W teorii koloru, odcień jest mieszaniną koloru z białym, co zwiększa jasność, podczas gdy cień jest mieszaniną z czarnym, co zwiększa ciemność. Oba procesy wpływają na względne nasycenie powstałej mieszanki kolorów. Tonację uzyskuje się albo przez zmieszanie koloru z szarością, albo zarówno przez barwienie, jak i cieniowanie. Mieszanie koloru z dowolnym kolorem neutralnym (w tym czarnym, szarym i białym) zmniejsza chromatyczność, czyli barwność, podczas gdy odcień (względna mieszanka czerwieni, zieleni, błękitu itd. w zależności od przestrzeni barw) pozostaje niezmieniony.
W sztukach graficznych, zwłaszcza w poligrafii i rysunku, „ton” ma inne znaczenie, odnosząc się do obszarów ciągłego koloru, wytwarzanych za pomocą różnych środków, w przeciwieństwie do liniowych znaków wykonanych przez wygrawerowaną lub narysowaną linię.
W języku potocznym, termin odcień może być uogólniony, aby ponadto objąć wszelkie odmiany danego koloru, czy technicznie są to odcienie, barwy, tony lub nieco inne odcienie. W międzyczasie, termin odcień może być uogólniony, aby odnieść się do każdej jaśniejszej lub ciemniejszej odmiany koloru (np. przyciemniane okna).
Przy mieszaniu kolorowego światła (addytywne modele kolorów), achromatyczna mieszanka spektralnie zrównoważonej czerwieni, zieleni i niebieskiego (RGB) jest zawsze biała, a nie szara lub czarna. Kiedy mieszamy barwniki, takie jak pigmenty w mieszankach farb, powstaje kolor, który jest zawsze ciemniejszy i niższy w chromie lub nasyceniu, niż kolory macierzyste. To przesuwa mieszany kolor w kierunku koloru neutralnego – szarego lub prawie czarnego. Światła są wykonane jaśniejsze lub ciemniejsze przez dostosowanie ich jasności, lub poziom energii, w malarstwie, jasność jest regulowana przez mieszaninę z białym, czarnym, lub uzupełnienia color.
.