Lymfoom

Overzicht

Lymfoom is een groep bloedceltumoren die beginnen in cellen van het immuunsysteem van het lichaam. In de Verenigde Staten worden elk jaar ongeveer 79.990* nieuwe gevallen van lymfoom gediagnosticeerd. Bij lymfeklierkanker worden kankercellen aangetroffen in het lymfestelsel, dat bestaat uit het beenmerg, de lymfeklieren, de milt, de maag, de darmen en de huid. Omdat lymfeweefsels op veel plaatsen in het lichaam aanwezig zijn, kan lymfeklierkanker bijna overal beginnen.

Normale lymfeklieren zijn kleine, boonachtige structuren die cellen met gifstoffen en afvalstoffen opvangen. Ze dienen ook als reservoir van cellen die antilichamen tegen micro-organismen leveren. Buisvormige vaten met melkkleurige vloeistof, lymfe genaamd, verbinden de lymfeklieren met elkaar. Lymfe laat witte bloedcellen (lymfocyten) circuleren. Wanneer witte bloedcellen zich abnormaal vermenigvuldigen, ontstaan er massa’s en worden de lymfeklieren vergroot. Sommige lymfomen kunnen het beenmerg aantasten en de aanmaak van bloedcellen verstoren. Het resultaat is bloedarmoede, oftewel een laag aantal rode bloedcellen.

*American Cancer Society, Cancer Facts & Cijfers 2014

Classificatie van lymfomen

Lymfomen worden ingedeeld in laag, gemiddeld en hoog, afhankelijk van het soort lymfekliercellen dat aanwezig is en hoe ze lymfeklieren en chromosomen aantasten. Sommige lymfomen groeien sneller en vereisen een specifieke behandeling. Het classificeren is ingewikkeld omdat er veel soorten lymfocyten bij betrokken kunnen zijn.

Laaggradig lymfoom

Deze groeien zo langzaam dat patiënten vele jaren meestal zonder symptomen kunnen leven, hoewel sommigen pijn kunnen hebben van een vergrote lymfeklier. Na vijf tot 10 jaar beginnen laaggradige aandoeningen snel te evolueren naar agressief of hooggradig en geven ze ernstiger symptomen.

Intermediair graads lymfoom

Dit type evolueert vrij snel zonder behandeling. Met behandeling kan in 50 tot 75 procent van de gevallen remissie worden bewerkstelligd. De initiële behandeling is zo succesvol geweest dat mensen die drie jaar na de diagnose in remissie blijven, vaak als genezen worden beschouwd. Ziekten in stadium I worden behandeld met radiotherapie.

High-Grade Lymphoma

Zonder behandeling kunnen deze snel achteruitgaan, ongeacht het stadium. Ze worden agressief behandeld. Met behandeling, gaat tussen 50 en 75 procent van de patiënten in remissie. Degenen die een jaar in remissie blijven, kunnen zich verheugen op een leven vrij van recidieven. De behandeling bestaat uit intensieve combinatiechemotherapie, die soms wordt aangevuld met bestralingstherapie. De gebruikte geneesmiddelen worden bepaald door een aantal factoren, waarvan weefselonderzoek de belangrijkste is.

Typen lymfomen

Op basis van het ziekteverloop en het soort lymfocyten dat is aangetast, worden lymfomen in twee typen onderverdeeld: De ziekte van Hodgkin en non-Hodgkin lymfoom.

De ziekte van Hodgkin

Bijna 75 procent van de gediagnosticeerden met de ziekte van Hodgkin herstelt volledig. Ongeveer 90 procent van alle mensen bij wie de ziekte in een vroeg stadium is vastgesteld en meer dan 50 procent van degenen met een verder gevorderd stadium leven nu langer dan 10 jaar zonder tekenen dat de ziekte terugkomt. Het stadium van de ziekte bij de diagnose is van cruciaal belang voor de planning van de behandelingen. Soms kan het geven van agressieve chemotherapie aan de patiënt en vervolgens het inbrengen van jonge cellen uit het beenmerg (beenmergtransplantatie) de kans vergroten dat de patiënt langer leeft. Een beenmergtransplantatie moet worden overwogen bij iedere patiënt bij wie de ziekte terugkomt na chemotherapie.

Non-Hodgkin Lymfoom

In de afgelopen 10 jaar is deze ziekte gemakkelijker te behandelen geworden naarmate meer procedures effectief bleken te zijn. In het algemeen leven 50 tot 60 procent van de patiënten met non-Hodgkin lymfoom nu vijf jaar of langer zonder terugkeer van de ziekte. Hoewel een aantal factoren de beste behandeling voor deze aandoeningen bepaalt, is de belangrijkste weefselclassificatie, gevolgd door de bepaling van het stadium van de ziekte.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *