Geneesmiddel kan nuttige behandeling zijn voor anesthesie-gerelateerd geheugenverlies

Experimentele receptorblokker blijkt veelbelovend bij behandeling van cognitieve stoornissen na anesthesie

Newswise – San Francisco, CA. (21 maart 2012) – Een geneesmiddel gericht tegen één specifieke receptor kan de eerste effectieve benadering bieden voor de behandeling van het veel voorkomende probleem van geheugenverlies na chirurgie en anesthesie, volgens een experimentele studie in het aprilnummer van Anesthesia & Analgesia, het officiële tijdschrift van de International Anesthesia Research Society (IARS).

De “proof-of-concept” studie toont aan dat alfa-5 GABA type A receptoren een essentiële rol spelen in de ontwikkeling van specifieke geheugenproblemen na anesthesie, “en dat deze receptoren kunnen worden gericht om het geheugen te herstellen, zelfs nadat het anestheticum is geëlimineerd.” De hoofdauteur was Agneiska A. Zurek, BSc, van de Universiteit van Toronto.

Anesthesie-gerelateerd geheugenverlies gekoppeld aan specifieke receptorenDe onderzoekers voerden een reeks experimenten uit bij muizen om de mechanismen van geheugenverlies na algehele anesthesie te beoordelen. De studie concentreerde zich op de alpha-5 GABA type A receptoren, die het belangrijkste doelwit zijn voor de meeste anesthetica.

Eerdere studies hadden ook gesuggereerd dat deze receptoren een rol spelen bij bepaalde vormen van anesthesie-gerelateerde geheugenstoornis. Bij de experimenten werden genetisch gemanipuleerde muizen gebruikt die geen alfa-5 GABA type A-receptoren hadden.

Blootstelling aan isofluraan, een veelgebruikt algemeen verdovingsmiddel, veroorzaakte bij normale muizen een aanzienlijke aantasting van het kortetermijngeheugen. Maar bij muizen zonder de alfa-5 GABA type A receptoren was de geheugenfunctie onaangetast.

De geheugenstoornissen waren specifiek voor het kortetermijngeheugen, maar hadden geen invloed op het “werkgeheugen”. Als de effecten vergelijkbaar zijn bij mensen, “voorspellen onze resultaten dat patiënten blootgesteld aan isofluraan een normale herinnering kunnen hebben aan onmiddellijke gebeurtenissen die toegankelijk zijn voor het werkgeheugen, maar tekorten kunnen vertonen in de herinnering aan gebeurtenissen met een langere vertraging,” schrijven de onderzoekers.

Kunnen Receptor-Blocking Drugs het geheugen herstellen na anesthesie? De studie evalueerde ook de effecten van een experimenteel geneesmiddel, L-655,708 genaamd, dat de alpha-5 GABA type A receptoren blokkeert. Onverwacht was dat behandeling met L-655.708 de anesthesie-gerelateerde geheugenstoornissen volledig ophefte. Dit was zo ondanks het feit dat de behandeling pas 24 uur na de blootstelling aan isofluraan werd gegeven – tegen die tijd was er weinig of geen concentratie van verdovingsmiddel in de hersenen overgebleven. Zelfs zonder behandeling was de aantasting van het kortetermijngeheugen 72 uur na de anesthesie verdwenen.

De experimenten werpen nieuwe vragen op over hoe anesthesie-gerelateerde geheugenstoornissen ontstaan. Anesthesisten weten dat algemene anesthetica blijvende geheugenproblemen kunnen veroorzaken – bijna de helft van de oudere patiënten die een hartoperatie ondergaan, hebben bijvoorbeeld nog cognitieve stoornissen tegen de tijd dat ze het ziekenhuis verlaten. Zurek en coauteurs voegen daaraan toe: “Zulke cognitieve stoornissen zijn geassocieerd met een slechte uitkomst op de lange termijn, maar er zijn nog geen specifieke behandelingen ontwikkeld,”

De nieuwe bevindingen suggereren sterk dat de alfa-5 GABA type A receptoren “noodzakelijk zijn voor de ontwikkeling” van anesthesie-gerelateerde geheugenstoornissen. Ze suggereren ook dat geneesmiddelen om die receptoren te blokkeren een “plausibele strategie zijn voor het omkeren van geheugenstoornissen na algehele anesthesie,” schrijven de onderzoekers.

Een aantal verwante geneesmiddelen zijn al in vooronderzoek voor de behandeling van de ziekte van Alzheimer, merken Zurek en coauteurs op. Ze benadrukken echter dat hun studie verschillende kwesties oproept die verder onderzoek vereisen, te beginnen met een beter begrip van de mechanismen die leiden tot anesthesie-gerelateerde geheugenstoornissen.

Lees het volledige artikel in Anesthesia & AnalgesiaOver de IARDe International Anesthesia Research Society is een niet-politieke, non-profit medische vereniging die in 1922 werd opgericht om wetenschappelijk onderzoek en onderwijs met betrekking tot anesthesie te bevorderen en te ondersteunen, en om de patiëntenzorg te verbeteren door middel van fundamenteel onderzoek. De IARS draagt jaarlijks bijna 1 miljoen dollar bij aan de financiering van anesthesie-onderzoek; biedt een forum voor anesthesiologieleiders om informatie en ideeën uit te wisselen; onderhoudt een wereldwijd ledenbestand van meer dan 15.000 artsen, arts-assistenten en anderen met een doctorsgraad, evenals gezondheidswerkers in de anesthesie gerelateerde praktijk; sponsort het SmartTots-initiatief in samenwerking met de FDA; en publiceert het maandelijkse tijdschrift Anesthesia & Analgesia in gedrukte vorm en online.

Over Anesthesie & AnalgesiaAnesthesia & Analgesia werd opgericht in 1922 en werd tweemaandelijks uitgegeven tot 1980, toen het een maandelijkse publicatie werd. A&A is het toonaangevende tijdschrift voor anesthesie clinici en onderzoekers en bevat meer dan 500 artikelen per jaar op alle gebieden die verband houden met anesthesie en analgesie, zoals cardiovasculaire anesthesiologie, patiëntveiligheid, anesthetische farmacologie, en pijn management. Het tijdschrift wordt namens de IARS gepubliceerd door Lippincott Williams & Wilkins (LWW), een divisie van Wolters Kluwer Health.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *