Jood, Hebreeuws Yĕhūdhī of Yehudi, een persoon wiens religie het Jodendom is. In de ruimere zin van het woord is een Jood een persoon die behoort tot de wereldwijde groep die door afstamming of bekering een voortzetting vormt van het oude Joodse volk, dat zelf afstamde van de Hebreeërs uit de Bijbel (Oude Testament). In de oudheid was een Yĕhūdhī oorspronkelijk een lid van Juda – d.w.z. van de stam van Juda (een van de 12 stammen die bezit namen van het Beloofde Land) of van het latere Koninkrijk Juda (in tegenstelling tot het rivaliserende Koninkrijk Israël in het noorden). Het Joodse volk als geheel, dat aanvankelijk Hebreeërs (ʿIvrim) werd genoemd, stond bekend als Israëlieten (Yisreʾelim) vanaf het moment dat zij het Heilige Land binnenkwamen tot het einde van de Babylonische Ballingschap (538 v. Chr.). Daarna werd de term Yĕhūdhī (Latijn: Judaeus; Frans: Juif; Duits: Jude; en Engels: Jew) gebruikt om alle aanhangers van het Judaïsme aan te duiden, omdat de overlevenden van de Ballingschap (voormalige inwoners van het Koninkrijk Juda) de enige Israëlieten waren die hun onderscheidende identiteit hadden behouden. (De 10 stammen van het noordelijke koninkrijk Israël waren na de Assyrische verovering van 721 v. Chr. verspreid en geleidelijk door andere volkeren geassimileerd). De term Jood is dus via het Latijnse Judaeus en het Griekse Ioudaios afgeleid van het Hebreeuwse Yĕhūdhī. Deze laatste term is een bijvoeglijk naamwoord dat alleen in de latere delen van de Hebreeuwse Bijbel voorkomt en dat een afstammeling betekent van Jehoeda (Juda), de vierde zoon van Jakob, wiens stam, samen met die van zijn halfbroer Benjamin, het Koninkrijk Juda vormde.
© chameleonseye/iStock.com
In the modern world, a definition of Jew that would be satisfactory to all is virtually impossible to construct, for it involves ethnic and religious issues that are both complex and controversial. In daily life, for example, those who consider themselves Jews are generally accepted as such by Jews and non-Jews alike, even though such persons may not observe religious practices. Hoewel alle Joden het erover eens zijn dat een kind dat uit een Joodse moeder wordt geboren, Joods is, gaat het Reform-Jodendom verder dan het Orthodoxe en Conservatieve Jodendom door te bevestigen dat een kind Joods is als een van de ouders Jood is.
Puur religieus gezien worden niet-Joodse bekeerlingen tot het Jodendom in de meest volledige zin van het woord als Jood geaccepteerd. Onder de Israëlische Wet van Terugkeer (1950), zoals gewijzigd in 1970, hebben alle niet-Israëlische Joden en niet-Joodse bekeerlingen tot het Jodendom het recht om zich in Israël te vestigen en het volledige Israëlische staatsburgerschap te ontvangen. Bekeerlingen die in Israël willen trouwen, moeten echter aantonen dat zij zijn bekeerd onder toezicht van een orthodoxe rabbi die is erkend door het opperrabbinaat van het land, dat bevoegd is om kwesties van persoonlijke status met betrekking tot huwelijk en echtscheiding te regelen. Het Hooggerechtshof van Israël heeft zich bemoeid met rabbijnse interpretaties van de persoonlijke status.
Burgers van de staat Israël worden Israëli’s genoemd, een term die geen etnologische of religieuze connotatie heeft.