amerikanen westwaarts naar de valleien van de rivieren Ohio en Tennessee, en deze kolonisten waren sterk afhankelijk van vrije toegang tot de Mississippi en de strategische haven van New Orleans. Amerikaanse functionarissen vreesden dat Frankrijk, dat onder leiding van Napoleon Bonaparte weer in opkomst was, spoedig zou proberen de Mississippi en de toegang tot de Golf van Mexico te domineren. In een brief aan Robert Livingston, de Amerikaanse minister in Frankrijk, verklaarde president Thomas Jefferson: “Op de dag dat Frankrijk New Orleans in bezit neemt… moeten we onszelf uithuwelijken aan de Britse vloot en natie.” Livingston kreeg opdracht met de Franse minister Charles Maurice de Talleyrand te onderhandelen over de aankoop van New Orleans.
Frankrijk nam Louisiana maar langzaam in handen, maar in 1802 herriepen de Spaanse autoriteiten, kennelijk handelend op Frans bevel, een Amerikaans-Spaans verdrag dat de Amerikanen het recht gaf goederen in New Orleans op te slaan. Als reactie daarop stuurde president Jefferson de toekomstige president James Monroe naar Parijs om Livingston te helpen bij de besprekingen over de aankoop van New Orleans. Op 11 april 1803, de dag voor Monroe’s aankomst, vroeg Talleyrand aan een verbaasde Livingston wat de Verenigde Staten zouden geven voor het gehele Louisiana Territory. Er wordt aangenomen dat het falen van Frankrijk om een slavenrevolutie in Haïti te stoppen, de dreigende oorlog met Groot-Brittannië en waarschijnlijke blokkade van Frankrijk door de Royal Navy, en financiële moeilijkheden, Napoleon ertoe hebben aangezet om Louisiana te koop aan te bieden aan de Verenigde Staten.
READ MORE: 8 dingen die je misschien niet weet over de aankoop van Louisiana
De onderhandelingen verliepen snel en eind april stemden de Amerikaanse afgezanten in met betaling van $11.250.000 en namen zij de claims van hun burgers op Frankrijk over ten bedrage van $3.750.000. In ruil daarvoor verwierven de Verenigde Staten het uitgestrekte gebied van Louisiana Territory, zo’n 828.000 vierkante mijl land. In oktober bekrachtigde het Congres de aankoop, en in december 1803 droeg Frankrijk het gezag over de regio formeel over aan de Verenigde Staten. De verwerving van het Louisiana Territory voor de spotprijs van minder dan drie cent per acre was Thomas Jefferson’s meest opmerkelijke prestatie als president. De Amerikaanse expansie naar het westen van het nieuwe land begon onmiddellijk en in 1804 werd een territoriaal bestuur ingesteld. Op 30 april 1812, precies negen jaar na de overeenkomst over de aankoop van Louisiana, werd de eerste van de 13 staten die uit het territorium werden gevormd – Louisiana – als 18e Amerikaanse staat tot de Unie toegelaten.