Hofbezoek
Jonson was een man die van luxe hield. Omdat hij in armoede was opgegroeid, stelde hij lekker eten en comfort op prijs. Hij was een mollige man die in zijn talloze gedichten de fijnere dingen prees, en hij zocht erkenning aan het hof van koning James I. Hij schreef meer dan twintig maskers voor het hof, waaronder The Masque of Blackness, waarin koningin Anne zelf optrad. In 1616 werd Jonson benoemd tot Engelands allereerste Poet Laureate.
Belangrijke en zelfbelangrijke toneelschrijver
Jonson was zich bewust van zijn nalatenschap in een mate die ongekend was onder vroegmoderne toneelschrijvers. Hij was de eerste toneelschrijver die ervoor zorgde dat zijn eigen werken als een formele folio werden uitgegeven, waarbij hij zijn stukken als werken van literaire waarde behandelde en niet als frivole toneelstukken. De folio van 1616 verdeelde zijn werken in toneelstukken, poëzie, masques, en vermakelijkheden. De gravure op de titelpagina heeft veel moeite gedaan om Jonson te associëren met de Griekse geleerden van weleer.
En misschien was die associatie niet onterecht: Jonson was geestig, intelligent, belezen, en een even bekwaam dichter als toneelschrijver.
“On My First Sonne”, een treurlied geschreven na de dood van zijn zevenjarige zoon Benjamin, is werkelijk hartverscheurend. Jonson was een echte Renaissance man. Vanaf de jaren 1620 ontstond de “Stam van Ben”, een groep dichters die zich beïnvloed verklaarden door en opvolgers van Jonson, onder wie Robert Herrick en Richard Lovelace. Jonson kreeg een reeks beroertes, raakte uit de gratie bij het hof, en stierf op 6 augustus 1637.
Niet in de laatste plaats omdat hij voor de publicatie ervan zorgde, zijn Jonson’s werken blijvend.