In zijn openingsweekend van vier dagen heeft de film 24,1 miljoen dollar opgebracht, goed voor de derde plaats in het weekend, na Gran Torino op #2 en Paul Blart: Mall Cop op #1. In het tweede weekend bracht de film naar schatting $10,1 miljoen op, goed voor de zesde plaats in de binnenlandse box office. De film bracht 51.545.952 dollar op in de Verenigde Staten en Canada, en 49.188.766 dollar in andere markten voor een wereldwijd totaal van 100.734.718 dollar.
Kritische reactiesEdit
Review aggregator website Rotten Tomatoes meldt dat 61% van 109 critici de film een positieve beoordeling gaven, met de consensus die luidde: “Deze bloederige, zinnenprikkelende slasherfilm is een pretentieloze, effectieve mix van old-school horrorstijl en moderne 3D-technologie.” Op Metacritic, dat een gewogen gemiddelde score van 100 toekent aan recensies van mainstream critici, kreeg de film een gemiddelde score van 51 op basis van 11 recensies.
Joe Leydon van Variety zei, “regisseur en co-editor Lussier (een frequente Wes Craven medewerker) speelt de 3-D gimmick voor alles wat het waard is: Alles, van boomtakken en geweerlopen tot bloederige pikhouwelen en bloederiger lichaamsdelen, lijkt van het scherm af te springen. Hij maakt ook effectief gebruik van de illusie van scherptediepte, door het publiek lange beelden te geven van verschillende borstholtes waaruit harten ruw zijn gerukt. Op zijn minst is het totale technische pakket een stuk indrukwekkender dan dat van de 3-D-gelakte Friday the 13th Part III (1982)”. Hij voegde eraan toe dat ondanks de “state-of-the-art 3-D camera trucjes, die regisseur Patrick Lussier schaamteloos uitbuit om het publiek met goedkope sensatie en full-bore gore te vergasten, My Bloody Valentine in de kern een ongegeneerd retro werk is, genietend van de cliches en conventies van de slasher horror films die in het begin van de jaren tachtig in opmars waren”.
Mark Olsen van de Los Angeles Times zei, dat de geïmplementeerde 3-D technologie “opzienbarende effecten mogelijk maakt, maar na een tijdje is de kleine sensatie van de truc verdwenen. De vooruitgang in digitale technologie heeft de filmmakers in staat gesteld om de fysieke hoofdpijn, die misschien wel het grootste kenmerk is van de cyclische pogingen om 3-D films te maken, grotendeels te vermijden”. Hij voegde eraan toe dat “de houterige vertolkingen van vergeetachtige, generieke acteurs – opnieuw, net als in het origineel – niet helpen om de film minder saai te maken”, en concludeerde dat My Bloody Valentine 3D “net goed genoeg is om niet vervelend te zijn”.
Jeannette Catsoulis van The New York Times zei: “het krakkemikkige scenario (van Todd Farmer en Zane Smith) is genadeloos in strijd met het fijne gevoel voor tempo van de regisseur. Vanaf het moment dat je een vliegende onderkaak ontwijkt en gebiologeerd naar een afgehakte hand kijkt die op een paar centimeter afstand van je neus zweeft, ben je ervan overtuigd dat de extra dimensie de moeite waard was om uit te zoeken. Een vreemde synergie van oud en nieuw, My Bloody Valentine 3D mengt cutting-edge technologie en old-school protheses om iets te produceren dat zowel vertrouwd als buitenaards is: gore waar je in kunt geloven”.
Clark Collis van Entertainment Weekly beoordeelde de film als een C+ en zei dat het “op spectaculaire wijze begint. Maar wat er echt uitspringt in My Bloody Valentine 3-D is het gebrek aan verbeelding”. Frank Scheck van The Hollywood Reporter vond: “Hoewel het concept om 3-D aan het horrorgenre toe te voegen nauwelijks nieuw is … is de film van Patrick Lussier het meest geslaagde voorbeeld. De 3-D effecten komen snel en heftig, weergegeven met een technische vaardigheid en humor die deze anders strikt formule slasher film welke entertainment waarde het bezit geeft.” Hij voegde eraan toe: “De drie hoofdrolspelers slagen er daadwerkelijk in om hun rollen met enige diepte te investeren, maar de echte acteerprestaties komen met dank aan de veteraan karakteracteurs Kevin Tighe en Atkins, wiens aanwezigheid een geruststellende brug slaat naar horrorfilms uit het verleden.”
Home mediaEdit
My Bloody Valentine 3D werd uitgebracht op DVD en Blu-ray op 19 mei 2009 en heeft meer dan $19,- geoogst.
Beide thuisversies hebben zowel een standaard 2D-versie als de 3D-versie op dezelfde disc met naadloze vertakking.
Op 5 oktober 2010 bracht Lionsgate Home Entertainment My Bloody Valentine 3D uit op Blu-ray 3D, waarvoor een 3D-geschikte HDTV, 3D Blu-ray-speler en 3D-bril nodig zijn. De disc bevat ook een 2D-versie van de film en alle bonusmaterialen van de 2D Blu-ray versie die na de première van de film in de bioscoop is uitgebracht.