Het is nooit “zomaar een verstuikte enkel”!

Hoevelen van jullie hebben deze uitspraak al eens gehoord? Ik kan me ontelbare keren in de sport herinneren dat een speler na een verstuiking neerging en dat coaches, ouders en staf het afdeed als een kleine blessure, en dat van de speler verwacht werd dat hij of doorging met spelen of zo snel mogelijk weer aan de slag ging. Dit is zeker niet de mentaliteit bij andere blessures, zoals hamstrings, kniebanden of schouderblessures.

Dus waarom bagatelliseren we deze blessures? Is het omdat ze niet belangrijk zijn? Of omdat deze banden snel genezen?

Het antwoord is helaas nee.

Ik heb het gevoel dat bij enkelverstuikingen genoeg ex-sporters op tv hebben gezegd: “het is maar een enkelverstuiking”, zodat het nu gewoon de norm is geworden.

Dus, wat gebeurt er eigenlijk als we een enkel verzwikken?

Wel, als we kijken naar de anatomie van de voet en de enkel, dan is die ingewikkeld. Veel kleine botjes, bij elkaar gehouden door veel ligamenten, die worden bewogen door veel pezen. Wanneer het hielbeen (calcaneus) naar buiten wordt gerold, zijn er ligamenten die de voet op het uiteinde van het scheenbeen houden. Als de kracht te groot wordt, beginnen de gewrichtsbanden uit te rekken en te vervormen, tot er een scheur ontstaat. Eenmaal gescheurd, stuurt het lichaam bloed en middelen naar de enkel om de beschadigde gewrichtsband af te breken en het heropbouwproces te beginnen. De hersenen maken de zenuwuiteinden gevoeliger, zodat je er niet op blijft lopen en de enkel verder blesseert, als een beschermingsmechanisme. De spieren die normaal gesproken de enkel en de voet bewegen, gaan over in een versterkend patroon waarbij ze alle beweging proberen tegen te houden.

Dus we hebben een gezwollen, pijnlijke, door spieren geïmmobiliseerde enkel die nu NIET de ondersteunende gewrichtsband heeft die ervoor zorgt dat hij niet opnieuw gaat rollen.

Klinkt het nu zo’n goed idee om weer te gaan spelen?

Zo, als de zwelling eenmaal weg is, zijn we weer ok, toch?

Opnieuw, zeker niet.

Onderzoek heeft uitgewezen dat als je eenmaal je enkel voor de eerste keer omstoot, de kans dat je hem in de toekomst weer omstoot enorm toeneemt. En zelfs nog meer na de derde keer.

Dus, hoe vaker je je enkel stoot, hoe groter de kans dat je hem weer stoot.

Ik weet zeker dat veel mensen die dit lezen nu denken: “Maar ik stoot mijn enkel de hele tijd, en dat gaat prima”.

En misschien heb je gelijk. Maar je kunt je voorstellen hoe het ligament steeds meer uitgerekt en getekend raakt door de herhaalde blessures en de kracht die het uitoefent op het enkelgewricht en het kraakbeen zelf. Dit is een recept voor vroegtijdige degeneratie van het gewricht.

Dus, als we niet meer gaan spelen, wat is dan de juiste manier om een enkel te revalideren?

Praat met je fysio. They will be able to guide you through the process which will always involve:

· Reducing the swelling

· Relieving the pain

· Improving the muscle control so you can walk, run and jump without re-rolling

· Exercises to build on your ankle strength so you prevent the likelihood of re-rolling again

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *