Czas czytania: 8 min
Najkrwawsza i najbrutalniejsza bitwa na amerykańskiej ziemi, amerykańska wojna domowa, toczyła się między Północą (stany Unii) a Południem (stany Konfederacji). Wywołana przez wybór Abrahama Lincolna, rozpoczęła się 12 kwietnia 1861 roku, kiedy siły Konfederacji zaatakowały instalacje wojskowe Unii w Forcie Sumter w Karolinie Południowej, a zakończyła 9 kwietnia 1865 roku, kiedy generał Robert E. Lee poddał się generałowi Ulyssesowi S. Grantowi w sądzie Appomattox w Wirginii. Północ zatriumfowała, a 13. poprawka do Konstytucji USA – „Ani niewolnictwo, ani niedobrowolne poddaństwo, z wyjątkiem kary za przestępstwo, za które strona została należycie skazana, nie może istnieć w Stanach Zjednoczonych ani w żadnym miejscu podlegającym ich jurysdykcji” – została ratyfikowana 6 grudnia 1865 roku.
Ponad 150 lat później, ten najbardziej niszczycielski z konfliktów nadal odgrywa kluczową rolę w militarnej, społecznej, politycznej i ludzkiej historii Ameryki (chociaż sposób, w jaki jest systematycznie nauczany w szkołach, różni się ogromnie w zależności od stanu). Ale poza salą lekcyjną nic nie może się równać z chodzeniem śladami bohaterów i oglądaniem z pierwszej ręki scen walki i poświęcenia, w których szacuje się, że 625 000 ludzi straciło życie. Oto nasze zestawienie 10 najbardziej wartych odwiedzenia miejsc związanych z amerykańską wojną secesyjną, z których wszystkie zostały zachowane dla przyszłych pokoleń. Nie tylko ożywiają one najwcześniejsze rozdziały historii USA, ale także zabiorą cię z powrotem do czasów niebieskich kontra szarych.
- Palmito Ranch Battlefield National Historic Landmark
- Fort Sumter National Monument
- Fredericksburg Battlefield
- Manassas National Battlefield Park
- Antietam National Battlefield
- Appomattox Court House National Historical Park
- Shiloh National Military Park
- Andersonville National Historic Site
- Vicksburg National Military Park
- Gettysburg National Military Park
Palmito Ranch Battlefield National Historic Landmark
Gdzie: Cameron County, Texas.
Wtedy: 12 maja 1865 roku siły Unii i Konfederacji starły się w bitwie, która powszechnie uważana jest za ostatnią bitwę amerykańskiej wojny secesyjnej. Choć wojna oficjalnie zakończyła się wraz z kapitulacją Roberta E. Lee w Appomattox Court House ponad miesiąc wcześniej, doszło do jeszcze jednej bitwy w Palmito Ranch na granicy Teksasu i Meksyku, niedaleko Brownsville. Choć ofiary były wyjątkowo niskie (wojska Unii liczyły dwóch zabitych i 28 rannych; wojska Konfederacji poniosły niewielkie straty i odniosły ostateczne zwycięstwo), czterogodzinny konflikt postrzegany był jako przegrana sprawa, opisana przez amerykańskiego historyka Bruce’a Cattona jako „ostateczny, samotny, nic nie znaczący mały odprysk.”
Teraz: Mit ma to, że obie armie nie wiedziały, że wojna już się skończyła, ale historycy uważają, że jest to wątpliwe. Dziś miejsce Palmito Ranch wygląda tak samo jak w 1865 roku – jest to odległy odcinek bagnistej prerii. Nie ma tu zbyt wielu informacji o miejscu bitwy, poza markerem, oznakowaniem przy autostradzie Boca Chica (Texas State Highway 4) i platformą widokową, która pozwala dobrze przyjrzeć się polu bitwy. Większość odwiedzających łączy wizytę tutaj z historycznymi miejscami w pobliskim Brownsville – głównym węzłem w międzynarodowym handlu płynącym z Rio Grande.
Fort Sumter National Monument
Gdzie: Charleston, Karolina Południowa.
Wtedy: Konfederacki atak artyleryjski na maleńki, ceglany fort utrzymywany przez Unię na równie maleńkiej wyspie w ujściu portu Charleston jest najbardziej znany jako miejsce pierwszych wystrzałów amerykańskiej wojny secesyjnej. Pierwszy ostrzał miał miejsce o 4:30 rano 12 kwietnia 1861 roku, co doprowadziło do tego, że siły Unii (liczące zaledwie 85 ludzi i 60 armat) zakończyły 34-godzinną wymianę wojsk, która była wezwaniem do walki dla obu stron. Podczas gdy liczba ofiar śmiertelnych była cudownie minimalna (tylko dwóch żołnierzy i jeden muł), fort stał się twierdzą Południa przez większość czteroletniej wojny (wielu historyków określa tę bitwę jako „pierwszą salwę” najkrwawszej wojny w historii Ameryki).
Teraz: Dostęp tylko łodzią z lśniących dróg wodnych Atlantyku, codzienne promy prowadzą wycieczki po Fort Sumter przez cały rok, wychodząc z dwóch miejsc wyjściowych na Liberty Square w Charleston i Patriots Point w Mount Pleasant. Trwające około dwóch godzin i 15 minut wycieczki obejmują stanie na terenie, na którym rozpoczęła się najbardziej śmiercionośna wojna w Ameryce, zwiedzanie dobrze zachowanych ruin fortu i artefaktów artyleryjskich, obejrzenie dział z czasów wojny secesyjnej, spędzenie czasu w muzeum i przejrzenie sklepu z pamiątkami, w którym można kupić książki historyczne i inne akcesoria.
Fredericksburg Battlefield
Gdzie: Fredericksburg, Wirginia.
Ten czas: Gdy Abraham Lincoln dowiedział się o porażce Unii pod Fredericksburgiem, oświadczył: „Jeśli istnieje miejsce gorsze od piekła, to ja w nim jestem”. Toczona przez kilka dni w grudniu 1862 roku na Slaughter Pen Farm i Marye’s Heights bitwa była miażdżącą porażką Unii, ale jednym z najbardziej decydujących zwycięstw Roberta E. Lee. W bitwie wzięło udział prawie 200 000 żołnierzy (największa koncentracja wojsk w jakiejkolwiek bitwie amerykańskiej wojny secesyjnej). W jej wyniku generał dywizji Ambrose Burnside został zwolniony z dowództwa, a Abraham Lincoln skrytykowany za brak szybkiego zakończenia wojny. W marcu 2006 roku Civil War Trust rozpoczął kampanię zbierania funduszy w wysokości 12 milionów dolarów na zakup 208-akrowej farmy Slaughter Pen Farm na południowym krańcu Fredericksburg Battlefield.
Teraz: Opisywany jako „serce i dusza Fredericksburga”, uświęcony teren na Slaughter Pen Farm, gdzie żołnierze Unii posuwali się naprzód z niewielką lub żadną osłoną przeciwko silnie ustawionym Konfederatom na wysokim terenie (Prospect Hill), ma 1,75-milowy szlak spacerowy ze znakami interpretacyjnymi. Dalsze historyczne miejsca są odkryte w 8,400-akrowym Fredericksburg Spotsylvania National Military Park, włączając Chatham Manor, Salem Church i Ellwood Farm (gdzie amputowana lewa ręka Stonewall’a Jackson’a jest pochowana w swoim własnym oznaczonym grobie).
Manassas National Battlefield Park
Gdzie: Manassas, Wirginia.
Co: Nie jedno, ale dwa starcia armii na równinach Manassas, Pierwsza i Druga Bitwa pod Bull Run (odpowiednio 21 lipca 1861 r. oraz 28 i 30 sierpnia 1862 r.) pokazały, jak krwawa może być amerykańska wojna secesyjna. Konfederaci odnieśli w nich zdecydowane zwycięstwo, doprowadzając do szczytu swojej potęgi militarnej i przekreślając wszelkie nadzieje wycofującej się Północy. To niegdyś spokojne 5,000-akrowe miejsce rzezi na wsi w Wirginii było również miejscem, gdzie generał Thomas J. Jackson zdobył swój przydomek „Stonewall” (rzekomo nadany mu przez Barnarda Elliotta Bee Juniora za jego odwagę i nieustępliwość podczas prowadzenia wojsk do bitwy).
Teraz: Henry Hill Visitor Centre jest doskonałym punktem wyjścia dla pieszych wycieczek po mniejszym polu Pierwszej Bitwy o Bull Run, oraz wycieczek samochodowych po znacznie większym terenie Drugiej Bitwy o Bull Run. Aby dowiedzieć się więcej o obu bitwach, warto obejrzeć film wprowadzający, Manassas: End of Innocence, zanim sprawdzisz szczegółowe eksponaty w muzeum (mundury, broń, artefakty, światłowodowa mapa bitwy), trafisz na jednomilowy szlak Henry Hill Loop Trail i odwiedzisz monumentalny posąg z brązu Thomasa J. Jacksona dosiadającego konia „Little Sorrell”.
Antietam National Battlefield
Gdzie: Sharpsburg, Maryland.
Ten czas: Po patowej sytuacji, w której zginęło, zostało rannych lub zostało uznanych za zaginionych w akcji około 23 000 żołnierzy, bitwa pod Antietam 17 września 1862 roku była najbardziej śmiertelnym dniem amerykańskiej wojny secesyjnej. I choć bitwa nie zakończyła się zwycięstwem żadnej ze stron, w następnych dniach spokojna wioska Sharpsburg zamieniła się w mrożące krew w żyłach cmentarzysko, rozciągające się na wiele mil we wszystkich kierunkach (z powodu katastrofalnego charakteru bitwy nie udało się ustalić dokładnej liczby ofiar). Po tej tragedii Lincoln stworzył swój wstępny projekt Proklamacji Emancypacji, przesuwając punkt ciężkości wojny z walki o zjednoczenie na walkę o koniec niewolnictwa.
Teraz: Nie brakuje zabytków do zwiedzania na 8,5-milowej trasie z własnym przewodnikiem po polu bitwy; najciekawsze z nich to most Burnside’a, pole kukurydzy i kościół Dunker – skromny dom modlitwy, który jest jednym z najsłynniejszych kościołów w amerykańskiej historii wojskowości. Inne atrakcje to obejrzenie filmu wprowadzającego z Jamesem Earlem Jonesem w centrum dla zwiedzających, zatrzymanie się w muzeum szpitala polowego Pry House i spacer po przypominającej kościół, cichej Bloody Lane – zapadniętej glinianej drodze, na której toczyły się najbardziej zacięte walki.
Appomattox Court House National Historical Park
Gdzie: Appomattox, Wirginia.
Wtedy: Żadna wycieczka po polach bitew nie jest kompletna bez zatrzymania się w miejscu, w którym zakończyła się amerykańska wojna secesyjna. 9 kwietnia 1865 r. konfederacki generał Robert E. Lee oficjalnie poddał się generałowi Unii Ulyssesowi S. Grantowi w salonie McLean House w Appomattox Court House. Miejsce to, ustanowione jako pomnik narodowy w 1940 r. i narodowy park historyczny w 1954 r., obejmuje ponad dwa tuziny odrestaurowanych budynków, rekonstrukcję domu McLeana, polną drogę, na której armia Lee ostatecznie złożyła swoje flagi, cmentarz konfederacki i całą wioskę Appomattox Court House – dawną siedzibę hrabstwa Appomattox.
Teraz: Rekonstrukcja McLean House, pieczołowicie zbudowana przez National Park Service i otwarta dla publiczności w 1949 roku, jest oczywistą atrakcją – zwłaszcza salon, w którym spotkali się Lee i Grant. Znajduje się tu również doskonałe centrum dla zwiedzających, w którym można zobaczyć ołówek użyty przez Lee do podpisania kapitulacji Konfederacji, zwiedzić tawernę Clover Hill, w której żołnierze Unii drukowali 30 000 przepustek warunkowych dla żołnierzy Konfederacji, a także obejrzeć fascynujący pokaz filmu Appomattox, With Malice Toward None (premiera w kwietniu 2015 r.).
Shiloh National Military Park
Gdzie: Shiloh, Tennessee.
Tenczas: Znana również jako Bitwa o Pittsburg Landing, Bitwa o Shiloh była największą bitwą w Kampanii Doliny Missisipi amerykańskiej wojny domowej, w wyniku której 109 784 żołnierzy zostało rzuconych do walki 6 i 7 kwietnia 1862 roku. Mimo zwycięstwa Unii, liczba ofiar (ponad 23 000 zabitych, rannych lub zaginionych) była szokująca dla obu stron. Obecnie na zalesionym polu bitwy na północ od granicy z Missisipi znajduje się kilka kluczowych punktów orientacyjnych, w tym kościół Shiloh, lądowisko Pittsburg na zachodnim brzegu rzeki Tennessee oraz Sunken Road – prosta droga rolnicza, która stała się legendarnym miejscem najbardziej zaciętych walk.
Teraz: Shiloh National Military Park jest domem dla samego pola bitwy Shiloh, jak również dla Narodowego Cmentarza Stanów Zjednoczonych dla około 4000 żołnierzy i członków ich rodzin. Większość turystów wybiera się na 12-milową wycieczkę, podczas której zatrzymuje się w 20 miejscach, takich jak Brzoskwiniowy Sad, Gniazdo Szerszeni, miejsce śmierci Alberta Sidneya Johnstona i osławiony Krwawy Staw. Można także wybrać się na pieszą wycieczkę do Corinth w Mississippi, aby zobaczyć ocalałe fortyfikacje, domy generałów wojny secesyjnej i fragmenty pola bitwy w Corinth.
Andersonville National Historic Site
Gdzie: Andersonville, Georgia
Ten czas: Biorąc pod uwagę, że śmierć nie ograniczała się do pól bitewnych, więzienie wojskowe położone głęboko za liniami Konfederatów w Andersonville jest jedynym miejscem w Systemie Parków Narodowych, które służy jako pomnik dla wszystkich amerykańskich jeńców wojennych. Oficjalnie znane jako Camp Sumter (nazwane tak od hrabstwa w południowej Georgii, które zajmowało), było zaprojektowane dla maksymalnie 10 000 więźniów (w najbardziej zatłoczonym miejscu przetrzymywano ponad 32 000 ludzi, wszystkich w przerażających warunkach). Spośród 45 000 żołnierzy Unii uwięzionych podczas 14 miesięcy istnienia więzienia, prawie 13 000 zmarło (później zostali pochowani na cmentarzu utworzonym tuż za murami więzienia).
Teraz: Nic nie jest bardziej przerażające niż Narodowy Cmentarz Andersonville obok wejścia do parku na rząd po rzędzie białych nagrobków. Znajdują się tu również dwa zrekonstruowane mury, które wyznaczają 26-hektarowy obwód samego więzienia, oraz tysiące grobów, które ilustrują ciągły koszt wolności (cmentarz jest nadal w użyciu; każdego roku chowanych jest tu około 150 żołnierzy). W miejscu tym znajduje się również Narodowe Muzeum Jeńców Wojennych, które zostało otwarte w 1998 r., aby uhonorować wszystkich amerykańskich jeńców wojennych we wszystkich wojnach (pełni ono również funkcję centrum dla zwiedzających).
Vicksburg National Military Park
Gdzie: Vicksburg, Mississippi.
Ten czas: Krwawa scena 47-dniowego oblężenia, trwającego od 18 maja do 4 lipca 1863 r., którego wynik w mieście portowym Vicksburg podzielił Konfederację na dwie części, dając Unii kontrolę nad rzeką Missisipi. W ciągu tych letnich miesięcy, Ulysses S. Grant przeprowadził jedną z najbardziej efektywnych kampanii w annałach historii wojskowości, zdobywając to, co zyskało przydomek „Gibraltar Południa”. Dziś w Narodowym Parku Wojskowym Vicksburg znajduje się 1325 historycznych pomników i znaczników, w tym 116-akrowy Narodowy Cmentarz Vicksburg – miejsce ostatniego spoczynku 17 000 żołnierzy (miejsce to zostało ustanowione na mocy ustawy Kongresu w 1866 roku).
Teraz: Dziś na polu bitwy w Vicksburgu znajduje się 20 mil zrekonstruowanych okopów i wałów ziemnych, 16-milowa droga, która biegnie równolegle do linii Unii i Konfederacji, 144 ustawione armaty, dom w stylu antebellum, fascynujące muzeum i odrestaurowany unijny okręt wojenny-USS Cairo, który zatonął w 1862 r. (został podniesiony w 1964 r. i jest jednym z zaledwie czterech ocalałych żelaznych okrętów z czasów wojny secesyjnej). Park wojskowy można zwiedzać pieszo, ale biorąc pod uwagę, że jest to 20-milowa pętla, najlepiej wybrać się na wycieczkę własnym samochodem (szczegółowe mapy są dostępne przy wejściu do parku).
Gettysburg National Military Park
Gdzie: Gettysburg, Pennsylvania.
Wtedy: Historia USA zawisła na włosku w ciągu pierwszych trzech dni lipca 1863 roku, kiedy to na terenach Pensylwanii rozegrała się bitwa pod Gettysburgiem. Poległo w niej 51 000 żołnierzy. Była to nie tylko największa bitwa amerykańskiej wojny secesyjnej, ale także walka, która doprowadziła do największego rozlewu krwi w najkrótszym czasie. Cztery miesiące później, 19 listopada 1894 roku, Abraham Lincoln wygłosił Gettysburg Address („Four score and seven years ago….”) podczas ceremonii poświęcenia miejsca na Narodowy Cmentarz Żołnierzy, łącząc ofiary amerykańskiej wojny secesyjnej z pragnieniem „nowych narodzin wolności”, które przyniosłyby równość wszystkim.
Teraz: Podczas gdy jazda samochodem wzdłuż rozległych pól bitewnych jest opcją, spacer śladami żołnierzy w kultowych miejscach, takich jak Little Round Top, Devil’s Den, Cemetery Ridge, Culp’s Hill i Pickett’s Charge jest obowiązkowym punktem na bucket-list. Dalsze historie bitew ożywają w Muzeum Narodowego Parku Wojskowego Gettysburga & Visitor Center – najnowocześniejszym obiekcie, w którym znajdziesz galerie, interaktywne eksponaty i prezentacje multimedialne dotyczące konfliktu (jest tu także kino, w którym wyświetlany jest film A New Birth of Freedom – krótki film z Morganem Freemanem w roli narratora).