Kredietrapporten en onderzoeksrapporten voor consumenten: Een overzicht
Onderzoeksrapporten krijgen veel minder bekendheid dan consumentenkredietrapporten, waarschijnlijk omdat de kans veel groter is dat uw kredietrapport wordt opgevraagd dan dat er een volledig onderzoeksrapport over u wordt opgesteld. Er zijn enkele belangrijke overeenkomsten tussen deze twee soorten rapporten; beide zijn een evaluatie van uw individuele risicoprofiel, werkgevers of financiële instellingen voeren ze uit, en ze worden gereguleerd door de Fair Credit Reporting Act of FCRA. Er zijn echter ook belangrijke verschillen.
Onderzoeksrapporten
Denk aan een zeer gedetailleerd antecedentenonderzoek met een onderzoeksrapport voor consumenten. Deze rapporten worden persoonlijk: ze kunnen interviews met collega’s of buren bevatten over uw karakter en uw reputatie, uw levensstijl en eerlijkheid worden in twijfel getrokken, en uw relaties met vrienden, familie en de gemeenschap worden onder de loep genomen, naast andere factoren.
Key Takeaways
- Kredietverstrekkers trekken doorgaans kredietrapporten op wanneer u geld probeert te lenen.
- Investigatieve consumentenrapporten, waarvoor toestemming van de betrokkene nodig is, zijn vaak gedetailleerder dan kredietrapporten.
- Investigatieve consumentenrapporten zijn meestal niet bedoeld om de kredietwaardigheid te beoordelen, maar zijn meer bedoeld om iemands karakter te beoordelen voor het verkrijgen van een vergunning, een huurcontract of een baan.
Investigatieve consumentenrapporten worden niet echt gebruikt om uw kredietwaardigheid te beoordelen. In feite kan informatie uit uw kredietrapport niet worden gebruikt in een onderzoeksrapport. De FCRA onderscheidt rapporten over uw persoonlijkheid van kredietrapporten, en een kredietverstrekker mag geen onderzoeksrapport opstellen als onderdeel van het kredietverstrekkingsproces.
Telkens wanneer er een onderzoeksrapport over u wordt opgesteld, wordt u via de post om toestemming gevraagd. Volgens de federale wet mag geen onderzoek worden uitgevoerd zonder uw toestemming. Maar als u niet akkoord gaat met het onderzoek, betekent dat waarschijnlijk een automatische afwijzing van uw aanvraag, zoals voor een huurcontract, een vergunning of een baan.
Consumentenkredietrapport
Kredietrapporten over u worden bijna automatisch samengesteld door kredietverstrekkers en kredietrapportagebureaus. Bestanden met informatie over uw schuldniveaus, aflossingsgeschiedenis, en veronderstelde kredietwaardigheid zijn ondergebracht bij kredietbureaus, met name bij de drie grootste: Experian, Equifax, en TransUnion.
Uw kredietscore fungeert als een gekwantificeerde samenvatting van delen van uw kredietrapport, waardoor het belangrijk is dat de informatie in deze bestanden accuraat is. Volgens de federale wet mag u één keer per jaar al uw kredietrapporten gratis opvragen. Daar vindt u een samenvatting van uw persoonlijke kredietgeschiedenis.
Niet iedereen mag uw kredietrapport inzien; de FCRA eist dat bedrijven aantonen dat ze een levensvatbaar zakelijk belang hebben bij uw kredietgeschiedenis voordat ze uw rapport mogen opvragen. Toegestaan gebruik van uw kredietrapport zijn onder meer aanvragen voor huur, verzekering of krediet; beslissingen over werkgelegenheid; gerechtelijke bevelen; periodieke controles door uw financiële instellingen; professionele licentiebeslissingen; beslissingen over kinderalimentatie; en wetshandhaving of antiterrorisme-onderzoeken.
The Bottom Line
Kredietrapporten worden opgevraagd door bijna iedereen van wie u geld probeert te lenen, maar ook door verhuurders, werkgevers en andere bedrijven. Onderzoeksrapporten van consumenten worden minder vaak opgevraagd door minder soorten bedrijven en voor een breder scala aan informatie. U hebt veel meer kans om uw kredietrapport te laten controleren dan om een onderzoekend consumentenrapport te laten opstellen. Als u zich zorgen maakt over informatie die wordt opgevraagd, neem dan contact op met de Federal Trade Commission, of FTC, over uw rechten op grond van de FCRA.