Nazywany często Braymerem w Teksasie i Brahmą we Flint Hills, Brahman wywodzi się od świętego bydła zebu pochodzącego z Indii. Niemniej jednak uważa się, że jest to pierwsza rasa bydła stworzona w Stanach Zjednoczonych. Jak to możliwe?
Na początek, poprzednicy Brahmana byli uważani za świętych w Indiach i dlatego nie mogli być sprzedawani. Jednak pochodne zebu rozproszone po innych krajach były czasem darowane Amerykanom. Dwa byki i cztery krowy mogły przybyć na nasze wybrzeże z Egiptu w 1835 roku, choć nie wiadomo tego na pewno. Kolejne pojawiły się w 1849 roku, przywiezione wraz z kilkoma kozami angorskimi do Karoliny Południowej przez dr Jamesa B. Davisa, doradcę rolniczego sułtana tureckiego.
Te najwcześniejsze importy miały bardzo niewielki wpływ na przyszłość rasy Brahman, a ich miejsce pobytu zostało zapomniane podczas zawieruchy wojny secesyjnej. Prawdziwy początek nastąpił w 1854 roku, gdy Wielka Brytania podarowała Richardowi Barrow z Luizjany dwa byki w nagrodę za jego usługi w nauczaniu indiańskich urzędników, jak uprawiać bawełnę i trzcinę cukrową. Krzyżówka zwierząt pochodzących od tych byków została nazwana „Barrow grade cattle” i najwyraźniej uznano ją za wystarczająco wartościową, by wysłać ją do Teksasu tuż przed wybuchem wojny secesyjnej.
Niewiarygodna odporność bydła Barrow grade na upał i insekty doprowadziła do importu dwóch kolejnych byków w 1885 roku. Ponadto cyrki doceniły egzotyczny wygląd bydła typu zebu i udało im się sprowadzić kolejne. Najlepsze z nich były kupowane przez ranczerów, zwłaszcza w południowo-wschodnim Teksasie, a niektóre rancza podejmowały się własnego importu.
W 1906 roku 18 sztuk bydła rasy Brahman oczekujących na kwarantannę zmarło na śmiertelną chorobę zwaną surra, wywołaną przez pierwotniaki infekujące krew. Obawiając się, że choroba ta rozprzestrzeni się na bydło amerykańskie, USDA zakazało dalszego importu bydła z Indii. Jednak hodowcy nie byli gotowi zrezygnować z odpornej na upały genetyki rasy Brahman. Zwrócili się do Brazylii i Kanady z prośbą o dalszy import. Szacuje się, że do 1926 roku do Stanów Zjednoczonych przybyło 266 byków i 22 samice z różnych krajów (w tym z Indii), tworząc unikalną mieszankę czterech indyjskich ras zebu:
- Gir.
- Nellore.
- Dolina Krishny.
- Guzerat, który miał największy wpływ na nową amerykańską rasę.
Brahman stał się ostoją południowego przemysłu bydła. Dzięki starannej selekcji, temperament i cechy wołowiny tej rasy zostały poprawione w stosunku do pierwotnego bydła typu zebu, zapewniając ranczerom z buchającego deszczem Południa opłacalną rasę wołową.
Użytki
Brahman jest rasą wołową, chociaż rasy czystej krwi są rzadko ubijane dla mięsa. Instead, the breed is used to create a number of customized crosses, especially in the South. Furthermore, the Brahman has been used to develop other breeds:
- Beefmaster.
- Braford.
- Brangus.
- Charbray.
- Santa Gertrudis.
- Simbrah.
Note that this list is far from exhaustive.
But the versatile Brahman has other uses. It is popular on the rodeo circuit in America, while other countries use it as a milk cow. Worldwide, the Brahman is probably the most common selection for draft purposes.
Temperament
The Brahman is somewhat shy, but extremely intelligent. Its excellent memory can make it a cattle owner’s best friend or worst nightmare. Which role it assumes generally depends on its prior experience with humans. Few breeds respond with as much docility and loyalty as the Brahman when treated kindly. Jeśli jednak traktuje się go szorstko lub rzadko, reaguje albo skrajną nerwowością, albo agresją.
Miłe traktowanie braminów jest zazwyczaj łagodne, ale początkujący powinni uważać na sporadyczne niestabilne zwierzęta. Również krowy z cielętami mogą być niebezpiecznie opiekuńcze.
Zdrowie
Brammany rodzą się z naturalną odpornością na wiele problemów, które nękają współczesne bydło, zwłaszcza na różne formy raka i choroby przenoszone przez owady. Jednak rasa ta jest narażona na kilka wad genetycznych i tak tajemniczych problemów jak „syndrom słabego cielęcia”, w którym nowo narodzone cielę rodzi się zbyt słabe, aby wstać i zazwyczaj umiera w ciągu trzech dni.
Właściciele bydła rasy Brahman powinni być również świadomi, że rasa ta ma tendencję do reakcji alergicznych na środki chemiczne. Większość środków owadobójczych nie nadaje się do stosowania u Brahmanów.
Jedną z ostatnich obaw związanych z rasą Brahman jest jej ogólna workowatość. Loose skin and flesh, particularly with bulls, can easily be stepped on or caught in trees and fences, resulting in some nasty injuries.
Pros
- Extreme hardiness.
- Heat tolerance.
- Resistance to intense sunlight.
- Parasite resistance.
- Active foraging nature.
- Ability to cope with poor and inconsistent grazing.
- Willingness to eat cactus, yucca, and other plants many European breeds won’t touch.
- Longevity.
- Calving ease.
- Mothering ability.
- Rich milk.
- Rapid growth until weaning.
- Beef free from excess fat.
- Outstanding hybrid vigor when crossed to any other breed.
Cons
- Difficult personality for inexperienced owners to handle.
- Tendency to jump fences.
- Late maturity.
- Difficulties rebreeding after each calving.
- Slow growth rate after weaning.
- Tough beef.
- Poor prices in sale barns outside of the South because of these negative characteristics.